Από χτες και μόλις γνωστοποιήθηκε η αποστολή της προκήρυξης του λεγόμενου «Επαναστατικού (βλέπε: "Προβοκατόρικου") Αγώνα», ένας νέος γύρος αναλύσεων και «αναλύσεων» περί τρομοκρατίας ξεκίνησε. Μπορούμε δε να πούμε πως βρισκόμαστε πλέον στην κύρια φάση της αξιοποίησης από το αστικό κράτος αυτών των «πιστολέρο», που δρουν εναντίον του εργατικού μαζικού λαϊκού κινήματος, για τη λήψη μέτρων που, όπως και σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν, έχει αποδειχτεί ότι στοχεύουν ευθέως τα κοινωνικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες.

Πρόκειται για ιστορία παλιά, γνωστή και ομολογημένη. Ολοι αυτοί οι κουμπουροφόροι που υποδύονται τους αυτόκλητους «Ζορό», αλλά εξυπηρετούν το αστικό καθεστώς όσον αφορά στην ένταση της καταστολής, ακόμα κι όταν δε διασυνδέονται άμεσα ή δεν κατασκευάζονται απευθείας από «υπηρεσίες», λειτουργούν εξ αντικειμένου σαν παραμάγαζα των ντόπιων και ξένων «Μεγάλων Αδελφών».

Η παραπάνω αλήθεια επιβεβαιώνεται όχι μόνο από την πλούσια πολιτική και ιστορική εμπειρία, αλλά και από αδιάψευστες μαρτυρίες. Θα υπενθυμίσουμε μια τέτοια μαρτυρία, απολύτως χαρακτηριστική. Για την ακρίβεια πρόκειται για την ομολογία του στρατηγού Ο. Γιαρμπόρο (ήταν ο καθοδηγητής των ειδικών υπηρεσιών της CΙΑ κατά τη δεκαετία του '70), ο οποίος εδώ και τριάντα χρόνια έχει δώσει μια αποκαλυπτική συνέντευξη σχετικά με το ρόλο που παίζουν τα διάφορα παραμάγαζα της δήθεν «αριστερής» τρομοκρατίας και τη διασύνδεσή τους με τη CIA και τις ΗΠΑ.

Ιδού τα λόγια του, από συνέντευξή του στο περιοδικό «L' Europeo» (29/9/1978):

«Η (...) τρομοκρατία είναι μια τακτική επεξεργασμένη από τη CΙΑ, σε συνεργασία με διάφορους ατλαντικούς οργανισμούς. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται κυρίως ως βασικό στοιχείο για διάφορα προγράμματα, που έχουν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις και να πείσουν τον πληθυσμό να συμφωνήσει με την εγκαθίδρυση ισχυρού αστυνομικού κράτους».

Πίσω, λοιπόν, από τους «μασκοφόρους εκδικητές», από τους δολοφόνους που υποδύονται τους «λαϊκούς αγωνιστές» και τα διάφορα υποκείμενα που λερώνουν την έννοια της Επανάστασης, την οποία θέλουν να συκοφαντήσουν και να της προσδώσουν χαρακτήρα ποινικού αδικήματος, βρίσκεται πάντα η «νομιμοποίηση» της αστυνομοκρατίας, της χαφιεδοκρατίας, της νομικής αυθαιρεσίας και των κατασταλτικών τερατογενέσεων.

Ακόμα και καθοδηγητές της CIA (σ.σ.: όταν βγαίνουν στη σύνταξη κάτι τέτοιοι το συνηθίζουν να «κελαηδάνε») φτάνουν να το ομολογούν. Λέτε - τόσο «ειδικοί» επί του θέματος «κύριοι» - να μην ξέρουν...