Ορκους πίστης στο διαβόητο "κοινωνικό διάλογο" ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής συναίνεσης - δηλαδή της οικειοθελούς υποταγής των εργαζομένων στο δίκαιο των κεφαλαιοκρατών - έδωσαν χτες στη Βουλή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Συνασπισμός, κατά τη σχετική συζήτηση προ ημερησίας διάταξης σε επίπεδο αρχηγών, την οποία προκάλεσε με πρωτοβουλία του ο ΣΥΝ. Οι μόνες διαφορές που κατάφεραν να παρουσιάσουν μέσα στη συμφωνία τους τα τρία αυτά κόμματα ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα και το κυριότερο, για το θεαθήναι, για να τηρούνται δηλαδή τα προσχήματα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση παραμένει αμετακίνητη στη λογική του διαβόητου προγράμματος "σύγκλισης" και στους στόχους του Μάαστριχτ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, ζήτησε τη μονιμοποίηση του "κοινωνικού διαλόγου" και άσκησε κριτική στην κυβέρνηση ότι τον αξιοποιεί περιστασιακά.

Ο πρόεδρος της ΝΔ, Κ. Καραμανλής, χαρακτήρισε εξαιρετικής σημασίας τον "κοινωνικό διάλογο" για να εξασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και συναίνεση, αφού, όπως τόνισε, η κοινωνική σύγκρουση θα είναι καταστροφική.

Σε αντίθετη κατεύθυνση κινήθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, η οποία σημείωσε ότι ο "κοινωνικός διάλογος" είναι δώρο της κυβέρνησης προς την εργοδοσία με αφετηρία και σκοπό να νομιμοποιήσει μια νέα πιο άγρια αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική. Ακόμη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε ότι οι κατακτήσεις των εργαζομένων ποτέ δεν αποσπάστηκαν μέσω του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου, αλλά κατακτήθηκαν με το όπλο της ταξικής πάλης.

Τέλος, ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δ. Τσοβόλας, τόνισε ότι ο "κοινωνικός διάλογος" είναι άλλοθι της κυβέρνησης για να περάσουν προειλημμένες αποφάσεις της ΕΕ σε βάρος των εργαζομένων.