Σε θέμα «πρώτης γραμμής» επιδιώκει να αναγάγει η κυβέρνηση τον επικείμενο διάλογο για το Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση. Πριν ακόμα από τον ανασχηματισμό, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την έναρξη του διαλόγου στις αρχές του 2009. Στο ίδιο πνεύμα, ο υπουργός Παιδείας επανέλαβε προχτές ότι ο διάλογος θα ξεκινήσει από «μηδενική βάση» και κάλεσε όλους τους εκπαιδευτικούς φορείς και τα πολιτικά κόμματα να συμμετέχουν. Πρόκειται για ένα «πυροτέχνημα», που στόχο έχει τον αποπροσανατολισμό του λαού και της νεολαίας από τα ασφυκτικά προβλήματα στο χώρο της Παιδείας, από τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η πολιτική των κομμάτων του ευρωμονόδρομου.

Η δήλωση της κυβέρνησης ότι ο διάλογος γίνεται από μηδενική βάση είναι ψευδεπίγραφη. Ο διάλογος γίνεται για το εξεταστικό, το οποίο όμως δεν είναι «αυτονομημένο» ζήτημα. Από ποια μηδενική βάση να ξεκινήσει ο διάλογος; Αφού ο χαρακτήρας και ο προσανατολισμός του σχολείου, του πανεπιστημίου, της εκπαίδευσης συνολικότερα, είναι σήμερα διαμορφωμένοι από μια σειρά αντιλαϊκούς και αντιεκπαιδευτικούς νόμους που έχουν προωθήσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Ο όποιος διάλογος, για το όποιο σύστημα εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση, ξεκινάει από τη βάση που έχουν διαμορφώσει οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, από το σχολείο και το πανεπιστήμιο που υπάρχει σήμερα και είναι πλήρως προσδεμένα στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Το όποιο σύστημα πρόσβασης τελικά επιλεγεί από την κυβέρνηση, θα είναι εκείνο που εντάσσεται πιο αποτελεσματικά στην περαιτέρω προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση. Εχουν συγκεκριμένη στόχευση όλες οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, ανάμεσά τους και η μεταρρύθμιση του εξεταστικού. Η στόχευση συνάδει με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου για ακόμα μεγαλύτερη πρόσδεση της Παιδείας στις σύγχρονες απαιτήσεις για αύξηση της κερδοφορίας του, ίσως και με εμφάνιση ελκυστικής εικόνας για εύκολη πρόσβαση σε όλους. Και σε αυτούς τους στόχους, της πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου δεν εντάσσεται το χτύπημα της παραπαιδείας και η αναβάθμιση του σχολείου. Αντίθετα, προωθείται το ιδιωτικοποιημένο σχολείο και πανεπιστήμιο, η εμπορευματοποίηση της γνώσης, η συνύπαρξη ιδιωτικού και δημόσιου πανεπιστημίου και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους, η απαξίωση σχολείου και πανεπιστημιακών πτυχίων, η μετατροπή του σχολείου σε κέντρο εκμάθησης βασικών δεξιοτήτων για τα παιδιά που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα.

Η όποια συζήτηση για αναβάθμιση του σχολείου και της ανώτατης εκπαίδευσης είναι κάλπικη, αν δεν προϋποθέτει τη σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ, αν δεν προϋποθέτει ριζική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης. Μοναδικός τρόπος να υπάρξει «δίκαιο» σύστημα εισαγωγής είναι το πραγματικά Δημόσιο και Δωρεάν Ενιαίο Δωδεκάχρονο σχολείο που παρέχει σε όλους τους μαθητές βασική μόρφωση. Παράλληλα, χρειάζεται η σύσταση δημόσιων και δωρεάν «μεταλυκειακών» επαγγελματικών σχολών υψηλού επιπέδου για όσα επαγγέλματα δεν απαιτούν επιστημονική ειδίκευση. Ταυτόχρονα, η αναμόρφωση μιας ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης, δημόσιας και δωρεάν, προσανατολισμένης στην εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας και όχι των μονοπωλίων.