Η ενέργεια του τηλεοπτικού σταθμού «Αντέννα» και της εκπομπής του, του «Φέιμ Στόρι», να χρησιμοποιούν καταχρηστικά το δίστιχο του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, το οποίο μάλιστα έχουν μετατρέψει σε ντεκόρ για το τηλεοπτικό τους στούντιο, αποτελεί ασύγγνωστη ύβρη, όχι μόνο προς τη μνήμη, τις αξίες και τα ιδανικά του ποιητή, αλλά και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας.

*

Η ενέργεια αυτή είναι το αποκορύφωμα της αθλιότητας που παράγουν και αναπαράγουν τα διαβόητα ριάλιτι όλων σχεδόν των τηλεοπτικών σταθμών. Εκπομπές που υποδύονται τα «παιχνίδια» ενώ στην πραγματικότητα διασύρουν ανθρώπους, εκμαυλίζουν συνειδήσεις, εκμεταλλεύονται την ανέχεια και την ανεργία του λαού (λειτουργώντας εσχάτως και ως γραφεία ευρέσεως εργασίας). Οτι έφτασαν στο σημείο, να επιδεικνύουν απίθανο θράσος, εμπλέκοντας τη διαδρομή και το έργο του Ρίτσου, με τους παραγωγούς και τους προαγωγούς «ειδώλων» τύπου Καλομοίρας, πιστοποιεί ότι στην περίπτωση της ιδιωτικής τηλεόρασης και των εκπροσώπων της, «ο πάτος δεν έχει πάτο».

*

Και κάτι ακόμα: Το γεγονός ότι η ασέβεια των συντελεστών του «Αντέννα» και του «Φέιμ Στόρι», αποτέλεσε χτες θέμα για «σκανδαλοθηρική» προσέγγιση, σε ανάλογης «ποιότητας» εκπομπές που μεταδίδονται σε ανταγωνιστικούς του «Αντέννα» σταθμούς, και όπου το ζήτημα, όπως το πρόβαλαν, δεν ήταν βέβαια η υπεράσπιση του ποιητή αλλά το «μαλλιοτράβηγμα» ανάμεσα στις «Τατιάνες» του ενός σταθμού με τις «Χριστιάνες» του άλλου σταθμού, ένα πράγμα απλώς αποδεικνύει: Οτι όλες οι «Τατιάνες» και όλες οι «Χριστιάνες» την ίδια «ποιότητα» έχουν.