Η υγεία μπορεί να είναι το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα του νησιού. Το σίγουρο όμως είναι πως δεν είναι το μόνο. Εγκαταλειμμένο για χρόνια, για δεκαετίες ολόκληρες, αυτό το νησί των ηρωικών αγώνων, των εξορίστων κομμουνιστών, του πολιτισμού δεν υπήρξε ποτέ μέσα στις προτεραιότητες των εκάστοτε κυβερνήσεων. Τυχαία; «Σίγουρα όχι», απαντά ο Στέλιος Σταμούλος, σημερινός δήμαρχος Ευδήλου. Μόνο που και αυτός - παρότι του ζητείται μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης - επιμένει να ξεκινήσει απ' τα προβλήματα της υγείας. «Γιατί αυτά μας καίνε», λέει χαρακτηριστικά.

Και υπενθυμίζει ένα πρόσφατο γεγονός, που συνέβη σχεδόν στην αρχή των κινητοποιήσεων και πυροδότησε ακόμα περισσότερο το ήδη φορτισμένο κλίμα: «Ηταν προγραμματισμένη για εκείνο το απόγευμα η τρίτη σύσκεψη του επιστημονικού προσωπικού του νοσοκομείου με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε να βγει το διεκδικητικό μας πλαίσιο. Ενας νεαρός με μηχανή συγκρούστηκε με αυτοκίνητο. Επειδή ήταν προγραμματισμένη αυτή η σύσκεψη, οι γιατροί βρίσκονταν στον Εύδηλο και βρέθηκαν αμέσως κοντά του. Εδωσαν τη μάχη τους μέχρι τις 12 τη νύχτα, όταν το παιδί ξεψύχησε μέσα στο ασθενοφόρο, στο λιμάνι του Ευδήλου περιμένοντας ή ταχύπλοο ή ελικόπτερο»!

Το συγκεκριμένο συμβάν ανάγκασε τον δήμαρχο να καλέσει την επόμενη ακριβώς μέρα λαϊκή συνέλευση στο Δημαρχείο Ευδήλου. «Η συμμετοχή του κόσμου ήταν πρωτόγνωρη. Οχι μόνο δεν έφτασαν οι αίθουσες, δε μας χώρεσαν ούτε οι γύρω δρόμοι», λέει χαρακτηριστικά. Νιώθει όμως την ανάγκη - έτσι ακριβώς το λέει - μετά τις εξαγγελίες του Αλ. Παπαδόπουλου και την υπόσχεση που έδωσε για αναβάθμιση του Περιφερειακού Ιατρείου σε Πολυδύναμο, να ξεκαθαρίσει: «Εγινε μια προσπάθεια μετά την εξαγγελία του υπουργού, κι αφού αποσπάστηκαν οι γιατροί όπως αποσπάστηκαν, να χρησιμοποιηθεί ο Δήμος του Ευδήλου ότι είναι η αιτία της αποδυνάμωσης του νοσοκομείου. Εμείς δε δυσκολευτήκαμε να πάρουμε θέση σ' αυτό. Ναι, βεβαίως διεκδικούμε και θα διεκδικούμε γιατρούς, αλλά υπήρχε άλλος τρόπος να καλυφθεί το ιατρείο μας κι όχι με γιατρούς απ' τον Αγιο Κήρυκο. Δηλαδή να περάσει η όποια αναβάθμιση του ιατρείου μας από την υποβάθμιση του νοσοκομείου που καλύπτει και τις δικές μας ανάγκες. Εγινε προσπάθεια να γίνει πολιτική φθορά του δήμου. Αυτό δεν πέρασε γιατί η κοινωνία μας έχει και γνώση και επίπεδο να κρίνει. Κάλεσα αμέσως έκτακτο ΔΣ με τη συμμετοχή των πολιτών και τα συζητήσαμε, τα ξεκαθαρίσαμε αυτά. Δε θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά πιστεύω πως στόχος είναι να γίνουν δύο καλά επανδρωμένα Κέντρα Υγείας σε Εύδηλο κι Αγιο Κήρυκο και το νοσοκομείο να κλείσει».

Για τα άλλα προβλήματα του δήμου του επιγραμματικά αναφέρει: «Στον τομέα των υποδομών χρειάζεται να γίνει άμεσα λιμάνι σύγχρονο και σωστό. Είναι χρόνιο αίτημα ολόκληρου του λαού της Ικαρίας, γιατί ειδικά το χειμώνα τα καράβια δεν μπορούν να ελλιμενίσουν και πολλές φορές σε έκτακτα περιστατικά υγείας ο κόσμος δεν μπορεί να φύγει απ' το νησί. Με ό,τι συνέπειες έχει αυτό»...

Για την οδοποιία του νησιού αναφέρει πως υπάρχει μόνο ένας δρόμος που συνδέει όλες τις περιοχές, από τον Αγιο Κήρυκο έως τον Αρμενιστή. «Είναι δρόμος περιορισμένων δυνατοτήτων και δεν μπορεί να καλύψει τις σημερινές αυξημένες ανάγκες του νησιού», λέει χαρακτηριστικά. Επίσης οι δρόμοι που συνδέουν όλα τα χωριά της Ικαρίας είναι χωματόδρομοι. Ενδεικτικό παράδειγμα ο δρόμος για το Μαγγανίτη (15 χλμ. απ' τον Εύδηλο), που «για να πάει κανείς πρέπει να έχει ειδικό αυτοκίνητο». Επισημαίνει ακόμα την απουσία ΚΤΕΛ και την ανάγκη να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο στο νησί.

Προβλήματα που αναδείχτηκαν με τόση ένταση για πρώτη φορά φέτος - «ήταν η πρώτη χρονιά που δεχτήκαμε τόσους επισκέπτες» - είναι αυτά της ύδρευσης κι αποχέτευσης. «Ο κόσμος που μαζεύτηκε φέτος ήταν η αφορμή για να χτυπήσει σε μας το καμπανάκι. Τα νερά επαρκούν ακόμα αλλά δεν ξέρουμε για πόσο θα φτάσουν. Πρέπει να δημιουργηθεί και αποχετευτικό δίκτυο ανάλογο των αυξημένων αναγκών. Δηλαδή έχουν προστεθεί νέα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα», λέει ο Στ. Σταμούλος.

Τέλος, για την απασχόληση, ειδικά των νέων ανθρώπων, στο νησί, ο δήμαρχος θα πει: «Δεν υπάρχουν διέξοδοι για τους νέους. Μόνο το καλοκαίρι μπορούν να δουλεύουν ως σερβιτόροι. Παλιότερα μπορούσαν όλους αυτούς να τους απορροφήσουν οι μεγαλουπόλεις, τώρα δεν αντέχουν κι αυτές τους κραδασμούς και τα παιδιά μας φεύγουν και γυρνούν πίσω απογοητευμένα. Τα επιδοτούμενα σεμινάρια για μας δεν αποτελούν λύση, είναι ημίμετρα, στάχτη κυριολεκτικά στα μάτια. Κι όταν ο νέος δεν έχει τη σιγουριά για το αύριο αυτό οδηγεί δυστυχώς σε άλλους δρόμους»...