Αλαζονεία | ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αλαζονεία

Χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προχώρησε σε μια οργισμένη και εν πολλοίς γενικευμένη επίθεση κατά των δημοσιογράφων, οι οποίοι "διαστρέφουν", κατά τη γνώμη του, τις κυβερνητικές θέσεις. Αφορμή ένα κείμενο της "Ελευθεροτυπίας", όπου σχολιάζονται τα όσα είπε προχτές ο Δ. Ρέππας, περί "πρωτοποριακής πολιτικής" που ασκείται στην Ελλάδα - χώρα χορήγησης "πραγματικών αυξήσεων στους εργαζόμενους" (!), όπως είπε - έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών... Ανεξάρτητα από το ύφος που επέλεξε ο κ. Ρέππας, το σημαντικότερο είναι η λογική που αποπνέουν τέτοιου είδους επιδείξεις μη αντοχής στην κριτική.

Πριν γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ευθύς εξαρχής ότι ο "Ρ" δεν αισθάνεται καμία υποχρέωση να υπερασπιστεί, γενικά, τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η δημοσιογραφία σήμερα (για την ακρίβεια πρόκειται για τη δήθεν δημοσιογραφία), αλλά, σε κάθε περίπτωση, δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στους εξουσιαστές να καθορίζουν τα όρια της ελευθερίας του λόγου με βάση τα δικά τους μέτρα. Μέτρα που αδιαφορούν για την πραγματική ενημέρωση του λαού και ταυτίζουν την αλήθεια με βάση το "κυβερνητικό δίκαιο". Αλλωστε η κυβέρνηση είναι η πλέον ένοχη όσον αφορά το φαινόμενο της άλωσης του Τύπου από μεγαλοσχήμονες, που ελέγχουν την πληροφόρηση και κάθε άλλο παρά κακή σχέση έχουν με τον "εκσυγχρονισμό".

***

Ας έρθουμε όμως στις κυβερνητικές αντοχές και λογικές: Κάνουν τα κόμματα κριτική στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης και ο εκπρόσωπός της τα εγκαλεί, γιατί έτσι, λέει, αδυνατίζει η διαπραγματευτική δύναμη του πρωθυπουργού στο εξωτερικό... Ασκεί κριτική ο Κ. Καραμανλής στον Κ. Σημίτη και ο κ. Ρέππας τον καταγγέλλει σαν να ήταν "αντεθνικά δρων". Τοποθετείται το ΚΚΕ για μια σειρά ζητήματα και ακούει από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο συστάσεις του τύπου "να μιλάει λιγότερο για να εκτίθεται λιγότερο"... Τολμά κάποιος να αμφισβητήσει τα περί "κοινωνικού διαλόγου" και σπεύδει ο πρωθυπουργός, σε στιλ δημόσιου κατηγόρου, να τον ψέξει ωσάν να ήταν "αντικοινωνικό" στοιχείο...

Στα παραπάνω παραδείγματα θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τις απειλές κατά δημοσιογράφων ότι θα βρεθούν στον εισαγγελέα, επειδή υποστήριξαν τον αγώνα των αγροτών, τους ίδιους τους αγρότες που σέρνονται στα δικαστήρια, την ανάσυρση μέχρι και χουντικών νόμων για την "προστασία της τάξης" (!) και ο κατάλογος συνεχίζεται.

***

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση πορεύεται έχοντας μετατρέψει σε έμβλημα το "μη ομιλείται εις τον οδηγό"... Και για όποιον τολμήσει να μιλήσει, ξεπερνώντας τα κυβερνητικώς αποδεκτά πλαίσια, αρχίζει ο στιγματισμός του. Πρόκειται για άκρως ολισθηρό δρόμο, που, εκτός των άλλων, υποδηλώνει υπέρμετρη εξουσιαστική αλαζονεία. Η τελευταία, ας το σκεφτούν οι αρμόδιοι, είναι ο μονόδρομος που κατευθύνεται στον ολοκληρωτισμό...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ