Η προαγωγή της υγείας των εργαζόμενων γυναικών είναι αναμφισβήτητα ένα ζήτημα κρίσιμης σημασίας και ιδιαίτερα σύνθετο, αφού συνδέεται αφ' ενός με την τεκνοποιητική λειτουργία τους και αφ' ετέρου με τον πολλαπλό ρόλο που τους αναθέτουν, όταν μάλιστα η πρόνοια εμπορευματοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς. Τι συμπεράσματα όμως βγαίνουν όταν εφτά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια (μεταξύ αυτών και το Πανεπιστήμιο της Αθήνας) συναντιούνται ως «εταίροι» σ' ένα πρόγραμμα που συγχρηματοδοτείται απ' το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος»; Ο λόγος για σχετικό πρόγραμμα που αφορά την εκπαίδευση πάνω στην προαγωγή της υγείας της εργαζόμενης, στο πλαίσιο του οποίου ξεκινά ένα πρώτο σεμινάριο, όπως εξηγήθηκε σε σχετική συνέντευξη. Οπου, μεταξύ άλλων, τονίστηκε πως σπάνια λαμβάνονται μέτρα για την ισορρόπηση των υποχρεώσεων της γυναίκας μεταξύ οικογένειας και εργασίας.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Με τι ζητούμενα και τι δεδομένα θα εκπαιδεύονται όσοι τελειώνουν το πρόγραμμα; Με στόχο την προστασία της υγείας της εργαζόμενης ή της αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων; Γιατί, το μεν πρώτο προϋποθέτει κατ' αρχήν και τουλάχιστον έναν ολοκληρωμένο κρατικό σχεδιασμό για την αποφοίτηση και αξιοποίηση όσων γιατρών Εργασίας χρειάζονται, τους οποίους - σημειωτέον - η συνειδητά αντεργατική πολιτική «γαλάζιων» και «πράσινων» κυβερνήσεων κρατά καθηλωμένους στους ...70-74!