Στη συγκέντρωση, όπου παρευρέθηκε και η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, κυριάρχησαν συνθήματα όπως «Κοινωνικές δομές για εμάς και τα παιδιά μας, του κράσος υποχρέωση και μας δικαίωμά μας», «Λάστιχο ωράριο - λάστιχο ζωή, οργανώσου τώρα για την ανατροπή», «Τα παιδιά σε κίνδυνο χωρίς προστασία, όχι στην εκμετάλλευση και στην εμπορία».

Αντιπροσωπεία της ΟΓΕ ζήτησε μάλιστα συνάντηση με την υπουργό Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία αρνήθηκε επικαλούμενη «προγραμματισμένο ραντεβού».

Σχολιάζοντας τη στάση αυτή, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χριστίνα Σκαλούμπακα ανέφερε πως «δεν είχε χρόνο έστω για τα μάτια του κόσμου να συναντηθεί για το ζήτημα της κακοποίησης, ώστε όλες οι γυναίκες να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν δομές, με μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό». Ξεκαθάρισε πως «δεν ανεχόμαστε οι δομές να εξαρτώνται από προγράμματα με ημερομηνία λήξης και οι εργαζόμενοι να γίνονται όμηροι. Στέλνουμε μήνυμα στην κυβέρνηση που μας καταδικάζει, πως συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά τον αγώνα ώστε οι γυναίκες να σταθούν στα πόδια τους. Οξυγόνο είναι ο συλλογικός αγώνας μας». Παράλληλα σημείωσε ότι η ΟΓΕ στηρίζει τον αγώνα των στρατιωτικών και καλεί στη μεγάλη συγκέντρωση το Σάββατο 29 Νοέμβρη.

Είμαστε στο πλευρό των γυναικών που οι ίδιες και οι λαοί τους είναι τα τραγικά θύματα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως συμβαίνει στην Παλαιστίνη και στην Ουκρανία, όπως συμβαίνει σε 56 ενεργά πολεμικά μέτωπα σ' ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν ανεχόμαστε όλες αυτές οι γυναίκες της Γάζας που συνεχίζουν να σφαγιάζονται καθημερινά, ακόμα και μετά τη λεγόμενη εκεχειρία, από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, αλλά και οι γυναίκες θύματα στους άλλους ιμπεριαλιστικούς πολέμους να μην καταγράφονται ως θύματα βίας από κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και ΜΜΕ, που κατά τα άλλα "κόπτονται για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών".

Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην ολοένα και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στη στήριξη του εγκλήματος του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, για να αναβαθμίζουν τον ρόλο και τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Εντείνουμε τη δράση μας ενάντια στην πολιτική της πολεμικής οικονομίας που στηρίζουν όλες οι ευρωατλαντικές δυνάμεις στη χώρα μας.

Δεν ανεχόμαστε να μοιραστούν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ στα γεράκια του πολέμου, τη στιγμή που οι δικές μας ανάγκες, όπως και η στήριξη των κακοποιημένων γυναικών, δεν είναι "επιλέξιμες" από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κυβερνήσεις.

Ενισχύουμε το ρεύμα μαχητικής διεκδίκησης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, στη στήριξη της οικογένειας, στην κοινωνική ζωή και δράση».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας της η Κ. Τσότρα αναφέρθηκε στα οξυμένα προβλήματα και την πολύμορφη βία σε μια σειρά πλευρές που βιώνουν οι γυναίκες της εργατικής τάξης, οι φοιτήτριες, οι γυναίκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Τόνισε πως «τα αποκρουστικά φαινόμενα της σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης στους χώρους δουλειάς, του βιασμού, όπως και της ενδοοικογενειακής βίας που φτάνει μέχρι και τη δολοφονία γυναικών, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν και να φουντώσουν στο έδαφος της βίας: Της εργασιακής ζούγκλας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, του 13ωρου, του μισθού που δεν φτάνει για να βγάλουμε τον μήνα, της απόλυσης όταν μείνουμε έγκυοι, της έλλειψης προστασίας του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας για την οποία πρέπει να χρυσοπληρώνουμε, της εμπορευματοποίησης της Υγείας (...).

Οι φοιτήτριες εκβιάζονται με διαγραφή, όταν σχεδόν το 50% αναγκάζεται να εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές προκειμένου να ανταπεξέλθει στο τεράστιο κόστος σπουδών, όταν το κόστος ενοικίου ανέρχεται στα 600 ευρώ. Αποκαλύπτουμε ότι πάνω σε αυτό το έδαφος γεννιούνται και αναπαράγονται οι αποκρουστικές ιδέες, αξίες και συμπεριφορές που υποτιμούν την προσωπικότητα και απαξιώνουν την ανθρώπινη ζωή, που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως "ιδιοκτησία"».

Οπως είπε η Κωνσταντίνα Τσότρα, «οι κακοποιημένες γυναίκες είναι αντιμέτωπες με την ανυπαρξία ή τις μεγάλες ελλείψεις δημόσιων και δωρεάν δομών και υπηρεσιών στήριξής τους (συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες κ.λπ.) με την κρατική και αστυνομική αυθαιρεσία και τις μακροχρόνιες και πολυδάπανες νομικές διαδικασίες, με την ανυπαρξία εξειδικευμένων κέντρων για τις γυναίκες θύματα βιασμού και σεξουαλικής βίας, που θα παρέχουν άμεσα δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες.

Δεν ανεχόμαστε να εξαρτάται η χρηματοδότηση και λειτουργία του δικτύου των δομών για τις κακοποιημένες γυναίκες από ευρωπαϊκά προγράμματα που έχουν "ημερομηνία λήξης", αντί για την εξασφάλιση γενναίας κρατικής χρηματοδότησης που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες.

Το τρέχον πρόγραμμα ανανεώθηκε μόλις προχθές, στο και πέντε, θέτοντας νέους κόφτες για τη χρηματοδότηση των κοινωνικών υποδομών, καθώς είναι εναρμονισμένο πλήρως με τη στροφή στην πολεμική οικονομία».

Η ομιλήτρια τόνισε πως η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων στις δομές, που παρότι εργάζονται για χρόνια ολόκληρα, παραμένουν σε καθεστώς ομηρίας με ορισμένου χρόνου συμβάσεις. Παράλληλα, είναι η ίδια η ΕΕ η οποία βάζει «κόφτη» στις προσλήψεις, καθώς δεν είναι μέσα στις «επιλέξιμες δαπάνες».

«Σ' αυτό έρχεται να προστεθεί και το άρθρο 57 του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης που συζητιέται αυτές τις ημέρες στη Βουλή, που προβλέπει ότι μόνο σε περίπτωση παράτασης του προγράμματος ΕΣΠΑ στο οποίο εντάσσεται το δίκτυο δομών, θα παρατείνονται και οι συμβάσεις των εργαζομένων σε αυτό», σημειώνει.

Η ΟΓΕ συνεχίζει τον αγώνα της και διεκδικεί σταθερή εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη δικαιώματα και δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας. Κρατική χρηματοδότηση για ισχυρό δίκτυο κοινωνικών δομών που θα στηρίζει και θα προστατεύει γυναίκες θύματα βίας.