Το νέο μακελειό στη Γάζα, που μετράει ήδη 19 νεκρούς και πάνω από 1.500 τραυματίες, σηματοδοτεί κλιμάκωση της ισραηλινής βαρβαρότητας και κατοχής, που ενθαρρύνεται ανοιχτά από τις ΗΠΑ και έχει τουλάχιστον την ανοχή των ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ευθύνη έχει και η ελληνική κυβέρνηση, που είναι χωμένη έως τα μπούνια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή και στην Ανατ. Μεσόγειο. Οι εξελίξεις στο Παλαιστινιακό και γενικότερα η κλιμάκωση της ισραηλινής επιθετικότητας, στο όνομα της «ασφάλειας», δεν μπορούν να ιδωθούν ξέχωρα απ' αυτούς τους ανταγωνισμούς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στηρίζει υποκριτικά το δίκαιο αίτημα των Παλαιστινίων για ανεξάρτητη και κυρίαρχη πατρίδα, ενώ αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση της ελληνικής Βουλής για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, από το Δεκέμβρη του 2015. Ταυτόχρονα, ευθυγραμμισμένη πλήρως με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, συσφίγγει τις οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ και εμβαθύνει τη στρατηγική περιφερειακή συνεργασία στον άξονα Κύπρος - Ισραήλ - Αίγυπτος, με στόχο να αναβαθμίσει το ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης, ιδιαίτερα στους σχεδιασμούς που αφορούν την Ενέργεια, αποσπώντας τα εύσημα των ΗΠΑ. Οπως αποδεικνύεται όμως, οι σχεδιασμοί αυτοί και η εμπλοκή της Ελλάδας προμηνύουν ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.

Αφορμή για το νέο μακελειό αποτέλεσαν οι κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγείλει οι παλαιστινιακές οργανώσεις, με αίτημα την επιστροφή των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων στις εστίες τους. Οι διαδηλώσεις θα κορυφωθούν στις 15 Μάη, με τη μέρα μνήμης για την 70ή επέτειο της «Νάκμπα» (Καταστροφή) του 1948, τότε που με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, εκατομμύρια Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν από τη γη τους. Αναμφισβήτητα, την οργή των λαϊκών ανθρώπων έχει προκαλέσει η απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ στις 6/12/2017 να προχωρήσει στην αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και το επόμενο διάστημα να μεταφέρει εκεί την πρεσβεία των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ, αμφισβητώντας το καθεστώς της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, που ανέκαθεν οι Παλαιστίνιοι διεκδικούσαν για πρωτεύουσα του δικού τους κράτους. Η απόφαση αυτή των ΗΠΑ δρα ενισχυτικά στην κλιμάκωση της επιθετικότητας του Ισραήλ, όχι μόνο απέναντι στους Παλαιστίνιους, αλλά και σε άλλους λαούς της περιοχής, στο πλαίσιο της αναδιανομής των σφαιρών επιρροής που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι η απόφαση των ΗΠΑ και οι δολοφονίες Παλαιστινίων τα τελευταία 24ωρα, προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της Τουρκίας, που θέλει να κατοχυρωθεί ως ηγέτιδα δύναμη και «προστάτης» των μουσουλμάνων της περιοχής. Αλλά και οι όποιες διαφοροποιήσεις Γερμανίας, Γαλλίας και άλλων σε σχέση με την απόφαση των ΗΠΑ, οι κατά καιρούς επικρίσεις για την επέκταση των ισραηλινών εποικισμών, δεν έχουν να κάνουν με την υπεράσπιση των Παλαιστινίων, αλλά με την προώθηση των δικών τους γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στην περιοχή. Κανένας πόνος δεν τους έπιασε για τα δίκαια αιτήματα του Παλαιστινιακού λαού, για την επιστροφή των προσφύγων, για τη δημιουργία ενός βιώσιμου και κυρίαρχου κράτους.

Το ΚΚΕ στέκεται σταθερά αλληλέγγυο στον Παλαιστινιακό λαό και στον αγώνα του για μια ανεξάρτητη πατρίδα. Αναδεικνύει και καταγγέλλει σταθερά την επιθετικότητα του κράτους του Ισραήλ, τις ευθύνες και την υποκρισία της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, τα ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, στις μυλόπετρες των οποίων συνθλίβονται τα δικαιώματα και τα πραγματικά συμφέροντα των λαών, όπως και του λαού της Παλαιστίνης. Θυμίζουμε ότι μόλις πριν από λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε αποστολή της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας (όπου συμμετείχαν στελέχη του Κόμματος) με επισκέψεις σε πόλεις και επαφές με αγωνιστές στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Νωρίτερα, το Φλεβάρη, το ΠΑΜΕ και η ΠΣΟ βρέθηκαν με αντιπροσωπεία στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού και ειδικότερα της οικογένειας της 17χρονης αγωνίστριας Αχέντ Ταμίμι, που έγινε σύμβολο της ασυμβίβαστης πάλης του λαού της. Σήμερα χρειάζεται ακόμα περισσότερο να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, παράλληλα με την πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τον πόλεμο στην περιοχή, που υπάρχει κίνδυνος να γενικευτεί. Να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην εμπλοκή της κυβέρνησης σε αυτούς τους σχεδιασμούς, στη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Το πάγιο αίτημα για αναγνώριση ανεξάρτητου και κυρίαρχου Παλαιστινιακού κράτους σημαίνει αυτό να είναι στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, με παύση της εποικιστικής δραστηριότητας και την αποχώρηση όλων των εποίκων που έχουν εγκατασταθεί πέρα από τα σύνορα του '67. Σημαίνει γκρέμισμα του απαράδεκτου τείχους στην Ιερουσαλήμ και τη Δυτική Οχθη, άρση κάθε αποκλεισμού των Παλαιστινίων στη Δυτική Οχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, επιστροφή των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.