Δυσοίωνο προδιαγράφεται το μέλλον του Ιδρύματος Βρεφονηπιακών Σταθμών Αττικής (ΙΒΣΑ). Η λειτουργία του υποβαθμίζεται χρόνο με το χρόνο. Οι πιστώσεις παραμένουν καθηλωμένες στα επίπεδα του 1993 και το κράτος μεταθέτει σταδιακά τις ευθύνες τους στις πλάτες των γονέων. Το πρώτο καμπανάκι χτύπησε το 1993: Κονδύλια που αντιστοιχούσαν σε βασικές λειτουργίες εκμηδενίστηκαν. Το Μάη του 1997, αυξήθηκαν τα τροφεία και τα μεταφορικά των παιδιών από 25% έως 185% - ανάλογα με το ετήσιο εισόδημα των γονέων. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός που εγκρίθηκε για το 1998 παραμένει στα ίδια επίπεδα και μπορεί πλέον να καλύψει μόνο τη μισθοδοσία.

Ηδη έχει αρχίσει η μεταβίβαση των κρατικών παιδικών σταθμών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τη μετακύληση των βαρών στις πλάτες των δημοτών, παρότι η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η μεταβίβαση γίνεται με την "προίκα των σταθμών". Δεν αποκλείεται, δηλαδή, να συμβεί και αυτό με τους σταθμούς του ΙΒΣΑ.

Στην τελευταία γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων ΙΒΣΑ, τονίστηκε η ανάγκη να γίνει υποχρέωση του κράτους η παροχή της βρεφονηπιακής μέριμνας, καθώς είναι το θεμέλιο για τη στήριξη της ελληνικής οικογένειας.

Στην εισήγησή του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ν. Παπακωνσταντίνου διαπιστώνει τα εξής:

• Εχουν μονιμοποιηθεί... οι τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Τουλάχιστον σε 110 ανέρχονται τα κενά των οργανικών θέσεων.
• Συχνά μια δασκάλα μεριμνά για 30 - 40 παιδιά και νήπια.
• Πιστώσεις για ζωτικές λειτουργίες του ΙΒΣΑ είναι "παγωμένες", και ονομαστικά ακόμη, στα επίπεδα του 1993.
• Δεν υπάρχει σχεδιασμός και χρηματο - οικονομική στήριξη για μεταστέγαση σταθμών, αγορά οικημάτων και δημιουργία νέων σταθμών.
• Πολλαπλασιάζονται σε πολλούς σταθμούς τα προβλήματα που οφείλονται στην ελλιπή συντήρηση των εγκαταστάσεων.

Μειωμένη, σε σχέση με την περσινή, είναι η επιχορήγηση για το 1998. Πέρσι είχε εγκριθεί ποσό ύψους 3,5 δισ. Το ποσόν που εγκρίθηκε για το 1998 ανέρχεται σε 3,2 δισ. και σύμφωνα με τον Ν. Παπακωνσταντίνου καλύπτει μόνο τη μισθοδοσία. Το Λογιστήριο του ΙΒΣΑ στην εισήγηση που απέστειλε στη Διοίκηση του Ιδρύματος στις 29.5.1997 κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Συγκεκριμένα, αναφέρει: "Είναι αδύνατη η υποβολή ισοσκελισμένου προϋπολογισμού με κρατική επιχορήγηση του επιπέδου του 1997, ήτοι μέχρι στιγμής τακτική εγκριθείσα 2.650.000.000. Και τούτο για τον απλό λόγο ότι η δαπάνη των αμοιβών του προσωπικού βάσει της εφαρμογής των διατάξεων του Ν. 2470/97 και των οικονομικών άρθρων των αποφάσεων της Διαιτησίας, αυξάνεται κατά πολύ (ίσως κατά μέσο όρο 30% ήτοι 790.000.000 περίπου). Βεβαίως - συνεχίζει - σύμφωνα και με τις σχετικές οδηγίες έχει προβλεφτεί αύξηση των υπολοίπων εσόδων, αλλά η κάλυψη του κονδυλίου τούτου είναι εφικτή μόνο δι' αυτών".

Στις 7.1.1998 η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας έστειλε έγγραφο, στην οποία αναφέρει ότι για το 1998 η πίστωση θα είναι 3,2 δισ. δραχμές "προς αντιμετώπιση δαπανών λειτουργίας, μισθοδοσίας και εκπλήρωσης του σκοπού σας. Περιθώρια αύξησης της παραπάνω επιχορήγησης - συνεχίζει - δεν υπάρχουν και κατά συνέπεια σας πληροφορούμε ότι ο προϋπολογισμός σας πρέπει να είναι ισοσκελισμένος με τη χρησιμοποίηση των ιδίων εσόδων, του ταμειακού υπολοίπου 1997 και του ύψους της ανωτέρω κρατικής επιχορήγησης"!

Η οδηγία αυτή μπορεί να μεταφραστεί σε νέα αύξηση των τροφείων μέσα στο 1998. (Στους Πίνακες 1 και 2 φαίνονται τα τροφεία και το αυτοκίνητο που ίσχυαν πριν και αυτά που άρχισαν να ισχύουν απ' τις αρχές του νέου σχολικού έτους).

Η ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης φαίνεται από τα εξής στοιχεία: το 1995 για τον ιματισμό (μαξιλαροθήκες, γάντια - αφορά τη βρεφική μέριμνα) ξοδεύτηκαν 2,8 εκατομ. δραχμές, ενώ φέτος αναλογούν 1 εκατομ. δραχμές. Για την καθαριότητα το 1996 ξοδεύτηκαν 19,5 εκατομ. δραχμές, ενώ φέτος αναλογούν 20 εκατομ. δραχμές. Για ανταλλακτικά και τέλη κυκλοφορίας το 1996 ξοδεύτηκαν 19,31 εκατομ. δραχμές, ενώ φέτος αναλογούν 18 εκατομ. δραχμές. Για επισκευές και συντήρηση των μονίμων εγκαταστάσεων, το 1996, το κονδύλι ήταν 3,8 εκατομ. δραχμές, ενώ το 1998 είναι 3 εκατομ. δραχμές.

Το Λογιστήριο του ΙΒΣΑ σημειώνει στην εισήγηση ότι για το 1998 δεν προβλέπεται κονδύλι για την ίδρυση νέων σταθμών, μεταστέγασή τους ή για αγορά οικημάτων - οικοπέδων. Επίσης, δεν εγγράφεται κονδύλι οργάνων παιδικής χαράς, στο πλαίσιο της περιστολής των δαπανών, αλλά ούτε και κονδύλι για πρόσληψη προσωπικού, εφ' όσον δεν υπάρχει σχετική εγκριτική πράξη.

Τέλος, αναφέρει ότι "σε σχέση με τον αναμορφωμένο προϋπολογισμό του 1997, έχουμε αύξηση των λειτουργικών δαπανών κατά 11.000.000, περίπου ποσοστό 2,5%".

Ελενα ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ