-- Η κυβέρνηση θα ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα. Εχουν βγει κάποιες έρευνες που λένε ότι τα κλειστά επαγγέλματα επιβαρύνουν τους Ελληνες με περίπου 4 δισ. ευρώ το χρόνο. Ποια είναι η θέση σας για τα κλειστά επαγγέλματα; Αντίστοιχες έρευνες υπάρχουν και για την άρση του καμποτάζ.

-- Συστηματικά οι κυβερνήσεις, όταν θέλουν κάτι να το αλλάξουν προς όφελος του κεφαλαίου, λένε ότι πρέπει να αλλάξει γιατί ζημιώνεται ο ελληνικός λαός. Ο ελληνικός λαός ζημιώνεται συνολικά απ' το σύστημα. Δε ζημιώνεται από το ένα ή το άλλο επάγγελμα.

Για να ξεκαθαρίσουμε, το πράγμα είναι αρκετά σύνθετο και δεν μπορεί κανείς να το δει ίδια για όλους τους χώρους. Θα πάρω ένα παράδειγμα, το ταξί. Εμείς λέμε το εξής πράγμα: Το ταξί να γίνει δημόσιο μέσο μεταφοράς. Βεβαίως, οι άνθρωποι που πλήρωσαν, δεν ξέρω πόσα πλήρωσαν για να πάρουν την άδεια, αυτοί ενδεχομένως πρέπει να αποζημιωθούν. Αυτά πρέπει κανείς να τα δει. Αλλά το ταξί, ως ταξί, είναι δημόσιο μέσο μεταφοράς, με εργαζόμενους υπαλλήλους, καλοπληρωμένους, με ωράρια και ανθρώπινα ωράρια, γιατί εδώ δεν μπορείς να δουλεύεις ίδιες ώρες με τους άλλους, μέσα σε αυτή την κατάσταση των μεγάλων αστικών κέντρων. Και δημόσιο μέσο μεταφοράς σε έναν ενιαίο φορέα, όπου εκεί θα είναι όλα τα μέσα, απ' τα αεροπλάνα μέχρι τα ταξί.

Προσέξτε, όμως, η απελευθέρωση του επαγγέλματος στα ταξί γίνεται σε βάρος των μικροϊδιοκτητών ταξί, για να γίνουν εταιρείες μεγάλες ταξί. Εμείς λέμε στους ιδιοκτήτες ταξί, έτσι κι αλλιώς υπάλληλος εταιρείας θα γίνεις, γιατί να μη γίνεις υπάλληλος μιας δημόσιας λαϊκής εταιρείας μεταφοράς; Γι' αυτό το κάνουν, για να συγκεντρώσουν τα ταξί να γίνουν εταιρείες.

Ας πάρουμε μία άλλη πλευρά, δικηγόροι. Θα γίνουν οι μεγάλες νομικές εταιρείες. Και σήμερα υπάρχουν νομικές εταιρείες. Και θα είναι μισθωτοί οι δικηγόροι. Δηλαδή, πρόκειται για ένα μέτρο υπέρ του κεφαλαίου και όχι ένα μέτρο για να απαλλάξουν το λαό απ' τα βάρη.

Ερχονται μεγάλες εταιρείες να εκτοπίσουν τη μικρότερη ιδιοκτησία. Εμείς θα σταθούμε στο πλευρό των μικροϊδιοκτητών αλλά όχι διαιωνίζοντας μία κατάσταση που έχει πια ξεπεραστεί. Οπου είμαστε υπέρ της μικρής ιδιοκτησίας, είμαστε υπέρ της συνεταιριστικοποίησής της, να δράσουν με τους συνεταιρισμούς. Αλλωστε, δεν μπορεί να γίνει και διαφορετικά.

Για το καμποτάζ. Τα επιχειρήματα που φέρνουν οι εφοπλιστές είναι σωστά για τον εαυτό τους. Δηλαδή είναι λογικά. Δεν είναι λογικά και δίκαια για τους ναυτεργάτες και όχι μόνο. Δεν είναι σωστό ότι η δουλειά στο κρουαζιερόπλοιο δυσκολεύει μόνο τους ναυτεργάτες. Εχει συνολικότερες επιπτώσεις στην ανεργία του ελληνικού λαού, στο ΝΑΤ, στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Και έρχεται τώρα ο εξής εκβιασμός. Λένε: Αμα εμποδίζετε, άμα βάλετε όρους ελληνικής σύνθεσης, δε θα έρχονται τα κρουαζιερόπλοια στην Ελλάδα. Και εγώ θα απαντήσω: Και λοιπόν; Αν δηλαδή για να 'ρθουν να σβήσει ο ναυτεργατικός κλάδος, να μην έρθουν. Ποιος κερδίζει από τα κρουαζιερόπλοια; Τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα. `Η η ταβερνούλα η οικογενειακή στην παραλία; Και το πολύ πολύ να κάτσει μία μέρα σε κάθε νησί. Αντε και το καλοκαίρι να βγάλεις 500 ευρώ παραπάνω. Εχουμε σκεφτεί τη συνολική εξέλιξη; Οι εφοπλιστές φτιάχνουν τα καράβια τους εκτός Ελλάδας. Εμείς δε στρεφόμαστε εναντίον των ξένων εργατών. Σημαίνει σύνθεση χωρίς συμβάσεις.

Εμείς αν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στους εφοπλιστές και στους εργαζόμενους, διαλέγουμε τους εργαζόμενους. Και αίρουμε αυτή την αντίφαση λέγοντας το εξής: Κοινωνικοποίηση, συνεταιριστικοποίηση. Τις κρουαζιέρες τις θέλουμε χωρίς τους εφοπλιστές όμως. Θα τις κινεί ο λαός. Δεν μπορεί να οργανώσει δηλαδή η λαϊκή εξουσία κρουαζιέρες; Τα πλοία ανήκουν στο λαό. Τα άλλα κόμματα έχουν πρόβλημα με το δίλημμα.