Δε χωράει καμία αμφιβολία ότι, όσο πλησιάζει η μέρα που οι αγρότες θα βγουν και πάλι στους δρόμους, το "μαύρο μέτωπο" που είχε στηθεί και την προηγούμενη φορά εναντίον του δίκαιου αγώνα τους, θα πιάσει δουλιά και θα αρχίσει το γνωστό έργο της κατασυκοφάντησης και της υπονόμευσης.

Η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία έχει αναγορεύσει ως μοναδικό λόγο ύπαρξής της την πειθήνια εκτέλεση των εντολών των Βρυξελλών και της οικονομικής ολιγαρχίας, είναι φανερό ότι θα εξαντλήσει το αντιλαϊκό οπλοστάσιό της ενάντια στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Αν, όμως, η άθλια προπαγάνδα της δεν πέρασε στην "κοινή γνώμη" επί 25 μερόνυχτα, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να απομονωθεί στις ευρύτερες λαϊκές μάζες, που εξέφρασαν ποικιλότροπα την αλληλεγγύη τους στους αγρότες, αυτή τη φορά, υπάρχουν περισσότερες προϋποθέσεις να επαναληφθεί η "κοινωνική απομόνωσή" της. Ενας βασικός λόγος είναι ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να επιδεικνύει την αδιάλλακτη και αλαζονική στάση της και αντί να σκύψει στα προβλήματα των αγροτών - ενώ είχε, και έχει, όλο τον καιρό να το κάνει - προτίμησε, όπως φάνηκε από την ομιλία του Κ. Σημίτη στο ΣΑΠ, να περηφανεύεται γιατί απέφυγε να δεσμευτεί απέναντι στα καυτά προβλήματά τους.

Αυτός, όμως, ο "τσαμπουκάς" της κυβέρνησης Σημίτη, απέναντι στα λαϊκά αιτήματα, πρέπει να σπάσει και αυτό δεν είναι υπόθεση μόνο των αγροτών. Αφορά όλους όσοι πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική της.