Σκηνικό τρομοκράτησης των εργαζομένων και προκλητικής κινδυνολογίας για τα ελλείμματα των Ταμείων στήνει η κυβέρνηση καθώς η νέα φάση της αντιασφαλιστικής επίθεσης αρχίζει σιγά-σιγά να παίρνει σάρκα και οστά. Επίθεση που φέρνει τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και γίνεται κατά παραγγελία των μονοπωλίων, με στόχο η τιμή της εργατικής δύναμης να μειωθεί ακόμα περισσότερο. Οπως απαιτεί η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Σ' αυτό το πλαίσιο, χτες, ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος υπό τύπο διαγγέλματος σήκωσε το σκιάχτρο των ελλειμμάτων, ενώ ταυτόχρονα ανακοίνωσε και την έναρξη του «διαλόγου» με τους «κοινωνικούς εταίρους», στον οποίο η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έσπευσε να δώσει τη συγκατάθεσή της. Ετσι αύριο θα γίνει η πρώτη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ. Θα ακολουθήσει αντίστοιχη συνάντηση την Πέμπτη με το ΣΕΒ και τη Δευτέρα 23 Νοέμβρη συναντήσεις με την ΑΔΕΔΥ και τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις.

Παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος δήλωσε ότι «ο διάλογος για εμάς (σ.σ. πλειοψηφία) είναι εργαλείο συνεννόησης με την προϋπόθεση η κυβέρνηση να παρουσιάσει τις θέσεις της...».

Στον αντίποδα ο Γιώργος Πέρρος, ως εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ, σημείωσε: «Απέναντι στο τσουνάμι των αντιασφαλιστικών μέτρων, της κατάργησης των ΣΣΕ, στην ανάγκη διεκδίκησης σταθερής και μόνιμης δουλειάς και ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς και τις συντάξεις, η μόνη ελπίδα για την οργάνωση της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων είναι το ΠΑΜΕ και όχι η ΓΣΕΕ που είναι με το κεφάλαιο και την κυβέρνηση. Γι' αυτό προτείναμε πανελλαδική πανεργατική απεργία...».

Με τα ίδια διάτρητα επιχειρήματα που χρησιμοποιούσε και η ΝΔ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να συγκαλύψει τη νέα της επίθεση. Μάλιστα, ο υπουργός Εργασίας ισχυρίστηκε ότι οι δαπάνες για τις συντάξεις στέκονται εμπόδιο στην ανάπτυξη..! «Οι δαπάνες για τις συντάξεις και μόνο για τις συντάξεις - είπε - θα αυξάνονται τόσο πολύ, αν δεν υπάρξει λύση, ώστε θα ακυρώνουν την ανάπτυξη». Δηλαδή, υποστηρίζουν ότι οι συντάξεις των 500 και 600 ευρώ για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους, η σύνταξη των 330 ευρώ στους αγρότες, εμποδίζουν την ανάπτυξη. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τον υπουργό, ο οποίος επικαλέστηκε και τον πρωθυπουργό «... Η αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού Συστήματος, ως ενός θέματος με εθνικές διαστάσεις, αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα, επείγουσα προτεραιότητα, επείγουσα ανάγκη».

Στο ίδιο αντιασφαλιστικό κρεσέντο και θέλοντας να προεξοφλήσει τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα Ταμεία πρόβαλε την πρόσθετη χρηματοδότηση που χρειάστηκαν φέτος τα Ταμεία κατά 2,470 δισ. ευρώ, ενώ όπως είπε «σκοτεινότερη εμφανίζεται η προοπτική για το 2010, αν δεν προλάβουμε». Σύμφωνα με τους πίνακες που έδωσε, το ΙΚΑ - το Ταμείο που καλύπτει 5,5 εκατομμύρια ασφαλισμένους - εμφανίζεται να χρειάστηκε επιπλέον χρηματοδότηση για το 2009 κατά 1,4 δισ. ευρώ. Μόνο που η πρόσθετη χρηματοδότηση που απαιτήθηκε, προκλήθηκε καταρχήν από τη μειωμένη κρατική χρηματοδότηση που έχει θεσπίσει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ το 2002 (ν.3029, 1% επί του ΑΕΠ). Δεύτερον, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ (β' τρίμηνο 2009), μόνο αυτή την περίοδο χάθηκαν 142.000 θέσεις εργασίας (αύξηση της ανεργίας και μείωση της απασχόλησης), επίσης είχαμε επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και μη καταβολή εκ μέρους των επιχειρήσεων των ήδη θεσμοθετημένων εισφορών που παρακρατούνται από τους εργαζόμενους. Τα ίδια τα στοιχεία που έδωσε το υπουργείο Εργασίας αποτελούν αποστομωτική απάντηση για το ποιος πραγματικά ευθύνεται για την οικονομική κατάσταση των Ταμείων. Ειδικά για το ΙΚΑ, οι εισφορές που παρακρατούνται από τις επιχειρήσεις και δεν αποδίδονται στο ΙΚΑ ανήλθαν σωρευτικά το 2009 στο ποσό των 4,7 δισ. ευρώ! Και αυτά χωρίς τα πρόστιμα των καθυστερήσεων. Αν σ' αυτά προσθέσουμε και την εισφοροδιαφυγή των επιχειρήσεων, η οποία για φέτος αγγίζει τα 2,5 δισ. ευρώ, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι το 2009 το κεφάλαιο έχει υπεξαιρέσει από το ταμείο του ΙΚΑ περίπου 7 δισ. ευρώ! Και όμως η κυβέρνηση τολμά να μιλά για τις δαπάνες των συντάξεων που στέκονται εμπόδιο στην «ανάπτυξη». Με την οποία «ανάπτυξη» εννοούνται τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνουν και οι παροχές Υγείας και ιδιαίτερα οι φαρμακευτικές δαπάνες. Στο διάγγελμά του ο υπουργός Εργασίας ισχυρίστηκε ότι «βασικό ρόλο» στην αύξηση των δαπανών Υγείας «παίζει η σπατάλη στις δαπάνες για το φάρμακο». Προς επίρρωση των ισχυρισμών του, είπε ότι κάθε χρόνο οι δαπάνες αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό 12% μέχρι και 21%. Μάλιστα ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση επεξεργάζεται και θα ανακοινώσει μέτρα. Και εδώ, στοχοποιούνται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων και όχι οι επιχειρήσεις καθώς «η σπατάλη» είναι η λέξη κλειδί, για να ανοίξει η πόρτα της επίθεσης. Γιατί αυτό που θέλει να κρύψει η κυβέρνηση είναι η τεράστια κερδοφορία των φαραμακευτικών επιχειρήσεων, οι οποίες, όπως πάντα, μένουν στο απυρόβλητο. Το υπουργείο μοιράζει δεξιά και αριστερά πίνακες με τη φαρμακευτική δαπάνη. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, η δαπάνη π.χ. το 2007 στα ιδιωτικά φαρμακεία, από τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι αυξημένη σε σχέση με το 2006 κατά 15,5%.

Την ίδια χρονιά, περί τις 30 φαρμακευτικές επιχειρήσεις στη χώρα μας - σύμφωνα με στοιχεία της Hellastat- το 2007 είχαν κέρδη 628,3 εκατομμύρια ευρώ, την προηγούμενη χρονιά τα κέρδη των ίδιων εταιρειών ανήλθαν στα 517,7 εκατομμύρια ευρώ (βλέπε πίνακα). Η αύξηση μεταξύ των δύο ετών ήταν 21,4%. Το ποσοστό δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρήσεων ήταν ακόμα μεγαλύτερο από την αύξηση των δαπανών των Ταμείων. Που σημαίνει ότι πέραν των Ταμείων, την αύξηση της κερδοφορίας επιβαρύνθηκαν απευθείας από την τσέπη τους και οι ασφαλισμένοι ή μειώθηκαν οι παροχές τους. Και όμως η κυβέρνηση μιλάει για «σπατάλη».