Μπορεί να μην πηγαίνουν καλά στα εγχώρια γκάλοπ ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά στην Ουάσιγκτον οι μετοχές τους έχουν ανέβει αισθητά τελευταία. Βλέπετε, η σταθερή υποστήριξη των ΝΑΤΟικών τυχοδιωκτισμών στα Βαλκάνια, η ψήφιση του «τρομονόμου» και η υπογραφή της συμφωνίας για το αμερικανικό προσωπικό στην Ελλάδα -όπου συμπεριλαμβάνεται και η γενίκευση της ετεροδικίας - έχουν εκτιμηθεί δεόντως από το Λευκό Οίκο.

«Από δω και στο εξής εισερχόμεθα σε μια περίοδο οικοδόμησης μιας ισότιμης σχέσης, όπου δύο σύμμαχοι και στενοί φίλοι συνεργάζονται σε κοινούς στόχους», δήλωσε Αμερικανός αξιωματούχος στον ανταποκριτή του «Βήματος» στην αμερικανική πρωτεύουσα. Και δεν είναι μόνον αυτό. Σύμφωνα με όσα γράφει χτες η προαναφερόμενη εφημερίδα, «η κυβέρνηση Μπους διερευνά τον τρόπο, με τον οποίο στο πρόσωπο του Ελληνα πρωθυπουργού η Ουάσιγκτον θα αναγνωρίσει την τεράστια βελτίωση που υπάρχει στις σχέσεις των δυο χωρών στην τετραετία... Μεταξύ άλλων, εξετάζεται το ενδεχόμενο ανακήρυξης του κ. Σημίτη ως επίτιμου διδάκτορα σε σημαντικό αμερικανικό πανεπιστήμιο, καθώς και μια σειρά δραστηριοτήτων οι οποίες θα έχουν στόχο να περάσουν την εικόνα ενός ηγέτη τον οποίο η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει ως κάτι παραπάνω από πρωθυπουργό μιας συμμαχικής και φίλης χώρας».

Εξω καλά πάει, δηλαδή, αλλά μέσα...

«Δεν υπάρχει τίποτα άλλο, πέρα των όσων γνωρίζετε. Υπάρχουν συγκεκριμένοι νόμοι, υπάρχουν κανονισμοί που διέπουν τη λειτουργία των οργάνων της ΕΛΑΣ. Παραμένουμε σε αυτό το πλαίσιο»...

Με την παραπάνω δήλωση προσπάθησε προχτές ο Δ. Ρέππας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την αποκάλυψη του «Ρ», ότι το υπουργείο Δημόσιας Τάξης εξετάζει την αλλαγή του καθεστώτος που διέπει τη χρήση των όπλων από τους αστυνομικούς. «Δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέραν αυτών που γνωρίζετε...», ήταν λοιπόν το σχόλιο του κυβερνητικού εκπροσώπου. Μόνο που ανάμεσα στα άλλα -από όσα γνωρίζουμε και εκτός της γνωστής... ειλικρίνειας που διέπει τους λόγους του κ. Ρέππα - γνωρίζουμε επιπλέον ότι υπάρχει και εκείνη η επιστολή του Μ. Χρυσοχοΐδη - τη δημοσίευσε ο «Ρ» - που μιλά για την αλλαγή του υφιστάμενου νόμου...

«Θέλω να πιστεύω ότι η ηγεσία του ΣΕΒ πήρε ένα μάθημα που έπρεπε να πάρει και τέτοια φαινόμενα δε θα επαναληφθούν»!

Ποιος το είπε αυτό;

Μας ποιος άλλος; Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου. Και τα λέει αυτά, δημόσια (σε συνέντευξή στα προχτεσινά ΝΕΑ), παρά το γεγονός ότι ο ίδιος - λίγες μέρες μετά τη «φραστική κόντρα» που εκδηλώθηκε στην ετήσια γενική συνέλευση των βιομηχάνων μεταξύ πρωθυπουργού και ηγεσίας του ΣΕΒ - έσπευσε να ανακοινώσει την απόφαση της κυβέρνησης να αυξηθεί η κρατική ενίσχυση στο μεγάλο κεφάλαιο κατά 150 περίπου δισ. δραχμές με «ζεστό χρήμα» που θα διατεθεί μέσω του Ταμείου Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας!

Τώρα «ποιος πήρε το μάθημα από ποιον» είναι ολοφάνερο. Δε θέλει και πολύ ψάξιμο.

«.. πιστεύω ότι η γραμμή της ΝΔ - εάν υπάρχει τέτοια γραμμή - είναι ένα κακέκτυπο της πολιτικής που ακολουθεί ο κ. Μπους στην Αμερική, ο κ. Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, που ισοδυναμεί με συνεχείς φοροαπαλλαγές στους πλουσίους και υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών...»!

Ο Γ. Παπαντωνίου τα λέει κι αυτά. Και όχι τυχαία, βέβαια. Θέλει, σώνει και καλά, να μας πείσει ότι η πολιτική των Μπους και Μπερλουσκόνι είναι νεοφιλελεύθερη και άρα αντικοινωνική, αλλά του Τ. Μπλερ - του οποίου δηλώνει ένθερμος οπαδός - σοσιαλιστική και άρα κοινωνική. Επομένως, να, οι μεγάλες διαφορές της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ.

Ξέχασε, όμως, μερικά πράγματα ο κ. Παπαντωνίου. Πρώτον, την πραγματικότητα - είτε πρόκειται για τη βρετανική, είτε για την ελληνική - και η οποία φανερώνει πως τόσο ο Μπλερ όσο και το ΠΑΣΟΚ αυτή ακριβώς την πολιτική εφαρμόζουν. Ενισχύουν πολύμορφα - και με φοροαπαλλαγές - τους πλούσιους και υποβαθμίζουν τις κοινωνικές υπηρεσίες. Και δεύτερο, το γεγονός πως ο Τόνι Μπλερ έχει αναγορευτεί άξιος διάδοχος της Θάτσερ και, μάλιστα, από τους ίδιους τους Βρετανούς κεφαλαιοκράτες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς, ακόμα και όταν η πραγματικότητα είναι συντριπτική, κάποιοι θέλουν να την αλλοιώνουν, εγκλωβίζοντής τη στο δίλημμα ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία. Και το κάνουν, ακόμη κι όταν - σύμφωνα με τα δικά τους γκάλοπ - ο κόσμος δε συμφωνεί με κανένα από τα δυο κόμματα. Οπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με το Ασφαλιστικό.

Για το ΠΑΣΟΚ, δε συζητάμε. Επιδιώκει πλέον να μας πείσει ότι είμαστε όλοι τρελοί και δίκιο έχει μόνο ο πρωθυπουργός, που επιμένει να λέει ότι η πολιτική του θα εφαρμοστεί. Οσο για τον Ρέππα, δηλώνει ότι το μόνο γκάλοπ είναι οι εκλογές, εννοώντας προφανώς ότι κάτι θα σκαρφιστούνε μέχρι τότε.

Ετσι για να καταλάβουμε, δηλαδή, πόσο σέβονται τη λεγόμενη «κοινή γνώμη», που δηλώνουν ότι πίνουν νερό στο όνομά της και, από την άλλη, την αντιλαμβάνονται σαν ευμετάβλητη μάζα, που είτε με ρουσφετολογία είτε με ...επικοινωνιακά τερτίπια μπορεί κάθε φορά να αλλάζει! Τόσο μας υπολογίζουν.

ΜΟΛΙΣ ενάμισι τρισεκατομμύριο δραχμές θα στοιχίσει η Ολυμπιάδα του 2004 τελικά, μας ανακοίνωσαν και χτες. Πραγματοποιήθηκε, μάλιστα, διυπουργική σύσκεψη για το θέμα και ο πρωθυπουργός τόνισε ότι πρέπει να τηρηθεί ο προϋπολογισμός.

Αλήθεια, ποιος προϋπολογισμός έχει τηρηθεί τελευταία, για να τηρηθεί κι αυτός; Μήπως του αεροδρομίου των Σπάτων, με τον οποίο δεν έχουμε βγάλει ακόμα άκρη; `Η, μήπως, του Μετρό, που ακόμη συζητάμε και ψάχνουμε τι ήταν μεγαλύτερο, τα πανωπροίκια των εταιριών ή ο αρχικός προϋπολογισμός;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ο μεγαλύτερος συμβιβασμός για την Αριστερά είναι το πολιτικό περιθώριο. Καμιά φορά αυτό συμβαίνει ακόμη και αν η πρόθεση είναι η υπεράσπιση της επαναστατικής και ιδεολογικής καθαρότητας. Η πολιτική της καταστολής (των ναρκωτικών) που εφαρμόζεται σήμερα - με πλειοδοσία του ΚΚΕ - έχει οδηγήσει τη χώρα μας στην αλματώδη αύξηση της χρήσης και σε εκατοντάδες θανάτους κάθε χρόνο» («Εθνος της Κυριακής» της 17.6.2001).

Αυτή ήταν η απάντηση της Μ. Δαμανάκη στην ερώτηση για τα σχόλια του ΚΚΕ ότι η πρόταση των πέντε βουλευτών - μεταξύ των οποίων και η ίδια - για τα ναρκωτικά «έχουν σχέση με το συμβιβασμό, τη χαύνωση και τον ατομικό μαρασμό».

Μάλιστα, η Μ. Δαμανάκη κάνει αυτή την κριτική στο ΚΚΕ για αυτοτοποθέτησή του στο... περιθώριο όταν - στην ίδια συνέντευξη - δηλώνει πως με την πρόταση νόμου «δε θα εξαφανιστούν τα ναρκωτικά», αλλά θα μειωθεί η βλάβη. Θυμίζουμε ότι το εντελώς «νέο» στοιχείο της πρότασης νόμου των πέντε βουλευτών είναι η ελεγχόμενη χορήγηση των ουσιών απ' το κράτος - δηλαδή η διατήρηση του νέου στο περιθώριο με «νόμιμα μέσα» και κρατικό έλεγχο.

Πάντως το ΚΚΕ πλειοδοτεί υπέρ της απελευθέρωσης των νέων από τις ουσίες και όχι υπέρ των ουσιών με νόμιμο ή παράνομο ή ελεγχόμενο ή μειωμένο ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Την αντίθεσή τους στην κεντρική πρόταση των πέντε για την ελεγχόμενη χορήγηση ναρκωτικών ουσιών έχουν εκφράσει -εκτός απ' το ΚΚΕ- φορείς και προσωπικότητες.

Θυμίζουμε τη δημόσια τοποθέτηση του καθηγητή Νίκου Παρασκευόπουλου και προέδρου του ΚΕΘΕΑ ότι διαφωνεί πλήρως με την ελεγχόμενη χορήγηση. (Μάλιστα στην παρουσίαση της πρότασης νόμου, η Μ. Δαμανάκη είχε μιλήσει για τη συμβολή του Ν. Παρασκευόπουλου στη διαμόρφωση της πρότασης).

Ομως, πολλοί επιλέγουν να παρουσιάσουν ως μοναδικό «αντίπαλο» της πρότασης των «πέντε» το ΚΚΕ ή παρουσιάζουν τη θέση του ΚΚΕ, ως απορρέουσα από την αντιπαράθεσή του με το ΣΥΝ.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και δεν αφορά μόνο στην ιδεολογική και στην πολιτική αντιπαράθεση του ΚΚΕ και του ΣΥΝ. Αφορά στη νεολαία όλης της χώρας και, ιδιαίτερα, αν θα βρίσκονται οι νέοι στο προσκήνιο ή στο περιθώριο. Ειδικότερα, το ΚΚΕ δέχεται τώρα την κριτική αυτή διότι εκφράζει σε πολιτικό επίπεδο την «ανθιστάμενη συνείδηση της κοινωνίας», όπως έλεγε χαρακτηριστικά διακεκριμένος νομικός στη στήλη.

Ας έρθουμε, όμως, στα βασικά συμπεράσματα του ιστογράμματος. Το φτωχότερο 10% του πληθυσμού απολαμβάνει μόνο το 2,2% του εθνικού εισοδήματος, ενώ το πλουσιότερο 10% το 26,3%. Το φτωχότερο 30% του πληθυσμού (τρεις πρώτες στήλες) απολαμβάνει το 10,6% του εισοδήματος, ενώ το 50% - ο μισός δηλαδή πληθυσμός της χώρας, όπως φαίνεται από τις πέντε πρώτες στήλες - παραμένει φτωχότερο από το πλουσιότερο 10%, αφού το εισόδημα, που απολαμβάνει μόλις φτάνει στο 22,7%. Τέλος, αν κάνετε τους λογαριασμούς, θα δείτε ότι το εισόδημα του πλουσιότερου 30% (περί τα 3 εκατ. Ελλήνων και λιγότερο από το ένα τρίτο του συνόλου) είναι αρκετά μεγαλύτερο, από το εισόδημα του υπόλοιπου 70% (περί τα 7 εκατ. και περισσότερο από τα δύο τρίτα του συνόλου). Οι πρώτοι απολαμβάνουν το 54,1% του εθνικού εισοδήματος, ενώ οι δεύτεροι μόνο το 42,3%.

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε, τις πάμπολλες προειδοποιήσεις του ΚΚΕ, ότι οι «μονόδρομοι» της ΟΝΕ, είτε «πράσινοι» είτε «γαλάζιοι», οι «νόμοι της αγοράς» κλπ., κλπ., οδηγούν κατ' ευθείαν στην κοινωνία του ενός τρίτου;

Καιρό τώρα, με το ένα χέρι τάιζαν και πότιζαν τους Αλβανούς αυτονομιστές, τους έδιναν όπλα, τους έραβαν στολές (με κεντημένο διακριτικό...) και με το άλλο χέρι καθησύχαζαν την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ. Οι ίδιοι άνθρωποι διαρρέουν σενάρια, ή ισχυρίζονται με φανερές δηλώσεις πως πρέπει να επαναχαραχτούν τα σύνορα των Βαλκανίων (βλέπε πρόσφατες δηλώσεις Οουεν) και, από την άλλη, διακηρύσσουν πως πρέπει να προστατευτούν τα σύνορα...

Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα για τους λαούς της περιοχής είναι το ίδιο, αφού για να γίνει ιμπεριαλιστική μοιρασιά πρέπει να υπάρχει «πίτα». Και στην προκειμένη περίπτωση, η πίτα είναι οι λαοί των Βαλκανίων. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90, μπήκαν στο ιμπεριαλιστικό στόχαστρο και η περιπέτειά τους συνεχίζεται.

Μπορεί και τίποτα απ' όλα αυτά και απλά πλέον να ανησυχεί για τη φωτιά που έχει ανάψει δίπλα πλέον στα σύνορά μας. Εκτός, όμως, του ότι συμμετείχε στο άναμμα της φωτιάς, ακόμα και τώρα διαλέγει το στρατόπεδο εκείνων, που είναι «με τους δαυλούς στο χέρι...».

Στη γη το πόδι

τρίβει ο «όνος»,

δείγμα πως θέλει

να κλοτσήσει

κι όπως τον βλέπει

ο βαρόνος

που πάνω του

έχει καβαλήσει,

τον απειλεί

και βρίζει εντόνως

πως έτσι

δε θα τον αφήσει.

*

«Θα δεις, ατίθασο

μουλάρι,

που θέλεις κόντρα

να προβάλεις,

θα σου το κόψω

το ποδάρι,

αν μες στην κούτρα σου

δε βάλεις

πως κυβερνούμε

εμείς οι τσάροι

κι εσύ 'σαι

δούλος μας, χαμάλης»!

*

Για λάκτισμα

έτοιμος ο «όνος»,

τρίζει τα δόντια

ο βαρόνος,

μα όσο ο κόντες

κι αν φρυάξει

το «ζο» απ' τη ράχη

θα πετάξει

κι αυτόνε

και τη «νέα τάξη».