Μπορεί τα μέτωπα των εργασιακών σχέσεων και της υγείας να έχουν μόλις ανοίξει, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται πως βιάζεται και όπως όλα δείχνουν άρχισε την προετοιμασία του ανοίγματος και νέου μετώπου, του ασφαλιστικού.

Την καμπάνα των δήθεν κινδύνων, που απειλούν το ασφαλιστικό σύστημα, έκρουσε προχτές ο υπουργός Εργασίας και ανταποκρίθηκαν αμέσως ορισμένα ΜΜΕ. «SOS για τις συντάξεις - Το σύστημα γκρεμίζεται από το 2 προς 1». Αυτός ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος του χτεσινού «Βήματος» και ο πλαγιότιτλος σημείωνε: «Στην Ελλάδα ένας συνταξιούχος αντιστοιχεί μόλις σε δύο ασφαλισμένους, όταν, σύμφωνα με τους ειδικούς, η υγιής (οικονομικώς) σχέση είναι ένας προς τέσσερις». Στην ίδια ρότα και η χτεσινή «Καθημερινή» έλεγε από την πρώτη της σελίδα: «Δραματική αναντιστοιχία εργαζομένων-συνταξιούχων - Υπό κατάρρευση η ασφάλιση».

Η προσπάθεια καλλιέργειας ανησυχιών, έως και πανικού, ώστε να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη για τα επερχόμενα κυβερνητικά μέτρα, είναι ολοφάνερη. Πέρα, όμως, απ' αυτό, με ποια λογική, ένα ασφαλιστικό σύστημα θεωρείται οικονομικά υγιές, μόνον όταν η αναλογία ασφαλισμένων και συνταξιούχων είναι 4 προς 1; Μήπως, με τη λογική της χρέωσης στους εργαζομένους όλων των σχετικών βαρών; Το σημειώνουμε, γιατί - εκτός των άλλων - ένα ασφαλιστικό σύστημα θα μπορούσε να είναι οικονομικά υγιές, εάν σήκωναν το σύνολο των ασφαλιστικών βαρών οι εργοδότες και το κράτος, ανεξάρτητα από την όποια σχέση υπήρχε μεταξύ ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Γι' αυτό τι λένε οι... πανικοβληθέντες;