ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΝΕ ΠΑΠΑ: «Μην ξεχνάμε βέβαια τι έχει προηγηθεί με το βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού. Ποιοι οφείλουν να αποφασίζουν τι τελικά θα διδάσκεται και τι όχι στα σχολεία; Ποιος εκτός από τα αρμόδια παιδαγωγικά όργανα δικαιούται να εκφέρει άποψη για την αξία ενός βιβλίου που διδάσκεται στα σχολεία; Οι παρεμβάσεις ασχέτων στο περιεχόμενο της διδασκαλίας σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες ήταν ανέκαθεν προσφιλές σύνδρομο στη νεοελληνική κοινωνία (...) και σήμερα ακόμη διάφοροι άσχετοι ακατάσχετα ομιλούντες υποδεικνύουν τα περί εθνικής ιστορίας (...) η πρακτική να αυτοαναγορεύεται ο καθένας σε ειδικό για θέματα που δε γνωρίζει σε βάθος (...) φανερώνει στοιχεία ενός κρυπτοφασισμού και φονταμενταλισμού» (ο «διάλογος» για τα βιβλία στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΜΠΛΕΞΑΝ ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥΣ: «Μπορεί η υπουργός Παιδείας να δηλώνει ότι είναι προνόμιο της κυβέρνησης το πότε θα καταθέσει το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια, αλλά προσπαθεί να διατηρήσει τη γέφυρα με τους "χίλιους" πανεπιστημιακούς, ανάμεσά τους πολλοί από το χώρο του ΠΑΣΟΚ (...) χαρακτηριστική των "συναινετικών" προθέσεων της κ. Γιαννάκου είναι η ομιλία της στη Βουλή, όπου αντέγραφε κατά γράμμα θέσεις του ΠΑΣΟΚ (...) οι "χίλιοι" πανεπιστημιακοί θα κλιμακώσουν τη γεφυροποιητική παρέμβασή τους (...) καθώς και με την πίεσή τους στα πανεπιστημιακά όργανα να λάβουν αποφάσεις τώρα κατά των καταλήψεων» (τα σχόλια στην «ΑΥΓΗ»).

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ... «εκατοντάδες καθηγητές (...) έχουν μετατρέψει σε ιδιωτικές επιχειρήσεις τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, γράφοντας στα ολοκαίνουργια υποδήματά τους το εκπαιδευτικό έργο, εξασφαλίζοντας δι' εαυτούς πρόσθετο γενναίο εισόδημα αλλά και επιχειρηματική φήμη (...) με πρόφαση την επιστημονική έρευνα, συνάπτουν συμβάσεις εργασίας, με ιδιωτικές επιχειρήσεις και μετέχουν σε διάφορα προγράμματα, πολλά από τα οποία χρηματοδοτούνται από την ΕΕ και που ως σκοπό έχουν την περαιτέρω ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης» (η αναφορά στο «ΠΟΝΤΙΚΙ»).