Ο διάλογος, βέβαια, προϋποθέτει μια κοινή βάση συνεννόησης. Και για την ΟΛΜΕ και την κυβέρνηση (όπως και για το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ) η κοινή βάση είναι ο διαχωρισμός της εκπαίδευσης σε γενική και τεχνική, δηλαδή, ο αντιπαιδαγωγικός διαχωρισμός των μαθητών σε αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» και σε αυτούς που «δεν τα παίρνουν», που δε χρειάζονται να έχουν γενική μόρφωση.

Στο πλαίσιο αυτής της κοινής συμφωνίας, λοιπόν, η ΟΛΜΕ προτείνει δήθεν μέτρα για την ΤΕΕ, που απλά θα ανακυκλώσουν την υποβάθμισή της. Μέτρα του τύπου: Βελτίωση της δυνατότητας πρόσβασης των αποφοίτων ΕΠΑΛ στην ανώτατη εκπαίδευση. «Ασπιρίνες», δηλαδή, χωρίς αντίκρισμα, αφού τα παιδιά που σπρώχνονται στην ΤΕΕ δεν ενδιαφέρονται στην πραγματικότητα γι' αυτή την προοπτική, είτε γιατί τους έχουν πείσει ότι δεν παίρνουν τα γράμματα, είτε γιατί δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά το βάρος της προετοιμασίας για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση. Παράλληλα προτείνει: Δημιουργία δημόσιου Μεταλυκειακού Ετους Ειδίκευσης, το οποίο θα αξιοποιεί την υποδομή και το προσωπικό των ΕΠΑΛ και ταυτόχρονη κατάργηση κάθε άλλης μορφής επαγγελματικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΙΕΚ κ.α.). Κατάργηση της διάταξης του νόμου που απαγορεύει στους αποφοίτους Λυκείων να εγγράφονται στο ΕΠΑΛ για απόκτηση ειδικότητας... Τελικά δηλαδή, το ΕΠΑΛ τι θα είναι σύμφωνα με την ΟΛΜΕ; Θα είναι σχολείο, θα είναι επαγγελματική σχολή, θα είναι λίγο απ' όλα για όποιον το επιθυμεί, είτε είναι απόφοιτος Γυμνασίου είτε απόφοιτος Λυκείου...;

Προτάσεις - «αχταρμάς»!