"Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι"! "Κάτω τα χέρια απ' τη Σερβία, εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ Γερμανία"! "Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι Περσικός, εδώ δε θα περάσει ο ιμπεριαλισμός"!

Χιλιάδες φωνές σαν σμήνος χιλιάδων περιστεριών σκέπασαν τον ουρανό της Αθήνας - αυτό το κομμάτι του βαλκανικού ουρανού - και έστειλαν το μήνυμα στο άλλο κομμάτι, αυτό που είναι σκεπασμένο από τις μηχανές του θανάτου, πως όποιος τόλμησε να φανταστεί λαούς υποταγμένους, το πλήρωσε πολύ ακριβά. Χιλιάδες νέοι απέναντι σε μια θλιβερή κυβέρνηση... χιλιάδων αστυνομικών... Χιλιάδες νέοι και νέες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των πολιτικών νεολαιών και πλημμύρισαν κυριολεκτικά τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου μέχρι τη διασταύρωση της Πατησίων. Εκεί ενώθηκαν με τους χιλιάδες της προσυγκέντρωσης της πλατείας Κάνιγγος και δημιούργησαν αυτό το πολύχρωμο ποτάμι στην κοινή πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, την πρεσβεία των δολοφόνων.

Ελληνες, Σέρβοι κι ανάμεσά τους Κούρδοι, ενάντια στον κοινό εχθρό. Οι Ελληνες, με πρώτο το κοινό πανό των πολιτικών νεολαιών - ΚΝΕ, ΕΚΟΝ - ΡΦ, ΕΣΔΗΝ, Ν. ΔΗΚΚΙ, Ν. ΠΑΣΟΚ, Ν. ΣΥΝ (η ΟΝΝΕΔ δεν "άντεχε" τόσο αντιαμερικανισμό) - με το σύνθημα "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι, Ειρήνη στα Βαλκάνια". Πίσω, τα μπλοκ των νεολαιών, με αυτό της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ να δίνει το ρυθμό. "Κλίντον - Μπλερ δολοφονούν, Καραμανλής - Σημίτης χειροκροτούν"! "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ πολέμου συνδικάτο", "Κλίντον και Μπλερ φονιάδες των λαών, κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών"! Τα πλακάτ να μεταδίδουν την αγανάκτηση όλων των πλασμάτων που λέγονται άνθρωποι: "Ο Χίτλερ ξαναχτυπά" και δίπλα ζωγραφισμένος ο αγκυλωτός σταυρός και η λέξη "ΗΠΑ".

Οι Σέρβοι, μπροστά από τα μπλοκ των νεολαιών, με τις σημαίες τους και την αγαπημένη κραυγή της πατρίδας: "Σερβία"! Τα πλακάτ είναι σαφή: "Η Σερβία δεν είναι Ιράκ, η Σερβία είναι Βιετνάμ". "Δε δίνουμε το Κόσσοβο". "ΝΑΤΟικοί δολοφόνοι πηγαίντε σπίτια σας". "Σταματήστε τους βομβαρδισμούς". Το κάψιμο της αμερικανικής σημαίας πριν ακόμα ξεκινήσει η πορεία, στην Πανεπιστημίου, ήταν χαρακτηριστικό και για το τι θα ακολουθούσε και για την αγανάκτηση του κόσμου. Οι υπάλληλοι στα μαγαζιά, οι περαστικοί χειροκροτούν. Το πλήθος στα πεζοδρόμια είναι πολύ μεγάλο. Τα ΜΑΤ ήταν ήδη στην πρεσβεία έτοιμα να χτυπήσουν και με τα αφεντικά τους να αυτοϋποβάλλονται με την ψευδαίσθηση πως είναι ικανά να σταματήσουν τη λαϊκή οργή...