Παρασκευή 13 Μάη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επίθεση χωρίς όρια

Ενώ οι εργαζόμενοι πληρώνουν ήδη ακριβά τα αντεργατικά μέτρα, με πρόσχημα την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, η κυβέρνηση ετοιμάζει και νέες αντεργατικές παρεμβάσεις. Στην «πρωτοπορία» αυτής της νέας επίθεσης φιγουράρει το υπουργείο Εργασίας και αυτό όχι τυχαία αφού -οι τομείς που επιβλέπει- η Κοινωνική Ασφάλιση και οι εργασιακές σχέσεις, βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρο.

Στο επίκεντρο των κυβερνητικών αποφάσεων είναι η σχεδιαζόμενη μείωση των επικουρικών συντάξεων από το 2012, που θα περιλαμβάνει όχι μόνο τους νέους συνταξιούχους, αλλά και μείωση στις συντάξεις που ήδη αποδίδονται. Παράλληλα, σε πορεία εφαρμογής βρίσκεται και ο αποχαρακτηρισμός των ΒΑΕ, των οποίων η νέα συρρικνωμένη λίστα θα αρχίσει να ισχύει από την 1η Ιούλη. Ζήτημα που αφορά άμεσα στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι και η λεγόμενη «αξιοποίηση» της περιουσίας των Ταμείων, στην οποία η κυβέρνηση βλέπει ένα πεδίο δραστηριοποίησης του ιδιωτικού τομέα. Κινητή και ακίνητη περιουσία των Ταμείων -όπως έγινε κατ' επανάληψη και στο παρελθόν- θα γίνουν βορά στα χέρια του κεφαλαίου, όπως συνέβη διαχρονικά με τις άτοκες καταθέσεις, με το Χρηματιστήριο, τα δομημένα ομόλογα...

Μαχαίρι ετοιμάζει η κυβέρνηση και σε όλα τα κοινωνικά επιδόματα. Τα νέα εισοδηματικά κριτήρια και η δήθεν ορθολογικοποίησή τους θα στερήσουν από χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους και τα ελάχιστα πενιχρά βοηθήματα που ελάμβαναν μέχρι τώρα. Στη δίνη του «εξορθολογισμού» θα ρίξουν και τους ανέργους, με την αύξηση του αριθμού των ενσήμων που θα απαιτούνται από εδώ και πέρα. Στο κρεβάτι του Προκρούστη βάζουν εκ νέου τις παροχές υγείας, με επιπλέον περικοπές στα φάρμακα, αλλά και μέσα από το νέο κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ. Ο πραγματικός στόχος, παρά την προπαγανδιστική χρυσόσκονη που καθημερινά ρίχνει η κυβέρνηση, είναι οι ασφαλισμένοι να αναλάβουν ακόμα μεγαλύτερο βάρος, με απευθείας χρηματική επιβάρυνση της οικογένειας.

Και βέβαια νέες αντεργατικές παρεμβάσεις ετοιμάζονται στις εργασιακές σχέσεις με την παραπέρα προώθηση της ευελιξίας, ειδικά στο χρόνο εργασίας και τα ωράρια και την επέκταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Που αυξάνουν την εκμετάλλευση και καταστρέφουν την υγεία των εργαζομένων ανεπανόρθωτα, αφού ο καπιταλιστής θα χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους για όσο χρόνο θέλει ημερησίως, άρα δε θα αναπληρώνεται η εργατική τους δύναμη. Τα μέτρα αυτά συμπληρώνουν τα παλιότερα και δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για να ξεδιπλωθεί ακόμα σκληρότερα η επίθεση της εργοδοσίας. Μάλιστα, σε πείσμα όλων όσοι αρέσκονται να κάνουν «αντιπολίτευση», με ευφυολογήματα του τύπου πως το «μνημόνιο έχει αποτύχει», η κυβέρνηση πέτυχε για λογαριασμό του κεφαλαίου να μειώσει τους πραγματικούς μισθούς κατά 15% τη διετία 2010-2011.

Η αντεργατική επίθεση λοιπόν συνεχίζεται. Η επίθεση αυτή δεν έχει τέλος. Είναι μάλιστα πέρα για πέρα πετυχημένη για την κυβέρνηση, αφού πτωχεύει το λαό και ενισχύει τα μονοπώλια. Φρένο σε αυτή τη λαίλαπα μπορεί να βάλει μόνο η πάλη των εργαζομένων, η συμπαράταξή τους με το ΠΑΜΕ, όπως και προχτές στη μεγάλη πανεργατική απεργία, τη δύναμη αυτή που αποκαλύπτει το πραγματικό περιεχόμενο αυτών των μέτρων, που δείχνει τις πραγματικές αιτίες τους και ταυτόχρονα φωτίζει τον άλλο δρόμο που πρέπει να πάρει σήμερα η εργατική τάξη, μια άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, όπου κουμάντο θα κάνει ο άνθρωπος του μόχθου.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ