Η Ομοσπονδία, αναφερόμενη στον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο για το 13ωρο, σημειώνει ότι οι κυβερνήσεις, με την πολιτική τους και τους αντεργατικούς νόμους που προωθούν, εξασφαλίζουν στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, στους μεγαλοεργολάβους και τους μεγαλοκατασκευαστές συνθήκες και προνόμια για να αυξάνουν την εντατικοποίηση της δουλειάς και την εκμετάλλευση. Οι εργαζόμενοι μετρούν απώλειες και η μεγαλοεργοδοσία κέρδη.

Αναλύοντας πιο συγκεκριμένα τις επιπτώσεις του νόμου, σημειώνει μεταξύ άλλων την απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούσαν στην προσαύξηση της υπερωριακής απασχόλησης. Αυτό σημαίνει «λεφτά στην τσέπη για τους μεγαλοεργολάβους και για τους οικοδόμους, τους εργαζόμενους στις κατασκευές, μικρότερο ασφάλιστρο, λιγότερο δωρόσημο, χαμηλότερες συντάξιμες αποδοχές και έκθεση σε μεγαλύτερους κινδύνους στους χώρους δουλειάς, για την υγεία και την ασφάλειά τους».

Με τον νόμο αυτό η κυβέρνηση έδωσε στους μεγαλοεργοδότες ένα ακόμα όπλο, έναν ακόμη αντεργατικό νόμο, για να «τεντώσουν όσο δεν παίρνει» τα ωράρια εργασίας και την εκμετάλλευση, για να δυναμώσουν την επίθεση σε δικαιώματα και κατακτήσεις. Η εργοδοσία, τονίζει, με διάφορους τρόπους και πιέσεις θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει το ακόμα μικρότερο κόστος στο μεροκάματο και την υπερωριακή απασχόληση, σε σχέση με όσα ισχύουν μέχρι σήμερα.

Από την άλλη μεριά η κυβέρνηση αρνείται να κηρύξει ως υποχρεωτική τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για όλους τους εργοδότες, ωφελεί τη μεγαλοεργοδοσία του κλάδου και ζημιώνει τους εργαζόμενους. Οι ΣΣΕ, επισημαίνει η Ομοσπονδία, είναι εμπόδιο για τη μεγαλοεργοδοσία, γιατί εξασφαλίζουν ένα δίχτυ προστασίας για το μεροκάματο, την ασφάλιση, τους όρους δουλειάς των εργαζομένων. Θέλουν να ξεμπερδέψουν μια και καλή με τις ΣΣΕ, ώστε ανενόχλητοι να δίνουν στους εργαζόμενους ένα στεγνό κατώτατο μεροκάματο, να τους αναγκάζουν να δουλεύουν 15 και 16 ώρες, για να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στις αυξημένες ανάγκες του κόστους ζωής.

«Εχουμε καθήκον», τονίζει η Ομοσπονδία, «να αγωνιστούμε για να αποκρούσουμε την επίθεση, να ανατρέψουμε τη βάρβαρη πραγματικότητα που βιώνουμε, να πετύχουμε νίκες και να τους υποχρεώσουμε να κάνουν πίσω σε όσα σχεδιάζουν. Στην αντεργατική τους ατζέντα βρίσκεται η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης».

Η Ομοσπονδία σημειώνει ότι κάθε προσμονή για λύσεις στα προβλήματα από τις κυβερνήσεις είναι επιζήμια. Σχολιάζει μάλιστα και τις συμφωνίες που κλείστηκαν με τους αμερικάνικους ενεργειακούς κολοσσούς. Και τονίζει ότι η προσμονή ότι τάχα θα υπάρξει «φως στο τούνελ» και ότι «κάτι καλό θα γίνει» και για τους εργαζομένους, είναι η προσπάθεια της κυβερνητικής προπαγάνδας να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση που καμιά σχέση δεν έχει με τις δυσκολίες και τα προβλήματα, με την πραγματική ζωή. Προσθέτει ότι «συμφωνίες και μπίζνες γίνονται σήμερα, έγιναν και στο παρελθόν, αλλά ο απλός λαός μετράει συνεχώς απώλειες στη ζωή του για τα κέρδη των λίγων. Δεν νοιάζονται για τη ζωή και τις ανάγκες των εργατών. Για τα κέρδη τους κάνουν τα πάντα, βγάζουν ακόμη και τα μαχαίρια του πολέμου, θυσιάζουν τις ζωές μας.

Οσα έχουμε ανάγκη, για να ζούμε αξιοπρεπώς τον 21ο αιώνα, πρέπει να τα διεκδικήσουμε με την πάλη μας. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Ο,τι κερδίσαμε το κατακτήσαμε με τον αγώνα και το αίμα μας».

Σε αυτή τη ρότα η απεργία στις 10 Δεκέμβρη «μπορεί να αποδειχθεί σταθμός στη διεκδίκηση των κρίσιμων αιτημάτων του κλάδου και να συμβάλλει συνολικά στον αγώνα όλης της εργατικής τάξης.

Είναι η έμπρακτη απάντηση ότι εμπιστευόμαστε τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος που φέρνει αποτελέσματα και νέες κατακτήσεις, που συμβάλλει στην κατανόηση, από όλο και περισσότερους, ότι ο καθοριστικότερος παράγοντας που μπορεί να δημιουργήσει νέα ελπιδοφόρα δεδομένα και να φέρει τα πράγματα "τούμπα", είναι η ενίσχυση των αγώνων μας, των διεκδικήσεων και της γραμμής πάλης με επίκεντρο τις ανάγκες και τα συμφέροντά μας», καταλήγει η Ομοσπονδία.