Ερώτηση Απάντηση | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ανάπτυξη καταπολεμά την ανισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους, όπως προπαγανδίζει η κυβέρνηση, ή όχι;

Ηαπάντηση, για την Ελλάδα, είναι ΟΧΙ. Είναι λάθος- αν όχι εκ του πονηρού- να υποστηρίζεται πως η ανάπτυξη της οικονομίας μιας χώρας συνεπάγεται αυτόματα τη μείωση της ανισότητας ανάμεσα στους ανθρώπους και πως όσο ταχύτερη είναι η ανάπτυξη- δηλαδή ο ρυθμός αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ)- τόσο γρηγορότερα περιορίζεται η φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα.

Ας δούμε τις συνέπειες που είχε η ανάπτυξη στην αυξομείωση της ανισότητας ανάμεσα στους ανθρώπους.

***

Την απάντηση στο ερώτημα αν η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας συνέβαλε στη μείωση των ανισοτήτων, θα τη βρούμε είτε ρωτώντας τους ίδιους τους εργαζόμενους, που βιώνουν καθημερινά και με πολλούς τρόπους τις συνέπειες της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Σημίτη, είτε εξετάζοντας ορισμένα βασικά μεγέθη (πώς μοιράζεται το επιπλέον κομμάτι της πίτας του ΑΕΠ, ανεργία, αναδιανομή των εισοδημάτων κλπ).

Εμείς, θα σταθούμε στο δεύτερο. Θα περιοριστούμε στην παράθεση επίσημων στοιχείων- 3 μόνο βασικών δεικτών - που τεκμηριώνουν το αστήρικτο του ισχυρισμού του πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών στελεχών, ότι δήθεν οι μεγάλοι κερδισμένοι από την ανάπτυξη που «πέτυχε» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι οι εργαζόμενοι και άρα μειώθηκαν οι ανισότητες.

***

Ιδού τα 3 τεκμήρια, που δείχνουν πως η ανάπτυξη της οικονομίας την οποία πέτυχε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δε μείωσε την ανισότητα (που υπήρχε ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς) αλλά, σε μεγάλο βαθμό, τη μεγάλωσε:

Πρώτον, η ανεργία αντί να μειωθεί, αυξήθηκε και επίσημα έφτασε το 11,8% από 9% περίπου που ήταν πριν 3-4 χρόνια. Ετσι στη μεγάλη στρατιά των 450.000 περίπου ανέργων, προστέθηκαν ακόμη μερικές δεκάδες χιλιάδες και η Ελλάδα όχι μόνο κατάφερε να «συγκλίνει» με τα υψηλά ποσοστά ανεργίας των άλλων χωρών -μελών της ΕΕ, αλλά να καταλάβει την... πρώτη θέση. Αποτελεί δε κοινό μυστικό, ότι όσο περισσότεροι άνεργοι υπάρχουν τόσο μεγαλύτερη άνεση έχουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες να αυξάνουν τα κέρδη και υπερκέρδη τους από την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας.

Δεύτερον, τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζόμενων νοικοκυριών (μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών και γενικά των πλατιών λαϊκών στρωμάτων) είτε έχουν μειωθεί είτε έχουν μείνει στάσιμα και μόνο για ελάχιστες περιπτώσεις- οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα- έχουν αυξηθεί, λόγω της αντιλαϊκής εισοδηματικής, φορολογικής, νομισματοπιστωτικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Τρίτον, σε αντίθεση με την ονομαστική αύξηση των μισθών και συντάξεων- που κινείται γύρω από τον άξονα του επίσημου πληθωρισμού- τα επίσημα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων αυξάνονται κάθε χρόνο με ρυθμό ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ του πληθωρισμού. Καθημερινά, οι μεγάλες επιχειρήσεις διαφημίζουν προκλητικά τις αυξήσεις των κερδών τους που είναι τουλάχιστον εικοσαπλάσια (50%, 100%, 500% ή και περισσότερο) του πληθωρισμού.

Αυτή είναι η αλήθεια, γύρω από τα αποτελέσματα της αναπτυξιακής πολιτικής της κυβέρνησης στη μείωση των ανισοτήτων, είτε αρέσει είτε όχι.