Εξήντα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από σαράντα επτά χώρες συναντήθηκαν για ένα τριήμερο στην Αθήνα, όπου συζήτησαν και αντάλλαξαν εμπειρίες από τους αγώνες και τις συμμαχίες που αναπτύσσουν στις χώρες τους. Το ΚΚΕ φιλοξένησε τη συνάντηση αυτή, που ολοκλήρωσε τις εργασίες της την περασμένη Κυριακή στο Ζάππειο. Ωστόσο, η σημαντική αυτή είδηση είδε το φως της δημοσιότητας στις αστικές εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ μόνο περιθωριακά και στο βαθμό που εξυπηρετούνταν η σκοπιμότητα της κλιμακούμενης, το τελευταίο διάστημα, επίθεσης στο Κόμμα. Επίθεση που στόχο έχει πρώτα και κύρια τον πυρήνα της πολιτικής συμμαχιών που ακολουθεί.

Για κάθε όμως καλοπροαίρετο άνθρωπο, που συμμετέχει στους κοινωνικούς αγώνες στη χώρα μας, η συνάντηση αυτή των κομμουνιστών όλου του κόσμου αποτελεί μια σημαντική πηγή ελπίδας και αισιοδοξίας. Δείχνει ανάγλυφα ότι στη μονοχρωμία της σημερινής ιμπεριαλιστικής «καταχνιάς», υψώνονται οι δυναμικές «ομοβροντίες» των λαών του κόσμου και των πιο πρωτοπόρων τμημάτων τους. Το αντίπαλο δέος στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και στα διεθνή μονοπώλια στέκεται στα πόδια του, δίνει μάχες σε κάθε εθνικό επίπεδο και αποτελεί τη μοναδική ελπίδα για τους εργαζόμενους σε όλη τη Γη.

Κοινό τόπο αποτέλεσε η διαπίστωση ότι η πολιτική συμμαχιών είναι αναπόφευκτα δεμένη με τους καθημερινούς αγώνες σε εθνικό επίπεδο και ότι χρειάζεται η δράση αυτή να συνδέεται με τη διεθνή πάλη. Μέσα και από τις ιδιομορφίες και ιδιαιτερότητες, τις διαφορετικές προσεγγίσεις του κάθε κόμματος ξεχωρίζουν κοινά σημεία που υπάρχουν στην κοινή πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την εντεινόμενη θεπιθετικότητά του και τις μεθόδους εκμετάλλευσης των εργαζομένων σε διεθνές επίπεδο.

Υπογραμμίστηκε επίσης η σημασία των μαζικών αντιδράσεων και κινητοποιήσεων που σημειώθηκαν κατά της εγκληματικής επέμβασης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια, στις οποίες οι κομμουνιστές σε όλες τις χώρες ήταν μπροστάρηδες. Τονίστηκε η ανάγκη να δυναμώσει ακόμα παραπέρα το κίνημα ενάντια στη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, ενάντια στις δυνάμεις ταχείας επέμβασης, ενάντια στη στρατιωτική κατοχή που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ενάντια στην αλλαγή των συνόρων. Απαραίτητη επίσης από τους εκπροσώπους των κομμάτων κρίθηκε η ανάπτυξη κινήματος ενάντια στο νέο αντιβαλλιστικό σύστημα των ΗΠΑ και τα πυρηνικά όπλα. Ιδιαίτερο επίσης στοιχείο που προστίθεται στην πείρα των κομμουνιστών είναι οι όλο και αυξανόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις κατά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Ταυτόχρονα, η προσοχή των εκπροσώπων των κομμάτων στράφηκε στην ανάγκη συντονισμού της πάλης σε διεθνές επίπεδο, του συνδικαλιστικού ταξικού κινήματος, με αιχμή τις προωθούμενες σε όλες τις χώρες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που χτυπούν τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, και στην ανάπτυξη του αναγκαίου αγώνα ενάντια στα διεθνικά μονοπώλια σε κάθε χώρα.