Μια μέρα μετά την «ανανέωση» των κορυφαίων οργάνων του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου, με ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, φρόντισε προχτές να αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν «αλλάζει», αλλά στηρίζει την προώθηση κάθε αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής, παραμένοντας ταξικά πιστό στο πλευρό του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο Γ. Παπανδρέου παρουσίασε ένα «νέο πρότυπο ανάπτυξης», το οποίο όπως είπε πρέπει να στηριχτεί πάνω σε «τολμηρές αλλαγές» και «μεταρρυθμίσεις» και ζήτησε από τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους φοιτητές να γίνουν «ανταγωνιστικοί» και να προσαρμοστούν σε μια «μεταρρυθμιστική περίοδο» προκειμένου να «συμμετέχουν ουσιαστικά στη διεθνή οικονομία»!

Στηρίζοντας την πολιτική της κυβέρνησης στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, παρουσίασε τις προτεραιότητές τους για τη «δίκαιη κοινωνία», τονίζοντας ότι ο εργαζόμενος πρέπει να «προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες της αγοράς», να γίνει «ευέλικτος» και μάλιστα πρότεινε να υπάρξει ένα «σύστημα μηχανισμών κατάρτισης» που θα καλύπτει τις συγκεκριμένες απαιτήσεις.

Παράλληλα, ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε την κυβέρνηση να μην «παίζει ένα είδος κρυφτού γύρω από το ασφαλιστικό ζήτημα» και να μην «αποκρύπτει τις προθέσεις της», ζητώντας επί της ουσίας εδώ και τώρα να ανοίξει το Ασφαλιστικό, τονίζοντας ότι ο ίδιος έχει κάνει ήδη τις προτάσεις του. Προτάσεις που κινούνται στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, περιορισμό των κατηγοριών των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων κ.α.

Στις αντιδραστικές θέσεις του Γ. Παπανδρέου περίοπτη θέση είχε και η εκπαίδευση. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρότεινε πλήρη «απελευθέρωση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ από μια κρατική αντίληψη ελέγχου». Χρειαζόμαστε είπε «πανεπιστήμια ανταγωνιστικά και ευέλικτα». Πρέπει να «αφήσουμε ελεύθερα τα πανεπιστήμια, να αξιολογούμε και να βάλουμε κίνητρα με τη χρηματοδότηση μέσω των φοιτητών για τη λειτουργία τους και τον εσωτερικό ανταγωνισμό τους»! Στηρίζοντας την αναθεώρηση του «άρθρου 16», ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε τα δημόσια ΑΕΙ να γίνουν επιχειρήσεις και συγχρόνως οι ιδιώτες να δημιουργήσουν τα δικά τους πανεπιστήμια - επιχειρήσεις.

Ο Γ. Παπανδρέου τάχτηκε επίσης υπέρ του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, τονίζοντας ότι «ο ρόλος του δημοσίου δε μεταφράζεται πάντα και απαραίτητα στην παραγωγή υπηρεσιών άμεσα από το κράτος, αλλά στον έλεγχο από το κράτος των υπηρεσιών που προσφέρει η αγορά».

Αφού λοιπόν στήριξε κάθε μεταρρύθμιση που απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο, ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε και το πολιτικό «χρίσμα». Το ΠΑΣΟΚ είναι «αξιόπιστο» και μπορεί να «εγγυηθεί» τις «συναινέσεις που χρειάζονται για μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, στον τρόπο που λειτουργούν οι επιχειρήσεις, στο χώρο της παιδείας», είπε ο Γ. Παπανδρέου και χρησιμοποιώντας τον ψευδεπίγραφο τίτλο της «κοινωνικής συμφωνίας», ισχυρίστηκε μπορούμε «να δώσουμε ασφάλεια στον εργαζόμενο, αλλά και σιγουριά στον επιχειρηματία»!