Από τη συζήτηση με τους δημοσιογράφους

-- Η κυρίαρχη τάξη στη χώρα μας και το πολιτικό της προσωπικό, ξέρω από ό,τι ακούω δηλαδή, ετοιμάζουν και τα δικά τους σενάρια. Θέλουν να συστρατευθούν όλες οι απαραίτητες δυνάμεις για να περάσουν τη λαϊκή συναίνεση και να εμποδίσουν το κίνημα. Επομένως, δεν μπορεί να το αποκλείσει κανείς.

Προσοχή όμως: Αυτή η συζήτηση που γίνεται έχει παγίδες. Προσπαθούν να πουν στο λαό ότι αν φύγει απ' τη μέση το σημερινό πολιτικό προσωπικό, μπορεί να 'ρθουν απευθείας οι επιχειρηματίες, μπορεί να έχουμε νέους Μπερλουσκόνηδες και μπορεί να 'ρθουν και πιο συντηρητικά πολιτικά σχήματα, δεξιά, ακροδεξιά και εκείνα και τα άλλα. Σαν αυτά που έγιναν στη Γαλλία όπου όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένων και των κομμουνιστών, πήγαν και ψήφισαν τον Σιράκ για να μην έρθει ο Λεπέν. Και μετά από τον Ζοσπέν ήρθε ο Σαρκοζί. Τα ίδια γίνανε και στην Ιταλία. Για να μην έρθει ο Μπερλουσκόνι ψήφισαν τον Πρόντι και ήρθε και δεύτερη φορά ο Μπερλουσκόνι.

Αυτά πια είναι δοκιμασμένα. Απ' τη στιγμή που ο λαός δεν έχει βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, όλα τα σενάρια είναι πιθανά. Μπορούμε, αν θέλουμε, τα διάφορα σενάρια είτε είναι κομψά, είτε είναι λιγότερο κομψά να τα παρεμποδίσουμε ή αν περάσουν να μην έχουν ισχύ. Πρέπει να βγει στο προσκήνιο ο λαός. Ο λαός δεν έχει βάλει την υπογραφή του.

Για κοιτάξτε, μισός χρόνος έχει περάσει από τις εκλογές. Με συγχωρείτε, με την ψήφο που έδωσε ο λαός όταν ήταν γνωστό ότι ο πόλεμος θα ερχόταν, δε δυσκόλεψε τις εξελίξεις για την οργάνωση του κινήματος; Δυσκόλεψε.

Βεβαίως εμείς δεν εκδικούμαστε το λαό, τον υπερασπιζόμαστε. Αλλά υπάρχει πολιτική ευθύνη για την ψήφο. Αν η ψήφος ήταν διαφορετική - διαφορετική ψήφος σήμαινε και τα δυο κόμματα κάτω και ισχυρό ΚΚΕ, δεν αρκεί στην κάλπη μόνο ισχυρό ΚΚΕ, εμείς λέμε κίνημα, μέτωπο κ.λπ. - δε θα ήταν καλύτερα; Να βγαίνουν σήμερα τα διάφορα παπαγαλάκια - αφήστε που μας κατεβάζουν το ποσοστό, έχουν μείνει εκεί στο 5% - και να λένε να κάνει το 5% ό,τι θέλει στο 95% του λαού; Ο κ. Μητσοτάκης και ο Παπαϊωάννου σήμερα δήλωσαν ότι πρέπει το αστικό κράτος να παρέμβει στο ΚΚΕ γιατί δε σέβεται τη νομιμότητα. Λοιπόν;

Ενα ισχυρό ΚΚΕ διευκολύνει την πάλη για τις δημοκρατικές ελευθερίες που έχουν αξία, γιατί οι δημοκρατικές ελευθερίες συνδέονται και με τη διευκόλυνση της πάλης του λαού. Τώρα τι σενάρια μπορεί να υπάρχουν; Να πάρουν τον τάδε για υπουργό, και τι έγινε δηλαδή; Επειδή τα έχουμε ζήσει αυτά και πρέπει να ξεμπερδέψουμε. Θεωρήθηκε «μεγάλη νίκη του κινήματος» όταν έφυγε από υπουργός Παιδείας η κα Μαριέττα Γιαννάκου και ήρθε ο κ. Στυλιανίδης και φτάσαμε να λένε και για τη «γενιά του άρθρου 16». Ελεος! Αυτή ήταν η μεγάλη νίκη του κινήματος;!

Βεβαίως, η αλλαγή υπουργού δείχνει ένα στρίμωγμα. Και λοιπόν; Εχουν στα ράφια και να βγάλουν και από τον καταψύκτη, αλλά τώρα δε χρειάζεται να βγάζουν από τον καταψύκτη. Φέρνουν τα golden boys, τους σπουδαγμένους σε διάφορα Πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών, τους γιάπηδες. Θα βάλουν και κανέναν παλιό μπας και θυμηθεί την 3η του Σεπτέμβρη και κάνει κανένα μνημόσυνο, αλλά μπορεί τώρα να κοροϊδεύεται ο λαός με αυτά όταν θα πάρει σύνταξη στα 80;