«Δεν υπάρχει καμιά επιλογή για μας. Ειδικά το χειμώνα, που είμαστε τελείως αποκλεισμένοι - και από αέρα και από θάλασσα - είμαστε αναγκασμένοι να λύσουμε τα όποια προβλήματα υγείας παρουσιαστούν - εύκολα ή δύσκολα - με τα πενιχρά μέσα που έχουμε στο νοσοκομείο. Κι ότι έχουμε άριστα αποτελέσματα, οφείλεται καθαρά και μόνο σ' αυτή την ομάδα των γιατρών που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο νησί. Σε κανέναν άλλον παράγοντα!».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον χειρουργό Λ. Σιδέρη και θα μπορούσε κανείς - κάνοντας τον συνήγορο του διαβόλου - να υποστηρίξει πως αν δεν παινέσεις το σπίτι σου... Μόνο που έρχεται ο κόσμος, οι κάτοικοι αυτού του νησιού, όχι μόνο να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω αλλά να μιλήσουν για «επιστήμονες με ανεπτυγμένη ανθρωπιστική συνείδηση, με υψηλότατη κατάρτιση και ήθος». Ερχεται, για παράδειγμα, η Αργυρώ Αλεξανδρή να μιλήσει για τη δική της ιστορία, για το σοβαρό ατύχημα που είχε πέρσι τέτοιον καιρό, για την εσωτερική αιμορραγία και το τριήμερο κώμα στο οποίο είχε πέσει. Ερχεται και λέει: «Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι, δύο παιδιά σήμερα θα ήταν ορφανά. Με κράτησαν στη ζωή με νύχια και με δόντια. Κι όταν μετά από μέρες βρέθηκα σε νοσοκομείο της Αθήνας, κανένας μα κανένας γιατρός του "Ευαγγελισμού" δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η εγχείρησή μου είχε γίνει στην Ικαρία και σ' ένα νοσοκομείο που περιμένει χειρουργικό κρεβάτι απ' το 1995!».

Κι ο ίδιος ο γιατρός όμως - ο μοναδικός χειρουργός του νησιού που αποσπάστηκε στο Περιφερειακό Ιατρείο του Ευδήλου, τιμωρούμενος για την αγωνιστική του στάση - ξεκαθαρίζει αμέσως και για όλους τους συναδέλφους του: «Οταν έρχεται το υπουργείο και σου βάζει τέτοια όρια (σ.σ.: εννοεί την εγκύκλιο Δρυ) σε αναγκάζει να κάνεις δύο πράγματα για να επιβιώσεις: `Η να αρχίσεις να παίρνεις φακελάκια, κάτι που ποτέ μέχρι σήμερα δε συνέβη σ' αυτόν τον τόπο, ή να αγωνιστείς γι' αυτά που δικαιούσαι. Εμείς επιλέξαμε το δεύτερο και νομίζω πως είναι προς τιμήν όλων».

Αν τώρα κανείς θελήσει να μιλήσει με αριθμούς, θα διαπιστώσει πως το συγκεκριμένο νοσοκομείο λειτουργεί με το χαμηλότερο όλων των υπολοίπων νοσοκομείων της χώρας προϋπολογισμό. Μόλις 1,2 δισ. είναι ο προϋπολογισμός του κι όμως οι υπηρεσίες που προσφέρει είναι κατά πολύ μεγαλύτερες των δυνατοτήτων του. Κάτι που ανάγκασε ακόμα και τον υπουργό Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλο, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο χώρο, να ομολογήσει πως «η δουλιά που κάνετε με τα μέσα που υπάρχουν σας τιμά». Μόνο που την ώρα που λέγονταν αυτά τα λόγια, την ίδια στιγμή υπήρξε και η άρνηση ικανοποίησης των οικονομικών αιτημάτων των γιατρών. «Η οικονομική διαφορά είναι 35 εκατ. δραχμές, μιλάμε δηλαδή για ένα γελοίο ποσό. Κι αυτή η άρνηση έρχεται όταν τόσα χρόνια απ' το τίποτα, με ελάχιστα χρήματα και πολύ κόπο φτιάξαμε ένα επίπεδο παροχής υπηρεσιών δυσανάλογο με τα πενιχρά μέσα», επισημαίνει ο Λ. Σιδέρης.

Αναφερόμενος τώρα στο καυτό θέμα των τριών αποσπάσεων - η δική του στον Εύδηλο, του οδοντιάτρου Μιχάλη Βένιου στους Φούρνους και του Αιγύπτιου γενικού γιατρού Νάνκι Κόνου επίσης στον Εύδηλο - τονίζει: «Η επιλογή αυτών των προσώπων δεν πιστεύω ότι ήταν τυχαία, έπρεπε από κάπου να ξεκινήσουν και το κάνανε. Εβαλαν και λίγη λογική στο εγχείρημα, πως εδώ στον Εύδηλο υπήρχε σοβαρό, οξύ πρόβλημα και χρειαζόταν γιατρούς, όμως όλα αυτά έγιναν για να μας τιμωρήσουν. Γιατί τι υπηρεσίες μπορεί να προσφέρει ο οδοντίατρος στους Φούρνους, που ζητούν χρόνια τώρα έναν γενικό γιατρό;». Για τη δική του απόσπαση λέει χαρακτηριστικά: «Είναι σαν να παίρνεις έναν καθηγητή απ' το πανεπιστήμιο και να τον πηγαίνεις στο δημοτικό. Και δεν είναι ότι αχρηστεύει εμένα σαν πρόσωπο. Είναι κυρίως ότι το νησί έχει ανάγκη το συγκεκριμένο πρόσωπο στη συγκεκριμένη θέση. Εκανα, όπως είπα, με πενιχρά μέσα χειρουργική κλινική που κάνει χειρουργείο με τα πιο σοβαρά περιστατικά που θα μπορούσε να κάνει. Και τα αποτελέσματα είναι άριστα. Το να πάρεις τον διευθυντή της χειρουργικής κλινικής, να τον αχρηστεύσεις με αυτόν τον τρόπο, σημαίνει ότι ρισκάρεις πάρα πολλά πράγματα στην υγεία και ότι υπάρχουν τρομερές σκοπιμότητες πίσω απ' αυτό».

Τέλος, για τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που κοντεύουν να κρατήσουν έναν μήνα πλέον, ο γιατρός θα πει: «Ο κόσμος είναι μαζί μας. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Ικαρίας που δεν υπάρχουν αντιθέσεις βορρά-νότου, που υπάρχει μια φοβερή επεξεργασία των θέσεων για την καλυτέρευση της υγειονομικής περίθαλψης στο νησί και επίσης μια απόλυτη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Ολα αυτά είναι πρωτόγνωρα και είμαι αισιόδοξος πως θα οδηγήσει σε κάτι καλό. Παρότι γνωρίζω χρόνια τους Ικαριώτες εντυπωσιάστηκα απ' τη συμμετοχή του κόσμου, απ' την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη που δείχνουν στο έργο μας».