- Τι οδηγεί σήμερα δασκάλους και καθηγητές στο δρόμο και ποιος είναι ο χαρακτήρας που πρέπει να πάρει η απεργιακή κινητοποίηση;

- Η φετινή σχολική χρονιά δεν είναι σαν τις άλλες. Η έναρξή της σημαδεύτηκε από την ψήφιση του αντιεκπαιδευτικού νόμου 2525/97, που κατά γενική ομολογία οδηγεί στη μεγαλύτερη αντιμεταρρύθμιση των τελευταίων χρόνων. Τα τελευταία Προεδρικά Διατάγματα για τα νέα ωρολόγια προγράμματα του Λυκείου, για τα ΤΕΛ, για τη "μονιμοποίηση" και την "αξιολόγηση" - χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, καθώς και η δημοσίευση της ύλης, στην οποία θα εξεταστούν οι υποψήφιοι για διορισμό εκπαιδευτικοί, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να βάζουν σε εφαρμογή το νόμο αυτό. Ο λαός καλείται να πληρώσει τον εκσυγχρονισμό, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Οι εκπαιδευτικοί να χάσουν όσα εργασιακά δικαιώματα κατέκτησαν με χρόνιους αγώνες και οι μαθητές να γίνουν τα εξιλαστήρια θύματα αυτής της ιδιωτικοποίησης, με τη βίαιη και πρόωρη ένταξή τους στην ανύπαρκτη αγορά εργασίας.

Να, λοιπόν, γιατί σήμερα δάσκαλοι και καθηγητές και όχι μόνο, βρίσκονται στο δρόμο. Αυτή η απεργία είναι μόνο η αρχή. Στέλνουμε μήνυμα αντίστασης, αγώνα και αντεπίθεσης τόσο προς την κυβέρνηση όσο και προς τις ηγεσίες της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ να αναλάβουν, επιτέλους, τις ευθύνες τους και να προβάλουν τα πραγματικά αιτήματα για ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και κατάργηση του νόμου και να οργανώσουν, ως οφείλουν, τη συνέχιση του αγώνα, διαφορετικά θα ξεπεραστούν από τη βάση των εκπαιδευτικών.

- Ποιους αφορά τελικά η σημερινή απεργία;

- Η αντιεκπαιδευτική πολιτική δεν πλήττει μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά όλο το λαό. Γι' αυτό εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές συναντιόμαστε στο δρόμο του αγώνα. Βροντοφωνάζουμε ότι δε θα συναινέσουμε στη μετατροπή της εκπαίδευσης σε "φάμπρικα" παραγωγής "εκπαιδεύσιμων", "απασχολήσιμων" "ασφαλίσιμων" και τελικά υποτελών πολιτών.

Είναι, άλλωστε, ελπιδοφόρο ότι στα τελευταία συλλαλητήρια συμμετέχουν όλο και πιο πολλά μπλοκ τοπικών μετώπων παιδείας. Αυτό δείχνει ότι το σύνθημα "η παιδεία είναι υπόθεση όλων", προχωρά στην πράξη, με απώτερο στόχο τη συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου παιδείας, στο οποίο θα συμμετέχουν όλοι οι γονείς και οι εργαζόμενοι γενικότερα και το οποίο, με τους αγώνες και τη δυναμική του, θα βάλει φραγμό στην παρούσα αντιεκπαιδευτική πολιτική και θα ανοίξει το δρόμο για νέες κατακτήσεις, τόσο της δημόσιας παιδείας όσο και των εκπαιδευτικών, των γονιών, των μαθητών.

- Πώς μπορεί το οργανωμένο κίνημα των εκπαιδευτικών να προσφέρει ουσιαστικά στη συγκρότηση ενός μετώπου για την παιδεία;

- Στη συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου, οι εκπαιδευτικοί επιβάλλεται να παίξουν πρωτοποριακό ρόλο και αυτό γιατί, πρώτον,είναι οι καθ' ύλην γνώστες των προβλημάτων της παιδείας, δεύτερο,γιατί είναι οι φορείς υλοποίησης οποιασδήποτε εκπαιδευτικής πολιτικής, άρα μπορούν και να αντιπαλέψουν αυτή την πολιτική, αν αντιστρατεύεται τα λαϊκά συμφέροντα. Τέλος, γιατί διαθέτουν ένα οργανωμένο εκπαιδευτικό κίνημα που αντικειμενικά θα αποτελέσει τη μαγιά και τον κορμό του μετώπου. Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δυο δρόμους: Το δρόμο της αντεπίθεσης μέσα από ένα ρωμαλέο μέτωπο παιδείας ή το δρόμο του συμβιβασμού και της "συναίνεσης".

Η ΔΕΕ είναι ταγμένη με τον πρώτο δρόμο και με αισιοδοξία αγωνίζεται για την ανατροπή της αντιλαϊκής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και καλούμε κάθε συνάδελφο, γονιό, μαθητή, εργαζόμενο να ενταχθεί σ' αυτό το δρόμο.

Μ. Κ.