Βασιλικότερος του βασιλέως, όπως άλλωστε αναμενόταν από τον επικεφαλής μιας κίνησης - παραφυάδας του ΠΑΣΟΚ, εμφανίστηκε ο Ν. Μπίστης της ΑΕΚΑ χτες κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε, υπεραμυνόμενος της κυβερνητικής πολιτικής και δηλώνοντας με στόμφο πως ο Κ. Σημίτης αποτελεί αναντικατάστατο κεφάλαιο για τη σύγχρονη πολιτική σκηνή και χαίρει της εμπιστοσύνης των υπεύθυνων δυνάμεων της κοινωνίας!
Αναμενόμενη ήταν, άλλωστε, και η δήλωσή του περί της ανάγκης να συγκροτηθεί η παράταξη της κεντροαριστεράς, να δημιουργηθεί μια ισχυρή σοσιαλδημοκρατική δύναμη που θα προωθήσει τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης αναλώθηκε στην περιγραφή της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει το ΠΑΣΟΚ, με τον Ν. Μπίστη σε ρόλο πρωθυπουργικού συμβούλου να ανησυχεί για την «παραλυσία των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ», να διαπιστώνει πως «οι δυνάμεις που εμπνεύστηκαν και ενεργοποιήθηκαν μετά το 1996 έχουν μουδιάσει», να συμβουλεύει το κυβερνών κόμμα για το πώς θα πρέπει να πορευτεί, να «παρηγορεί» με τσιτάτα του τύπου «όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε το κλίμα» και να τάσσεται πρώτος και καλύτερος «κάτω από τις σημαίες του προοδευτικού εκσυγχρονισμού», οι οποίες «αν υποσταλούν το αποτέλεσμα της μάχης είναι από τώρα γνωστό και η μοίρα του αρχηγού (!) προδιαγραμμένη»!
Ταυτοχρόνως, επέσειε την απειλή της επανόδου της συντηρητικής παράταξης, χωρίς βεβαίως να μπει στον κόπο να εφεύρει διαφορές μεταξύ της πολιτικής των δύο κομμάτων.
Τέλος, συμβούλεψε τον πρωθυπουργό εάν αποφασίσει ανασχηματισμό αυτός να εντάσσεται σε ένα συνεκτικό σχέδιο αντεπίθεσης και προώθησης μεταρρυθμίσεων και πρότεινε στο κυβερνών κόμμα την υποψηφιότητα του Στ. Μπένου για τον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας.
Κατόπιν όλων αυτών, δεν ξάφνιασε, βεβαίως, η πρότασή του για το ασφαλιστικό σύστημα, ούτε η προτροπή του προς τον πρωθυπουργό να μην «τα διπλώσει», αλλά να προχωρήσει ακάθεκτος στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση. Η ΑΕΚΑ, λοιπόν, προτείνει εφαρμογή του γνωστού όσο και ολέθριου για τους εργαζόμενους - ασφαλισμένους σύστημα των τριών πυλώνων, δηλαδή ένα προνοιακό επίδομα στην ηλικία των 65 ετών με ευθύνη του κράτους, που θα συμπληρώνεται από μια «αναλογική σύνταξη» με «μίμηση του μηχανισμού του κεφαλαιοποιητικού συστήματος» και τέλος μια «πρόσθετη σύνταξη» και από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.