Βήμα επιβεβαίωσης των «νέων πρωτοβουλιών», δηλαδή των νέων αντιασφαλιστικών μέτρων που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, αποδείχτηκε η χτεσινή συνέντευξη για την παρουσίαση του βιβλίου του Π. Τήνιου «Ανάπτυξη και αλληλεγγύη. - Ενα νέο πλαίσιο για τις συντάξεις του νέου αιώνα» (Εκδόσεις Παπαζήση).

Και πράγματι τόσο το θέμα του βιβλίου, αλλά πολύ περισσότερο η φιλοσοφία και οι κατευθύνσεις του, ήταν το πιο κατάλληλο πλαίσιο, ώστε ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας να αναπτύξει τον προβληματισμό της κυβέρνησης. Ετσι οι φιλοφρονήσεις του υπουργού προς το πρόσωπο του συγγραφέα «Ο Τήνιος παίζει μπάλα και παίζει καλή μπάλα» (σ.σ. στο ζήτημα των επεξεργασιών γύρω από την κοινωνική ασφάλιση), πέρα από τον εθιμοτυπικό τους χαρακτήρα, πιστοποιούν την κοινή ιδεολογική μήτρα του συγκεκριμένου βιβλίου αλλά και της κυβερνητικής πολιτικής σε αυτόν τον τομέα.

Στην παρουσίαση, ο υπουργός Εργασίας επιβεβαίωσε ότι με τον τελευταίο αντιασφαλιστικό νόμο δεν «έκλεισε το ασφαλιστικό». Αντίθετα υποστήριξε ότι χρειάζονται «νέες πρωτοβουλίες σε περιοχές της κοινωνικής ασφάλισης που η παθογένεια είναι οφθαλμοφανής...».

Τέτοια παθογένεια για τον υπουργό αλλά και για τον συγγραφέα είναι ότι «συνταξιούχοι του ΙΚΑ παίρνουν σύνταξη μόλις συμπληρώσουν 15 χρόνια εργασιακού βίου... ενώ αρκετοί συνεχίζουν να εργάζονται χωρίς όμως να ασφαλίζονται. Μιλάμε -είπε ο υπουργός - για αδήλωτη, κοινώς μαύρη εργασία».

Η συγκεκριμένη επίθεση που εξαπέλυσε ο υπουργός χρίζει προσοχής, όχι μόνο γιατί είναι προκλητική, άδικη και παραπλανητική, φορτώνοντας τις ευθύνες της εισφοροδιαφυγής στους εργάτες και όχι στους εργοδότες. Πρέπει να ιδωθεί υπό το φως και των δηλώσεων το περασμένο Σάββατο, του υφυπουργού Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλου, για να εξαρτάται η συνταξιοδότηση από το ύψος των αποδοχών και όχι από την ασφάλιση των ημερών εργασίας.

Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι στο υπό παρουσίαση βιβλίο ο συγγραφέας του αναδημοσιεύει τις προτάσεις που είχε διατυπώσει ο ΟΟΣΑ το 1997 για ορισμένες από τις αλλαγές που ο διεθνής ιμπεριαλιστικός οργανισμός υπέβαλε για το ασφαλιστικό (σελ. 193). Μία απ' αυτές ζητούσε «τη σύνδεση εισφορών - συντάξεων έτσι ώστε να μειωθούν τα ποσοστά αναπλήρωσης». Εδώ επιβεβαιώνεται ότι με σταθερά βήματα η κυβέρνηση, αφού πρώτα δημιούργησε το κατάλληλο πλαίσιο (νόμος 3029) τώρα προχωρά και σε νέα μέτρα, αντιγράφοντας ουσιαστικά τις αντεργατικές ντιρεκτίβες των ιμπεριαλιστικών κύκλων.

Αποκαλύπτεται ότι η σύνδεση των συντάξεων με τις εισφορές, δηλαδή με το ύψος των μισθών, δε γίνεται για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής - όπως ψεύτικα ισχυρίζεται η κυβέρνηση - αλλά για να μειωθούν τα ποσοστά αναπλήρωσης. Αρα να μειωθούν οι συντάξεις.

Αλλο ένα πεδίο παθογένειας ο υπουργός εντόπισε -επικαλούμενος και τα στοιχεία του βιβλίου- στο ότι μόνο ένα ποσοστό 20% παίρνει σύνταξη στο 65ο χρόνο ηλικίας. Από εδώ το συμπέρασμα που συνάγεται είναι η ανάγκη για επιμήκυνση του εργάσιμου βίου. Επειδή όμως πρακτικώς είναι αδύνατο όλοι οι εργαζόμενοι να βγαίνουν στη σύνταξη στο 65ο έτος ( ασθένειες, συντάξεις θανάτου κλπ.) να γιατί κυβέρνηση και ΕΕ θα εξαναγκάσουν μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων να εργάζονται και πέραν του 65ου έτους.

Η επαναφορά από τον υπουργό και μάλιστα σε δραματικούς τόνους του δημογραφικού προβλήματος, έκανε λόγο για «δημογραφικό μανιτάρι», η στοχοπροσήλωση στις «εσωτερικές ανισότητες του συστήματος», χωρίς να θίγονται ούτε η εισφοροδιαφυγή, η εισφοροκλοπή των εργοδοτών, η κλοπή των αποθεματικών από το κράτος, αποδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι της χώρας μας πρέπει να αναμένουν μετά τις εκλογές και νέα αντιασφαλιστική επίθεση. Και πράγματι οι επεξεργασίες του εν λόγω βιβλίου, δημιουργούν το κατάλληλο ιδεολογικό και προπαγανδιστικό υπόβαθρο. Οσο για το «νέο πλαίσιο» που επικαλείται ο συγγραφέας, είναι τόσο παλιό, όσο και το σύστημα της μισθωτής εκμετάλλευσης.