Παρασκευή 19 Φλεβάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το... χαλινάρι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρώτος και καλύτερος έσπευσε χτες ο ΛΑ.Ο.Σ. να καταγγείλει τις κινητοποιήσεις σαν «νευρικές αντιδράσεις» που αποσκοπούν στη «διατήρηση προνομίων» και «επιβαρύνουν και δεν διευκολύνουν την όλη κατάσταση...». Λίγο αργότερα η παραπάνω δήλωσή του «φωτίστηκε» κάπως από μια δεύτερη, στην οποία επισημαίνει ότι «φτάσαμε στην εξευτελισμένη κατάσταση να πρέπει να μας φορέσουν χαλινάρι», ότι πρέπει να «επιλέξουμε το λιγότερο πνιγηρό» και ότι «από τα τρία χαλινάρια είναι προτιμότερο το ένα».

Το χαλινάρι, βέβαια, προορίζεται για το λαό. Ο ΛΑ.Ο.Σ. του Καρατζαφέρη είναι ανάμεσα σε εκείνους που θέλουν να του το περάσουν στο σβέρκο. Και για να διευκολυνθεί η δουλειά τους σπεύδει να ζητήσει απ' το λαό να κάτσει φρόνιμα... Τους πληροφορούμε ότι οι «νευρικές αντιδράσεις» θα είναι τέτοιες που δε θα διευκολύνουν καθόλου την προσπάθειά τους να υποτάξουν το λαό, στον οποίο απευθύνονται σα να 'ναι γαϊδούρι. Θα είναι τέτοιες και τόσες όσες απαιτούνται για τη διατήρηση ενός προνομίου αυτού του λαού, που το έχει κατακτήσει με αίμα, του προνομίου να μη φορά χαλινάρι.

Απλωσε το χέρι στην κυβέρνηση

Σε μια περίοδο που γενικεύεται η επίθεση σε όλα τα επίπεδα κοινωνικών κατακτήσεων και εργαζόμενοι και άλλα λαϊκά στρώματα ξεσηκώνονται, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) προσπαθεί να πείσει τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους ότι αυτοί θα βγουν αλώβητοι από την πρωτοφανή αντιλαϊκή θύελλα. Το ίδιο σηματοδότησε και η χτεσινή συνάντηση της Συνομοσπονδίας με τον υφυπουργό Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνη.

Η ΕΣΑμεΑ δήλωσε την ικανοποίησή της που θα «διαβουλευτεί» με την κυβέρνηση για όλα όσα ...θα χάσουν οι λαϊκές οικογένειες των αναπήρων και των χρονίως πασχόντων και έδωσε χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση. Δε δίστασε μάλιστα η λεγόμενη Συνομοσπονδία να παρουσιάσει «το ζήτημα της θέσπισης ενός νέου, αδιάβλητου συστήματος πιστοποίησης και αξιολόγησης της αναπηρίας», ανάμεσα σε άλλα, ως πάγιο και διαχρονικό ασφαλιστικό αίτημα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. Πρόκειται για τη διαβόητη κάρτα αναπηρίας, η οποία, μέσω της έννοιας της «λειτουργικότητας» που εισάγουν, θα γίνει βασικό εργαλείο για το χτύπημα των ήδη ελάχιστων παροχών, των αναπηρικών συντάξεων, των επιδομάτων. Σύμφωνα με τη λειτουργικότητα, όσα άτομα με αναπηρία είναι ενταγμένα στην παραγωγή και την κοινωνική ζωή δε χρειάζονται στήριξη από το κράτος. Και όλ' αυτά όταν καταργείται ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης για το σύνολο των εργαζομένων, επομένως και η όποια στήριξη των ΑμΕΑ από το κράτος.

Του έφταιξαν οι ... ασάφειες

Πτώση του τζίρου κατά 15%-20% προβλέπει ότι θα έχουν οι έμποροι στο τέλος των χειμερινών εκπτώσεων σε σύγκριση με πέρσι ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) Β. Κορκίδης. «Αφαντοι», λέει, οι καταναλωτές από τα μαγαζιά, «δεν έπεισαν τους καταναλωτές» τα μεγάλα ποσοστά των εκπτώσεων και οι τιμές ευκαιρίας, «ασφυκτιά το λιανεμπόριο» κ.ο.κ.

Κάνει σα να ανακάλυψε την... Αμερική ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ. Ο γνωστός για την ευθυγράμμισή του με τους μεγαλέμπορους, αυτός που με περισσή προκλητικότητα και χυδαιότητα εγκαλούσε τους αγρότες ότι «βαρέθηκαν τα καφενεία και κλείνουν τους δρόμους», ο ίδιος που καλεί τους εργαζόμενους και τους μικρέμπορους, που στραγγαλίζονται στο βωμό των κερδών των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου, να σκύψουν το κεφάλι και να επιδείξουν «κοινωνικό και οικονομικό πατριωτισμό», αυτός που χειροκροτούσε το Πρόγραμμα Σταθερότητας δηλώνοντας ότι «κινείται στη σωστή κατεύθυνση» και ζητούσε «και νέα διαρθρωτικά μέτρα».

Αυτός, λοιπόν, τώρα, με αφορμή τις εκπτώσεις, κλιμακώνει την πρόκληση, λέγοντας ότι στα άδεια ταμεία των μαγαζιών «συνέβαλαν κυρίως οι ασαφείς ανακοινώσεις των νέων φορολογικών, ασφαλιστικών, εργασιακών μέτρων».

Εκεί φτάσαμε. Εκείνοι που υπερθεματίζουν για την αντιλαϊκή πολιτική να μιλάνε από πάνω και για ...ασάφεια. Βεβαίως, ο κύριος πρόεδρος και οι ομοϊδεάτες του ξέρουν καλά ότι οι κυβερνητικές αποφάσεις είναι σαφέστατες. Το παιχνίδι όμως που παίζουν στις πλάτες των εργαζομένων και των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων καταντάει τελικά και βρώμικο και επικίνδυνο.

Η «θύελλα» είχε αναγγελθεί...

Το ΚΚΕ είχε εδώ και καιρό - και με έμφαση πριν τις βουλευτικές εκλογές - προειδοποιήσει το λαό πως «έρχεται θύελλα αντιλαϊκών μέτρων» και πως «η πλουτοκρατία θα εκμεταλλευτεί και την οικονομική κρίση για να χτυπήσει καίρια τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα».

Η απάντηση των πολιτικών του αντιπάλων ήταν ότι πρόκειται για «τις συνήθεις υπερβολές και φαντασίες των κομμουνιστών, τις γνωστές κινδυνολογίες και ιδεολογικές αγκυλώσεις του ΚΚΕ».

Αλλά, να που το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται και, μάλιστα, πολύ γρήγορα, καθώς η «θύελλα» που προέβλεπε εκδηλώθηκε. Μέχρι στιγμής έχουν ληφθεί αποφάσεις από την κυβέρνηση για:

  • Μείωση στους μισθούς, με τις περικοπές στα επιδόματα και την κατάργηση της λεγόμενης ειδικής φορολόγησης.
  • Αύξηση στη φορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων, με τις μεγάλες αυξήσεις στα καύσιμα, στα ποτά και στα τσιγάρα και τη σύνδεση του αφορολόγητου με την υποχρεωτική προσκόμιση αποδείξεων.
  • Μείωση των συντάξεων, με την αντικατάσταση της κατώτερης σύνταξης από τη λεγόμενη εθνική και τον υπολογισμό της σύνταξης με βάση όλο τον εργάσιμο βίο.
  • Αύξηση του «μέσου όρου» του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, με κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, περιορισμό των αναπηρικών συντάξεων, συνταξιοδοτική εξίσωση ανδρών και γυναικών και άλλα μέτρα.

Στο αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται να παρθούν κυβερνητικές αποφάσεις - στο πλαίσιο, βεβαίως, των κατευθύνσεων και των επιλογών που συναποφασίζονται στην ΕΕ και με στόχο, πάντα, την αύξηση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου - και για άλλα, ακόμα πιο σκληρά, αντιλαϊκά μέτρα, όπως:

  • Κατάργηση του 14ου μισθού.
  • Νέα αύξηση του ΦΠΑ.
  • Επέκταση της ελαστικής εργασίας.
  • Απελευθέρωση των απολύσεων.

Το ΚΚΕ έχει καλέσει τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να ορθώσουν μαζικό και ισχυρό αγωνιστικό μέτωπο απέναντι στη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση που δέχονται, διεκδικώντας να παρθούν πίσω τα μέτρα, και ταυτόχρονα να περάσουν στην αντεπίθεση για να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εφαρμογής μιας άλλης, φιλολαϊκής.

Τους καλεί, δηλαδή, να συνδέσουν την καθημερινή πάλη για την υπεράσπιση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων τους, με την αλλαγή των συσχετισμών, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, σε βάρος των δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, των μονοπωλίων και των πολυεθνικών και υπέρ των δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Με άλλα λόγια, τους καλεί να προσανατολίσουν τους αγώνες στην κατεύθυνση και στην προοπτική ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και ανάδειξης της Λαϊκής Εξουσίας. Είναι «ανάγκη των ανθρώπων» και «απαίτηση των καιρών». Κι ό,τι είναι αναγκαίο για τους ανθρώπους και το απαιτούν οι καιροί δεν μπορεί παρά να είναι και ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Ιδια αντιλαϊκή στρατηγική...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ, ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; Υπάρχει συναίνεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας για την οικονομία;

Τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης λένε ότι τέλειωσε η ανοχή και ο υπουργός Οικονομίας εκλιπαρεί να μην αρθεί η «γαλάζια» συναίνεση στην οικονομική πολιτική.

Από την άλλη, ετοιμάζονται να «στήσουν» μιαν ακόμη εξεταστική, όπου ...ελεγχόμενα θα μπορούν να σκοτώνονται για το ποιος είναι ο πλέον ανίκανος και ο πλέον διεφθαρμένος.

Κι όταν λέμε «ελεγχόμενα», εννοούμε χωρίς να θίγεται η πολιτική ουσία των πραγμάτων.

Για να μην το κουράζουμε, υπάρχει ένα απλούστατο κριτήριο, προκειμένου να επιλύσουμε το θέμα: Υπάρχει έστω ένα αντιλαϊκό μέτρο που πήρε η κυβέρνηση και η ΝΔ διαφώνησε;

(Οταν λέμε διαφώνησε, εννοούμε φυσικά στο ίδιο το μέτρο και όχι για το αν είναι αξιόπιστη η κυβέρνηση που το εισηγείται).

Μέχρι στιγμής, δεν υφίσταται ούτε ένα και κάτι μας λέει ότι αποκλείεται να βρεθεί. Πώς να το κάνουμε, βρε παιδιά, όταν υλοποιείς τις ίδιες κατευθύνσεις και τα μονοπώλια απαιτούν όλο και περισσότερα δεν υπάρχει χώρος για διαφοροποιήσεις.

Μόνο η δυνατότητα αντιπαραθέσεων που μοιάζουν με ανέκδοτο υπάρχει. Οπως αυτή η ιστορία περί συναίνεσης.

ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ καλή υποδοχή είχε ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, που πήγε για να εγκρίνει το διορισμό του. Και δεν ήταν βουλευτές της αντιπολίτευσης αυτοί που του έκαναν περίεργες ερωτήσεις. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ ήταν, όπως ο Κ. Σκανδαλίδης και άλλοι.

Προφανώς, έχουν τα ...δικά τους εκεί στην κυβέρνηση. Τα «περιβάλλοντα» που συγκρούονται μεταξύ τους και δεν καταλαβαίνουν τίποτε από «εθνικές προσπάθειες» και «πατριωτική αντιμετώπιση του χρέους».

Αυτά τα κρατάνε για να τα πλασάρουν στον κοσμάκη...


Γρηγοριάδης Κώστας

Θεματοφύλακες της ταξικής «συστράτευσης»

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν κρίνει κανείς από τα πρωτοσέλιδα και την αρθρογραφία των χτεσινών εφημερίδων του αστικού Τύπου, εύκολα μπορεί να διακρίνει πως κάθε άλλο παρά ενθουσιώδης είναι η υποδοχή που επιφύλαξαν στην πρωτοβουλία της κυβέρνησης για Εξεταστική Επιτροπή όσον αφορά τις «αλχημείες» στην οικονομία. Για του λόγου το αληθές η κατ' εξοχήν φιλικά προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ εφημερίδα «Τα Νέα» σε πρωτοσέλιδο τίτλο διαπιστώνει ότι «Η Εξεταστική δηλητηριάζει τη συναίνεση και το ...ΠΑΣΟΚ», ενώ αποδοκιμάζει έμμεσα πλην σαφώς την πρόταση για Εξεταστική η συντηρητική «Καθημερινή» κάτω από τον τίτλο «Σύγκρουση εν μέσω κρίσεως». Αλλά και το «Εθνος» στο κύριο άρθρο καλεί την κυβέρνηση να μη δώσει συνέχεια στην πρωτοβουλία της και «να περιμένουν οι κυβερνώντες να περάσουν μερικοί μήνες, να εκτονωθούν οι πιέσεις σε βάρος της χώρας μας και να προχωρήσουμε στην εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας». Είναι ολοφάνερο ότι καθόλου δεν αρέσει στα μεγάλα αφεντικά η ιδέα να ξεσπάσει ένας ακόμα δικομματικός καυγάς για την εξουσία, σε μια στιγμή που έχει κηρυχθεί η ολομέτωπη επίθεση κατά των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων. Σε καμία περίπτωση δε θέλει να χαλάσει το κλίμα εθνικής συστράτευσης που πασχίζουν να φτιάξουν... Σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι έχουν σοβαρότερα πράγματα να κάνουν από το να δίνουν σημασία στα παιχνίδια παραπλάνησης των κομμάτων του κεφαλαίου. Να οργανώσουν την πάλη τους για να δυσκολέψουν την αντιλαϊκή επίθεση και να περάσουν στην αντεπίθεση. Αλλωστε, και η υποτιθέμενη δηλητηρίαση της συναίνεσης, που είναι μέσα στο παιχνίδι του κάλπικου δικομματικού καυγά, είναι απάτη. Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το κεφάλαιο υπηρετούν. Μπορεί ενίοτε να ασκούν πολιτική για ιδιαίτερες ανταγωνιζόμενες μεταξύ τους μερίδες και να εμφανίζονται ότι διαφωνούν και αντιπαρατίθενται, αλλά συναινούν στην προάσπιση των συνολικών συμφερόντων του κεφαλαίου.

Συναίνεση πάση θυσία...

«Πάση θυσία πρέπει να διατηρηθεί το κλίμα της συναίνεσης μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ. Είναι ισχυρό όπλο για να περάσουν τα βαριά αντιλαικά μέτρα με όσο τον δυνατόν λιγότερες "κοινωνικές αντιδράσεις"». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν σε κάθε ευκαιρία και ιδιαίτερη ένταση οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας και του μεγάλου κεφαλαίου. Χαρακτηριστική είναι η χτεσινή δήλωση του προέδρου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου Γ. Γραμματίδη, που θεωρεί «τη δεδηλωμένη ιστορική συναίνεση της μεγάλης πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου» ως την τελευταία ευκαιρία για «μια γενική μεταρρυθμιστική επανάσταση» που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση και θα την θέσει σε αναπτυξιακή τροχιά. Και προκειμένου να μην αφήνει περιθώρια παρερμηνειών συμπληρώνει: «Το κλίμα αυτής της συναίνεσης θα πρέπει να διατηρηθεί με κάθε θυσία, γιατί χωρίς αυτήν θα υποστούμε επιπρόσθετα εκρηκτικές κοινωνικές αναταράξεις που θα εμποδίσουν την μεταρρυθμιστική προσπάθεια». Οι εργαζόμενοι βέβαια γνωρίζουν πολύ καλά ποιον έχει «στοχοποιήσει» το μαύρο μέτωπο του κεφαλαίου και των κομμάτων του και δεν πρόκειται να επιτρέψουν στη συμμαχία των κομμάτων της αστικής τάξης να βάλει ταφόπλακα στα δικαιώματά τους και να τους γυρίσει δεκαετίες πίσω.

Στο κενό η δημαγωγία

Ακρως υποκριτικό και δημαγωγικό είναι το ενδιαφέρον που δείχνει η ηγεσία της ΝΔ για την προστασία δήθεν των οικονομικά ασθενέστερων. Μάλιστα ο Α. Σαμαράς ανέδειξε ως «κόκκινη γραμμή» για το κόμμα του «την αντοχή των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων», ζητώντας την προστασία τους. Κι όμως, ακόμα και αν δεχθούμε ότι η κοινωνική ευαισθησία της εξαντλείται στην προστασία των πλέον εξαθλιωμένων κοινωνικών στρωμάτων, η ηγεσία της ΝΔ δεν προτείνει κανένα συγκεκριμένο μέτρο. Ούτε βέβαια προσδιορίζει ποιους θεωρεί χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Την ίδια στιγμή όμως παρουσίασε πολύ συγκεκριμένες και επεξεργασμένες προτάσεις για τη στήριξη των επιχειρήσεων. Πρόκειται για «23 μέτρα - ανάσες για την τόνωση της οικονομίας», που είναι ένα ολοκληρωμένο πακέτο μέτρων για να δοθεί «ζεστό χρήμα» (δάνεια, εγγυήσεις, Δ' ΚΠΣ, δημόσια περιουσία κ.ο.κ.) στις μεγάλες επιχειρήσεις και να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητά τους και η κερδοφορία τους. Γι' αυτούς λοιπόν που ενδιαφέρεται και υπηρετεί η ηγεσία της ΝΔ διαθέτει συγκεκριμένες προτάσεις. Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχομεσαίοι αγρότες μπορούν να «βολευτούν» με δημαγωγικές κορόνες και λόγια συμπάθειας. Πλανώνται πλάνην οικτράν αν πιστεύουν ότι ο κόσμος καταναλώνει κουτόχορτο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ολοι στην απεργία με το ΠΑΜΕ

Η απεργιακή μάχη στις 24 του Φλεβάρη πρέπει να δώσει νέα ώθηση στην απομόνωση των δυνάμεων του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, να είναι μεγαλύτερη η ήττα τους στις συνειδήσεις των εργαζομένων και, ταυτόχρονα, να αναδείξει τους ισχυρούς δεσμούς που αναπτύσσει το ΠΑΜΕ με τους εργάτες και τις εργάτριες, μέσα στους τόπους δουλειάς, εκεί που ζει κι εργάζεται η εργατική τάξη. Κι αυτό πρέπει να γίνει σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Σήμερα, που η αστική τάξη, τα επιτελεία της και τα κόμματά της προχωρούν σε μια γενικευμένη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, στις εργασιακές σχέσεις, στο Ασφαλιστικό, σε Υγεία και Παιδεία. Είναι επίθεση, που αγγίζει κάθε πτυχή της ζωής της εργατικής τάξης και που τα αποτελέσματά της δεν είναι μόνο για το σήμερα, δεν είναι μέτρα προσωρινά. Είναι μέτρα που έρχονται για να μείνουν.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό. Η ΓΣΕΕ, στην ανακοίνωσή της για την απεργία στις 24 Φλεβάρη, δεν εναντιώνεται στην κυβέρνηση, στην αξιωματική αντιπολίτευση, στην ΕΕ. Ούτε στο κεφάλαιο, την κερδοφορία του οποίου εξασφαλίζει η κυβέρνηση. Η ΓΣΕΕ μιλά για «αγορές» που πιέζουν την κυβέρνηση και ζητά, ούτε λίγο - ούτε πολύ, να την στηρίξουν οι εργάτες κόντρα στις αγορές. Αλλά τις «αγορές» υπηρετεί η κυβέρνηση επιβάλλοντας αντεργατικές αναδιαρθρώσεις για πιο φτηνούς εργάτες και γέμισμα των κρατικών ταμείων με χρήμα για να δοθεί στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Λέει, λοιπόν, η ΓΣΕΕ: «Η χώρα μας είναι στο στόχαστρο των κερδοσκόπων και των νεοφιλελεύθερων των Βρυξελλών. Τα "θέλω" και οι απαιτήσεις των αγορών δεν είναι λύση για την πραγματική οικονομία». Ακριβώς ό,τι προπαγανδίζει και η κυβέρνηση για να επιβάλει την καθολική αντεργατική επίθεση σε μισθούς, ασφάλιση, αντιλαϊκή φορολογία, επέκταση της ελαστικοποίησης της εργασίας, κλπ. Και βγάζει «λάδι» την πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που στήριξαν και στηρίζουν τις αγορές. Τι διεκδικεί η ΓΣΕΕ; «Ενα τελείως διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής, που θα ενισχύει την ανάπτυξη, τον εποπτικό και ρυθμιστικό ρόλο του κράτους, την ανακατανομή των φορολογικών βαρών, την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, την αύξηση της απασχόλησης». Δηλαδή, ενίσχυση των επιχειρηματιών (ανάπτυξη), που απαιτεί μέτρα σαν κι αυτά που παίρνει η κυβέρνηση από κοινού με την ΕΕ. Ολα τα άλλα, περί «ανακατανομής», είναι εκ του πονηρού. Ερχονται σε αντίθεση με την «ανάπτυξη» που θέλουν η ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση και οι επιχειρηματίες. Αλλωστε, οι εργαζόμενοι διεκδικούν ικανοποίηση όλων των αναγκών τους, που έρχεται κόντρα με την ανάπτυξη των επιχειρηματιών που διεκδικεί η ΓΣΕΕ.

Η εργατική τάξη καλείται να κρίνει με βάση την ίδια της την πείρα και να συστρατευθεί με το ΠΑΜΕ. Να αναπτύξει μόνιμους και σταθερούς δεσμούς μαζί του, γιατί η δράση και το διεκδικητικό του πλαίσιο υπηρετούν τις ανάγκες της, βάζουν φρένο στην αντιλαϊκή και αντεργατική λαίλαπα. Κόντρα στα παζάρια και τις διαχειριστικές λογικές που προκρίνονται από διάφορους «φίλους του λαού», κόντρα στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Προτάσσοντας τα συνολικά της συμφέροντα. Μπροστά της έχει μόνον ένα δρόμο: Της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της αντίστασης και της αντεπίθεσης. Το δρόμο που θα οδηγήσει σε ένα ρωμαλέο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Στις 24 του Φλεβάρη, όλοι με το ΠΑΜΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ