ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ (1): «Το πολιτικό παιχνίδι παίζεται ξανά σχεδόν από μηδενική βάση. Από εδώ και εξής η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα - ως τελευταία ευκαιρία - να ξαναπάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Της απομένει λίγος χρόνος να πείσει ότι χειραφετήθηκε και δε θα ξαναπροσβάλει το κοινό αίσθημα» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ (2): «Ολα τα σενάρια στηρίζονται στη βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση θα εκμετρήσει προώρως το ζην. Και αυτή η προοπτική καθιστά μεγαλύτερες τις ευθύνες της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, που πρέπει, πρώτον να ετοιμασθεί και, δεύτερον, να πείσει ότι μπορεί να κυβερνήσει. Οι κκ Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου μοιάζει σήμερα να ξεκινούν από μηδενική βάση» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ (3): «Η αβεβαιότης πρέπει να σταματήσει. Σε μια στιγμή που οι παγκόσμιες αγορές συγκλονίζονται δεν είναι δυνατόν να έχει "παγώσει" το κυβερνητικό έργο, αλλά και η ελληνική αγορά, επειδή όλοι περιμένουν ανασχηματισμό ή εκλογές. Η κυβέρνηση διαθέτει τη δεδηλωμένη. Ο κ. Καραμανλής μπορεί και πρέπει να κυβερνήσει (...) όσο για την αντιπολίτευση καλό θα ήταν να προσπαθεί να πείσει ότι διαθέτει εφικτές προτάσεις για τους κρίσιμους τομείς αντί να περιμένει την πτώση της κυβέρνησης (...) κυβέρνηση και αντιπολίτευση πρέπει από άλλη σκοπιά η κάθε μια να πείσουν ότι μπορούν να κυβερνήσουν» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΚΑΙ ...ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ «ΜΕΣΑΙΟΥΣ»: «Εκπληξη μας δημιουργεί η πολιτική ατολμία που δείχνει στο θέμα το ΠΑΣΟΚ λες και οι καταθέτες δεν είναι άξιοι τουλάχιστον αντίστοιχης προσοχής και διασφάλισης όσης έχουν και οι δανειολήπτες. Ομως οι περισσότεροι καταθέτες είναι ταυτόχρονα και δανειολήπτες και αυτοί είναι η πολύφερνη μεσαία τάξη της χώρας. Χρειάζεται πολιτική παρέμβαση με τόλμη. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έχουν κοινή γραμμή. Ο καθένας κινείται με βάση τη δική του πραγματικότητα. Οι Ιρλανδοί εγγυήθηκαν το σύνολο των καταθέσεων και δημιούργησαν προνομιακό "πάρκινγκ" καταθέσεων. Το ίδιο και οι Γερμανοί. Εντάξει ο Αλογοσκούφης είναι υποθηκευμένος στον Αλμούνια, η αντιπολίτευση όμως δεν είναι» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).