Παρασκευή 13 Μάη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Λάσπη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ευκαιρία να επιτεθεί - ξανά - στο ΚΚΕ έψαχνε ο Γ. Μαλούχος από το ηλεκτρονικό «Βήμα» και την κατασκεύασε αποστεώνοντας αποσπάσματα σχολίου του «Ρ» με αφορμή εκδήλωση της «Σπίθας Θριασίου» με εθνικιστικό - ρατσιστικό περιεχόμενο. Φτάνει μάλιστα σε σημείο να αποφανθεί ότι στο ΚΚΕ «...ακολουθούν πλέον πιστά και απροκάλυπτα τα βήματα των δικτατόρων και του φασισμού στην Ελλάδα. Για εκείνους, ο Μίκης ήταν τότε εχθρός της πατρίδας. Για το ΚΚΕ, είναι, σήμερα, εχθρός του λαού». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Γ. Μαλούχος λέει πως όποιος ασκεί κριτική στον Μ. Θεοδωράκη ταυτίζεται με τη δικτατορία... Λες και η δικτατορία δεν κυνηγούσε μανιασμένα το ΚΚΕ, δεν φυλάκιζε και βασάνιζε κομμουνιστές και αγωνιστές...

Ο Γ. Μαλούχος καταλήγει στο συμπέρασμα - το οποίο χρεώνει στον «Ρ» - ότι για το ΚΚΕ «η Μέρκελ, ο Στρος Καν και ο Παπανδρέου μαζί, δεν κάνουν το κακό που κάνει ο Θεοδωράκης: τουλάχιστον, εκείνοι είναι ανοιχτοί, "τίμιοι" εχθροί του λαού, δεν είναι ύπουλοι να τον κοροϊδεύουν και να τον υποδουλώνουν... Πραγματικά, είναι να απορεί κανείς ποιοι άνθρωποι τα σκέπτονται όλα αυτά και τα γράφουν...». Αυτά τα σκέφτεται και τα γράφει ο Γ. Μαλούχος. Γιατί το ΚΚΕ καταγγέλλει ξεκάθαρα την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - πλουτοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει και το ρόλο κάποιων ομάδων ή προσωπικοτήτων που στο όνομα του «ακηδεμόνευτου» και «απολίτικου», παραπλανούν το λαό, αποπροσανατολίζοντας την πάλη του και αθωώνοντας την αντιδραστική κυβερνητική πολιτική. Πράγμα που βολεύει και τον Μαλούχο και το «Βήμα» και τους αστούς.

Αυτά όμως είναι «ψιλά γράμματα» για τον Γ. Μαλούχο, ο οποίος δε διστάζει να αποφανθεί πως δήθεν ο Θεοδωράκης «στις αρχές της μεταπολίτευσης ήταν προδότης κι έπρεπε, κατά την ΚΝΕ της εποχής, να πεθάνει - έτσι γράφανε στους τοίχους!», όταν τέτοια συνθήματα έφεραν την υπογραφή... «ΚΚΕ εξ.», που από μόνο του αποδεικνύει ότι πρόκειται για προβοκάτσια. Παρ' όλα αυτά, είναι ο ίδιος ο Γ. Μαλούχος που αποφαίνεται: «Αυτή η απίθανη, φοβερή τακτική της λάσπης, το να λερώνεις ό,τι σε ενοχλεί, το να ζει και να βασιλεύει αυτή η μέθοδος στις αρχές του 21ου αιώνα, σε μια δημοκρατία, είναι περίπου απίστευτο». Του το επιστρέφουμε. Η διαστροφή και του δημοσιολόγου και του «Βήματος» ξεπερνούν τον Γκαίμπελς...

Επικίνδυνοι

Τον περασμένο Δεκέμβρη ένας άνθρωπος σκοτώνεται εν ώρα εργασίας. Αφήνει πίσω του έξι ορφανά. Ο ΛΑ.Ο.Σ. σε ανακοίνωσή του διερωτάται: «...Με την ευκαιρία αυτή τίθεται και το ζήτημα του πόσοι και ποιοι αλλοδαποί δουλεύουν σε εταιρείες που ασχολούνται με την καθαριότητα των υπουργείων και έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες».

Τον περασμένο Γενάρη πλοιάριο που μεταφέρει μετανάστες βυθίζεται στο Ιόνιο, 22 άνθρωποι αγνοούνταν όταν ο ΛΑ.Ο.Σ. εξέδιδε ανακοίνωση όπου ανέφερε: «Στημένη κυβερνητική εισαγωγή λαθρομεταναστών στην Κέρκυρα (...) Αποδείχθηκαν κούφιες οι μεγαλοστομίες Παπουτσή στη Βουλή, για τη δήθεν βούληση της κυβέρνησης να πατάξει τη λαθρομετανάστευση (...) Ο φράκτης τους μάρανε... Εδώ ολόκληρο πλοίο με 300 σχεδόν λαθρομετανάστες διέσχισε όλο το Αιγαίο, έφτασε στο Ιόνιο και κανείς δεν πήρε χαμπάρι... Οσο πληροφορούνται στα βάθη της Μ. Ανατολής ότι τους προσφέρουμε όλα τα καλά, τόσο θα βρίσκουν τρόπο να εισέρχονται λαθραίως».

Χτες, ένας νεαρός μετανάστης δολοφονήθηκε στην Αθήνα. Ο ΛΑ.Ο.Σ. αναφέρει στην ανακοίνωσή του: «Αργησε η πολιτεία να λάβει αποφάσεις, και παραχώρησε χώρο στην αυτοδικία. Η μόνη λύση τώρα, είναι να διώξουμε όσους δεν χρειαζόμαστε».

Για τον ΛΑ.Ο.Σ. αυτές οι ανθρώπινες ζωές δεν άξιζαν ούτε καν μια - υποκριτική έστω - έκφραση συμπάθειας ή λύπης. Γιατί κατά την άποψή του δεν άξιζαν να υπάρχουν. Ο μισανθρωπισμός σε όλο του το ανατριχιαστικό μεγαλείο...

Τους ενόχλησε το πανό

Σε μια προκλητική ενέργεια προχώρησε η κοινοπραξία ΝΕΑ ΟΔΟΣ, η οποία και διαχειρίζεται το τμήμα της Εθνικής Οδού Αθήνα - Σκάρφια και Σχηματάρι - Χαλκίδα, η οποία και αφαίρεσε το πανό του Σωματείου Εργαζομένων της ΦΑΓΕ, που έγραφε «Πάρτε πίσω τις απολύσεις», με το πρόσχημα ότι το «έπιασαν οι κάμερες» και δήθεν ενοχλούσε τους οδηγούς. Βέβαια, η κοινοπραξία δεν έχει δείξει τα ίδια αντανακλαστικά παρέμβασης για ζητήματα όπως οι κακοτεχνίες στους δρόμους ή τα τσουχτερά διόδια που είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά για τους οδηγούς...

Το πανό ήταν κρεμασμένο στη γέφυρα της Λυκόβρυσης και με αυτό οι εργαζόμενοι της ΦΑΓΕ, προπαγάνδιζαν τον απεργιακό τους αγώνα, ενάντια στις απολύσεις που έχει εξαπολύσει η εργοδοσία της εταιρείας, η οποία αν και τα καθαρά κέρδη της ξεπερνούν τα 7 εκατ. ευρώ, έχει απολύσει 140 εργαζόμενους τους τελευταίους μήνες. Μάλιστα αντί το πανό να το κατεβάσει η τροχαία (αν όντως ενοχλούσε τους οδηγούς), το κατέβασε μια ιδιωτική κοινοπραξία, η οποία έχει μετατρέψει κυριολεκτικά σε τσιφλίκι της ένα δημόσιο δρόμο. Στην πράξη, δηλαδή, η Εθνική Οδός, έχει μετατραπεί σε έναν ιδιωτικό δρόμο όπου η κάθε κοινοπραξία που έχει τον έλεγχο κάνει ό, τι θέλει. Και αυτό γίνεται μετά τις σκανδαλώδεις συμβάσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οι οποίες στην πράξη έχουν εκχωρήσει το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης των εθνικών οδών προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων.

Το γεγονός αυτό κατήγγειλε και το Σωματείο Εργαζομένων της ΦΑΓΕ στη διάρκεια της Γενικής του Συνέλευσης. Μάλιστα, η κοινοπραξία, γύρισε το πανό στο Σωματείο.

Ταξική απάντηση στην καταστολή

Η προχθεσινή δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ και των δυνάμεων καταστολής στο κέντρο της Αθήνας κατά το τέλος της απεργιακής διαδήλωσης, που είχε σαν αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό 2 νέων, ο ένας με χτύπημα στο κεφάλι και ο άλλος με χτύπημα στη σπλήνα και δεκάδες άλλους με διάφορα τραύματα, δείχνει ότι υπήρχε σχεδιασμός για άγρια καταστολή, ανεξαρτήτως προσχημάτων. Οι περισσότεροι τραυματίες έχουν χτυπήματα στο κεφάλι από τα κλομπ των αστυνομικών, ενώ σκηνές από ερασιτεχνικές λήψεις καταγράφουν τη βαρβαρότητα, όπου άνθρωποι τσαλαπατούνται από ομάδες αστυνομικών και όντας πεσμένοι κάτω δέχονται δολοφονικά χτυπήματα στο κεφάλι.

Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε μεμονωμένη. Παρά τα όσα προσπαθεί τώρα να «μαζέψει» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έχει απόλυτη την ευθύνη γι' αυτή τη βαρβαρότητα. Η κρατική καταστολή πάει χέρι - χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που κατακρεουργεί τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα για να ωφεληθούν τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και να βγει με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες από την καπιταλιστική κρίση. Η καταστολή χρησιμοποιείται ακριβώς από το αστικό κράτος για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και να αποτρέψει την κλιμάκωση των αγώνων. Οι κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί, που σε διάφορες εργατικές διαδηλώσεις κάνουν την εμφάνισή τους μαζί με τους προβοκάτορες, δρουν με σχέδιο και στόχο το κίνημα, τη χειραγώγηση του λαού.

Επίσης, τα επεισόδια κάθε φορά μετά από μια λαϊκή διαδήλωση, αξιοποιούνται από τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που ανήκουν σε καπιταλιστικούς ομίλους για να αποπροσανατολίσουν. Το «έργο αυτό» επαναλαμβάνεται συνέχεια. Ενας ...φλεγόμενος κάδος, σπασμένες βιτρίνες και τώρα η δολοφονική καταστολή χρησιμεύουν εκτός των άλλων και για να «θαφτούν» οι μαζικές συγκεντρώσεις και πορείες που διοργανώνει μαχητικά και περιφρουρημένα κυρίως το ταξικό εργατικό κίνημα.

Η μοναδική απάντηση που μπορεί να δοθεί στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των άλλων δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και επίσης θέλουν το λαό στον καναπέ, να «κάτσει στα αυγά του» και να υποταχθεί, είναι ο δρόμος της οργανωμένης μαζικής ταξικής πάλης. Ο λαός δεν πρέπει να υποκύψει σε κάθε είδους εκβιασμούς και επιθέσεις εναντίον του, πρέπει να υψώσει φραγμό στην κρατική καταστολή και να οργανώσει την αντεπίθεσή του, διεκδικώντας ταυτόχρονα την ικανοποίηση όλων των αναγκών του κόντρα στο κεφάλαιο, στην αστική πολιτική, στο αστικό κράτος. Αυτό σημαίνει οργάνωση στα ταξικά σωματεία, ενίσχυσή τους, επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, στις εργατογειτονιές, συσπείρωση στο ταξικό κίνημα, απεγκλωβισμός από τα συμβιβασμένα συνδικάτα που στηρίζουν το σύστημα, που ακόμα και όταν αναγκάζονται να προκηρύξουν μια απεργία κάνουν τα πάντα για να την υπονομεύσουν. Σημαίνει ταυτόχρονα οριστική εγκατάλειψη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, συμπόρευση με το ΚΚΕ. Επομένως η απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική και στην κρατική καταστολή είναι το δυνάμωμα της ταξικής πάλης, η οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας που θα συγκρουστεί με το κεφάλαιο. Μόνο έτσι μπορεί η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να ανοίξουν το δρόμο για τη δική τους εξουσία, όπου θα καταργήσουν τους ιδιοκτήτες των μονοπωλίων, θα τα κοινωνικοποιήσουν και θα οργανώσουν την παραγωγή και τη ζωή τους με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΑΣΟΚ - ΝΔ: Στην υπηρεσία του κεφαλαίου...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ο υπουργός Υγείας θεωρεί εξαιρετική τιμή το να του δίνει συγχαρητήρια η «τρόικα» για την πολιτική του. Αλλιώς δεν εξηγείται το ότι βγήκε να το ανακοινώσει.

Μάλιστα, δήλωσε ότι μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερες περικοπές στην Υγεία! Μάλλον εκτιμά ότι τα δημόσια νοσοκομεία παρέχουν πλουσιοπάροχες υπηρεσίες στους ασθενείς και μπορεί να ...μαζευτεί λίγο ακόμη η κατάσταση.

Το ότι δεν υπάρχουν γιατροί και νοσοκόμοι, ότι ολόκληρα τμήματα δε λειτουργούν, ότι οι ασθενείς δεν έχουν φάρμακα, το ότι δεν υπάρχουν Κέντρα Υγείας, είναι ...μικρολεπτομέρειες.

Αλλωστε, σε όποιον δεν αρέσει, υπάρχουν πάντα τα ιδιωτικά νοσοκομεία, όπου όχι απλώς μπορεί, αλλά ...επιβάλλεται να καταφύγει κανείς. Είναι κι αυτό «ανάπτυξη», σύμφωνα με τη λογική των κυβερνώντων.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο φερόμενος ως ...«αντιμνημονιακός» Αντώνης Σαμαράς μάς κατέθεσε τις προτάσεις του για την οικονομία που συνίστανται στην εξής απλή: Μείωση φορολογικών συντελεστών για τις εταιρείες και το κεφάλαιο!

Λες και η πολιτική που ακολουθείται από το ΠΑΣΟΚ αυτούς που βασικά έθιξε ήταν οι εταιρείες και οι τράπεζες και τώρα πρέπει να ...αποκατασταθούν. Οπότε, τι καλύτερο από το να φορολογηθούν ακόμη χαμηλότερα, δηλαδή με 15%!

Κι αυτό χωρίς να υπολογίζουμε τις κάθε λογής φοροαπαλλαγές, που, ούτως ή άλλως, απολαμβάνουν, ούτε τις επιδοτήσεις ασφαλιστικών εισφορών, ούτε τη δωρεάν παροχή εργαζομένων με «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις και τόσα άλλα...

ΣΤΟ 15,9% η επίσημη ανεργία στη χώρα, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία, οπότε φανταστείτε πού είναι η ανεπίσημη. Ενας στους 4 είναι άνεργος, με απλά λόγια...

Κι αυτά την ώρα που η κυβέρνηση θέλει να βάλει κριτήρια στα επιδόματα ανεργίας, δηλαδή με λίγα λόγια να τα περικόψει. Βλέπετε, οι ...άνεργοι στην Ελλάδα διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα, κατά τη γνώμη τους.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Το χαβά τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν πα να διαψεύδει το ΚΚΕ δημοσιεύματα - όπως την περασμένη εβδομάδα στο «Βήμα» - που τσουβαλιάζουν το ΚΚΕ με τα αστικά κόμματα, με αφορμή τις διεκδικήσεις από πρώην βουλευτές αναδρομικών στη βουλευτική τους σύνταξη... Δεν πα να βγάζει το ΚΚΕ ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων, να ξεκαθαρίζει ότι κανένας συνταξιούχος βουλευτής που να ανήκει στο ΚΚΕ δεν έχει προσφύγει στο Ελεγκτικό Συνέδριο για να διεκδικήσει αναδρομικά... Δεν πα να καταθέτει και να ξανακαταθέτει το ΚΚΕ προτάσεις νόμου που καταργούν την ίδια τη βουλευτική σύνταξη...

Ο αστικός Τύπος το χαβά του. Οχι μόνο δεν προβάλλει τις θέσεις του ΚΚΕ, αλλά σκόπιμα τις διαστρεβλώνει για να εξυπηρετήσει - αυτή τη φορά - το τσουβάλιασμα, το «όλοι ίδιοι είναι», να εντάξει το ΚΚΕ στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος που ζέχνει από τη δυσωδία των σκανδάλων και της καταλήστευσης του μόχθου του λαού. Προχτές, τη σκυτάλη πήρε ο σκιτσογράφος Κώστας Μητρόπουλος από «Τα ΝΕΑ», ο οποίος τοποθετεί την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μεταξύ των άλλων πολιτικών αρχηγών και ενός πλήθους βουλευτών, από το οποίο πετάγεται η... διεκδίκηση: «85 εκατ. ευρώ! Τα αναδρομικά μας!» στην ερώτηση του Γ. Παπανδρέου «τι θέλετε επιτέλους;». Αμα είσαι ταγμένος στο καθήκον υπεράσπισης της αστικής τάξης, της εξουσίας της, του πολιτικού της συστήματος, καταφεύγεις και σε τέτοιες, κάλπικες προπαγανδιστικές μεθόδους και επιχειρήματα...

Ενιαίο μέτωπο κατά του κοινού εχθρού

Η στυγερή δολοφονία του 44χρονου στο κέντρο της Αθήνας αποτέλεσε μια πρώτης τάξης ευκαιρία για κάποια αστικά ΜΜΕ, την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, για να εξαπολύσουν μια νέα τρομοκρατική επίθεση σε βάρος των μεταναστών και να κλιμακώσουν την καταστολή σε βάρος τους. Προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους, δε δίστασαν να καλύψουν τη δράση των τραμπούκων της «Χρυσής Αυγής». Είναι χαρακτηριστικό ότι μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ ουσιαστικά «αγκάλιασαν» την εγκληματική συμπεριφορά τους με τις δολοφονικές επιθέσεις κατά των μεταναστών ακόμα και μέσα στα σπίτια τους, προβάλλοντάς την ως δικαιολογημένη αντίδραση των «κατοίκων» του κέντρου της Αθήνας, όταν είναι γνωστό πως οι τραμπούκοι χρησιμοποίησαν το γεγονός για να παρασύρουν τους κατοίκους. Ταυτόχρονα όμως η στοχοποίηση και το ανελέητο κυνήγι των μεταναστών εξυπηρετεί περίφημα τα σχέδια της κυβέρνησης, καθώς θέλει να εκτρέψει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να την κατευθύνει σε βάρος των μεταναστών, που τους παρουσιάζει ως αιτία όλων των κακών, αλλά και συνώνυμο της λέξης «εγκληματίας». Ιδιαίτερα μπροστά στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να πυροδοτεί το «μέτωπο» κατά των μεταναστών, που είναι βέβαια αναπόσπαστο τμήμα του πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού. Ενιαία, λοιπόν, πρέπει να είναι και η απάντηση των Ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων, βάζοντας στο στόχαστρό τους τον κοινό εχθρό, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Ο λαός πρέπει να στραφεί πιο αποφασιστικά κατά της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεών της, κατά των καπιταλιστών, γιατί είναι συνένοχοι στη δημιουργία του μεταναστευτικού προβλήματος και στην απάνθρωπη και απαράδεκτη μεταχείριση των θυμάτων του.

Επιθετική και προωθημένη συναίνεση

Με ψηλά το κεφάλι και με περίσσια περηφάνια θα συναντήσει σήμερα ο Αντ. Σαμαράς τα στελέχη της τρόικας. Η χτεσινή του πρόταση για την «επανεκκίνηση» της οικονομίας με τη μέθοδο του «δημιουργικού σοκ» κάνει το νέο πακέτο των μέτρων, που έχουν ετοιμάσει οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και της ΕΕ από κοινού με την κυβέρνηση, να φαντάζει «φτωχό» και παρωχημένο. Η επικαιροποιημένη πρόταση της ηγεσίας της ΝΔ ενσωματώνει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων που προωθούν κυβέρνηση και τρόικα. Αλλωστε αυτή είναι και η τοποθέτηση της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, όμως, τα υπερφαλαγγίζει και προτείνει νέα τολμηρά και γενναία φιλομονοπωλιακά μέτρα, που θωρακίζουν τη στρατηγική εξόδου από την κρίση προς όφελος της πλουτοκρατίας. Ουσιαστικά, ο Αντ. Σαμαράς αφαιρεί έτσι κάθε πρόσχημα σε όσους τον κατηγορούν περί δήθεν έλλειψης συναίνεσης και στήριξης της πολιτικής του μνημονίου. Η πρότασή του συνιστά έμπρακτη απόδειξη επιθετικής συναίνεσης, και μάλιστα σε προωθημένη βάση. Δικαιολογημένα ο πρόεδρος της ΝΔ μπορεί να ζητήσει η πρόταση αυτή να αποτελέσει τη βάση για την «ενότητα των πολιτικών δυνάμεων» στη χώρα μας, που αξίωσε προχτές ο επίτροπος Ο. Ρεν. Η αλήθεια είναι πως τα στελέχη της τρόικας δεν περίμεναν τη χτεσινή πρόταση για να εκτιμήσουν το «πολιτικό θάρρος» και τον εποικοδομητικό ρόλο της ηγεσίας της ΝΔ. Αρκεί να αναφερθεί ότι οι προτάσεις που είχε καταθέσει πριν από περίπου ένα χρόνο ο Αντ. Σαμαράς, το λεγόμενο Ζάππειο 1, υιοθετήθηκαν στη συνέχεια από κυβέρνηση και τρόικα και ήδη πολλές έχουν εφαρμοστεί ή έχουν μπει στη φάση της υλοποίησης (π.χ. αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας). Το ίδιο ακριβώς θα γίνει και με το «Ζάππειο 2»...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επίθεση χωρίς όρια

Ενώ οι εργαζόμενοι πληρώνουν ήδη ακριβά τα αντεργατικά μέτρα, με πρόσχημα την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, η κυβέρνηση ετοιμάζει και νέες αντεργατικές παρεμβάσεις. Στην «πρωτοπορία» αυτής της νέας επίθεσης φιγουράρει το υπουργείο Εργασίας και αυτό όχι τυχαία αφού -οι τομείς που επιβλέπει- η Κοινωνική Ασφάλιση και οι εργασιακές σχέσεις, βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρο.

Στο επίκεντρο των κυβερνητικών αποφάσεων είναι η σχεδιαζόμενη μείωση των επικουρικών συντάξεων από το 2012, που θα περιλαμβάνει όχι μόνο τους νέους συνταξιούχους, αλλά και μείωση στις συντάξεις που ήδη αποδίδονται. Παράλληλα, σε πορεία εφαρμογής βρίσκεται και ο αποχαρακτηρισμός των ΒΑΕ, των οποίων η νέα συρρικνωμένη λίστα θα αρχίσει να ισχύει από την 1η Ιούλη. Ζήτημα που αφορά άμεσα στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι και η λεγόμενη «αξιοποίηση» της περιουσίας των Ταμείων, στην οποία η κυβέρνηση βλέπει ένα πεδίο δραστηριοποίησης του ιδιωτικού τομέα. Κινητή και ακίνητη περιουσία των Ταμείων -όπως έγινε κατ' επανάληψη και στο παρελθόν- θα γίνουν βορά στα χέρια του κεφαλαίου, όπως συνέβη διαχρονικά με τις άτοκες καταθέσεις, με το Χρηματιστήριο, τα δομημένα ομόλογα...

Μαχαίρι ετοιμάζει η κυβέρνηση και σε όλα τα κοινωνικά επιδόματα. Τα νέα εισοδηματικά κριτήρια και η δήθεν ορθολογικοποίησή τους θα στερήσουν από χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους και τα ελάχιστα πενιχρά βοηθήματα που ελάμβαναν μέχρι τώρα. Στη δίνη του «εξορθολογισμού» θα ρίξουν και τους ανέργους, με την αύξηση του αριθμού των ενσήμων που θα απαιτούνται από εδώ και πέρα. Στο κρεβάτι του Προκρούστη βάζουν εκ νέου τις παροχές υγείας, με επιπλέον περικοπές στα φάρμακα, αλλά και μέσα από το νέο κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ. Ο πραγματικός στόχος, παρά την προπαγανδιστική χρυσόσκονη που καθημερινά ρίχνει η κυβέρνηση, είναι οι ασφαλισμένοι να αναλάβουν ακόμα μεγαλύτερο βάρος, με απευθείας χρηματική επιβάρυνση της οικογένειας.

Και βέβαια νέες αντεργατικές παρεμβάσεις ετοιμάζονται στις εργασιακές σχέσεις με την παραπέρα προώθηση της ευελιξίας, ειδικά στο χρόνο εργασίας και τα ωράρια και την επέκταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Που αυξάνουν την εκμετάλλευση και καταστρέφουν την υγεία των εργαζομένων ανεπανόρθωτα, αφού ο καπιταλιστής θα χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους για όσο χρόνο θέλει ημερησίως, άρα δε θα αναπληρώνεται η εργατική τους δύναμη. Τα μέτρα αυτά συμπληρώνουν τα παλιότερα και δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για να ξεδιπλωθεί ακόμα σκληρότερα η επίθεση της εργοδοσίας. Μάλιστα, σε πείσμα όλων όσοι αρέσκονται να κάνουν «αντιπολίτευση», με ευφυολογήματα του τύπου πως το «μνημόνιο έχει αποτύχει», η κυβέρνηση πέτυχε για λογαριασμό του κεφαλαίου να μειώσει τους πραγματικούς μισθούς κατά 15% τη διετία 2010-2011.

Η αντεργατική επίθεση λοιπόν συνεχίζεται. Η επίθεση αυτή δεν έχει τέλος. Είναι μάλιστα πέρα για πέρα πετυχημένη για την κυβέρνηση, αφού πτωχεύει το λαό και ενισχύει τα μονοπώλια. Φρένο σε αυτή τη λαίλαπα μπορεί να βάλει μόνο η πάλη των εργαζομένων, η συμπαράταξή τους με το ΠΑΜΕ, όπως και προχτές στη μεγάλη πανεργατική απεργία, τη δύναμη αυτή που αποκαλύπτει το πραγματικό περιεχόμενο αυτών των μέτρων, που δείχνει τις πραγματικές αιτίες τους και ταυτόχρονα φωτίζει τον άλλο δρόμο που πρέπει να πάρει σήμερα η εργατική τάξη, μια άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, όπου κουμάντο θα κάνει ο άνθρωπος του μόχθου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ