Γνωστή από την αρχαιότητα για τις θερμοπηγές και το κρασί της, δεμένη με το μύθο του Ικάρου, το ομώνυμο νησί είναι ιδανικός τόπος για ήρεμες διακοπές, με τις φυσικές ομορφιές που διαθέτει, με τους υπέροχους παραδοσιακούς οικισμούς, που είναι ό,τι έχει απομένει από τη μακραίωνη ιστορία της, η Ικαρία με ηρεμία περιμένει, χωρίς καθόλου να βιάζεται, όσους επιθυμούν να την επισκεφτούν. Ο Ικαρος, ο τολμηρός γιος του Δαιδάλου, που θέλησε να πετάξει προς τον ήλιο, με αποτέλεσμα να κάψει τα κέρινα φτερά του, έδωσε την καρδιά του και το όνομά του στο πανέμορφο νησί. Δεν υπάρχουν αρκετές και σαφείς πληροφορίες για την ιστορία της κατά την αρχαιότητα, αλλά όπως προκύπτει από ευρήματα του ναού της Ταυροπόλου Αρτέμιδος στο Νας, τον 7ο αιώνα π.Χ. κατοικούνταν. Κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων, κέντρο ήταν η Οινόη ή Οινή. Το 1204, εντάχθηκε όπως και τόσα άλλα μέρη, στη λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης, το 1484 παραχωρήθηκε στους ιππότες της Ρόδου και το 1521 καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Στα χρόνια της Επανάστασης του '21 οι κάτοικοι έδωσαν το αγωνιστικό τους «παρών» και από το 1835 έως το 1869 αποτέλεσε μαζί με τη Λέρο, την Κάλυμνο και την Πάτμο, την Τετράνησο. Στις 28 του Οκτώβρη του 1912 η λαϊκή συνέλευση των επαναστατημένων Ικαριωτών ανακήρυξε την ένωση με την Ελλάδα και στις 4 του Νοέμβρη το νησί ελευθερώθηκε

Μπορεί να μην έχουμε πολλές πληροφορίες από την αρχαιότητα, έχουμε όμως πολλές πληροφορίες για τη ζωή στην Ικαρία του τώρα. Εμείς δεν έχουμε πάει ακόμη, νοερώς όμως είμαστε καθ' οδόν για το νησί με τις πολλές ομορφιές, με τις υπέροχες παραλίες, με τον φλύαρο άνεμο, με την ιδιόρρυθμη, ιδιότυπη θα λέγαμε ζωή της, που αρχίζει αργά το βράδυ και τελειώνει μετά την ανατολή του ήλιου, με τα πανηγύρια της που κρατούν ξύπνιους τους κατοίκους της, με τους φούρνους της, με τις ιαματικές πηγές της που είναι θερμές και ραδιούχες (43-45 βαθμούς Κελσίου) που ενδείκνυνται για ρευματισμούς, σπονδυλοαρθρίτιδα, αρθρίτιδα και παθήσεις των νεύρων. Είμαστε καθ' οδόν για το νησί, εκεί όπου οι κάτοικοι είναι ήρεμοι και πάντα χαμογελαστοί. Είμαστε έτοιμοι πριν λουστούμε στα πεντακάθαρα νερά της, πριν χορέψουμε μέχρι πρωίας στα πανηγύρια της, να επισκεφτούμε το Αρχαιολογικό Λαογραφικό Μουσείο, του Αγιου Κήρυκου (πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού) που περιλαμβάνει νεολιθικά εργαλεία, επιτύμβιες στήλες, αγγεία, νομίσματα, σκεύη, εργαλεία και εικόνες. Είμαστε αποφασιμένοι να επισκεφτούμε τον Αρμενιστή -παραλιακός οικισμός. Τα ερείπια του αρχαίου ιερού, στο Να, ένα μοναδικό τοπίο με το ποτάμι να διασχίζει όλη την έκτασή του, με τις γραφικές ψαροταβέρνες του, αλλά και τους «ανήσυχους» καλοκαιρινούς καλλιτέχνες που απαθανατίζουν με το πινέλο τους την ομορφιά της φύσης. Οσο για το ιερό του ναού, ήταν αφιερωμένο στην Ταυρόπολο Αρτέμιδα. Λέγεται ακόμα- ποιος μπορεί να μας το επιβεβαιώσει, αλλά και ποιος άραγε μπορεί να το διαψεύσει- ότι σε εκείνη την περιοχή κατοικούσαν οι Ναϊάδες. Είμαστε ακόμη προετοιμασμένοι να επισκεφτούμε τον Εύδηλο, που είναι χτισμένος αμφιθεατρικά με τους 300 κατοίκους, με το απάνεμο τεχνητό λιμάνι, με τα παραδοσιακά αλλά και τα σύγχρονα σπίτια, τα πολλά ανθισμένα λουλούδια και πανέμορφες παραλίες. Μα το είπαμε, πριν βυθιστούμε στα υπέροχα νερά της Ικαρίας, θα επισκεφτούμε και τα Ερείπια της Αρχαίας Οινόης στο κοντινό χωριό Κάμπος. Δεν έχουμε ακόμη πιάσει λιμάνι, είμαστε δεν είμαστε στα μισά της διαδρομής και η ανυπομονησία μάς καταλαμβάνει. Είμαστε παιδιά της πόλης, με άλλους ρυθμούς, με άλλα νεύρα, νεύρα ταλαιπωρημένα και τεντωμένα. Πρέπει να ηρεμήσουμε, να μάθουμε να περιμένουμε, να χαμογελούμε, να χορεύουμε, να ξενυχτάμε αν φυσικά εκείνο που επιθυμούμε είναι να γίνουμε ένα με τους Ικαριώτες. Τους Ικαριώτες που πραγματικά ζουν με τους δικούς τους ήρεμους και χαρούμενους ρυθμούς, τους Ικαριώτες που έχουν μάθει να μοιράζονται, να χαρίζονται, να ξοδεύονται χωρίς φειδώ. Μια μόνο συμβουλή, τα άλλα θα τα ανακαλύψετε μόνοι σας: Μην δίνετε ποτέ ραντεβού με Ικαριώτες. Κάπου, κάποια στιγμή, σε κάποιο σημείο του νησιού θα τους συναντήσετε. Μην ανησυχείτε. Υπομονή και καλή διαμονή.