Χαρακτηρίζοντας «ταχυδακτυλουργική τακτική των αστικών κυβερνήσεων» το να βαφτίζουν «μεταρρύθμιση» ό,τι συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους, σημείωσε ότι ειδικά στο πεδίο της ισότητας των φύλων αυτή η τεχνική έχει αναχθεί σε πολιτική.

Οπως ανέφερε, «οι δήμοι και οι Περιφέρειες γεμίζουν με "επιτροπές", "ομάδες έργου" και "σχέδια δράσης", ενώ οι πραγματικές ανάγκες των γυναικών - η ασφάλεια, η εργασία με δικαιώματα, οι δημόσιες δομές στήριξης της οικογένειας, η πρόσβαση σε δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας - παραμένουν όνειρα θερινής νυχτός.

Η ΓΓ Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων παρουσιάζει κάθε χρόνο εκθέσεις προόδου, όμως τα ίδια τα στοιχεία της αποκαλύπτουν μια θεσμική αρχιτεκτονική που μετρά κουτάκια αντί για αποτελέσματα.

Διότι ο θεσμικός φορμαλισμός - η λατρεία δηλαδή της φόρμας και όχι της ουσίας - δεν συνιστά πολιτική ισότητας. Είναι λογιστική συμμόρφωση με τα δεσμά των λεγόμενων δημοσιονομικών αντοχών».

Θύμισε μάλιστα ότι από το 2019 το ΚΚΕ είχε επισημάνει τον κίνδυνο δήμοι και Περιφέρειες, ως «πάροχοι υπηρεσιών», «ρυθμιστικοί παράγοντες» και εργοδότες, να καλούνται να φορέσουν τον μανδύα της προόδου, χωρίς να αλλάζουν οι προτεραιότητες χρηματοδότησης, το καθεστώς εργασίας των γυναικών, ο προσανατολισμός των τοπικών πολιτικών. «Με άλλα λόγια, "στήνονται" πολιτικές ισότητας που λειτουργούν ως βιτρίνα, την ώρα που οι ίδιες οι τοπικές αρχές - υπό το σφιχτό δημοσιονομικό πλαίσιο - συνεχίζουν να μετακυλίουν κόστος και ευθύνη στις πλάτες των γυναικών και των οικογενειών τους», ανέφερε η βουλευτής του ΚΚΕ.

Ετσι, «σήμερα, ενώ το θεσμικό οπλοστάσιο είναι "πλήρες", οι δομές κοινωνικής στήριξης κρέμονται από χρηματοδοτήσεις - μπαλώματα.

Ρεπορτάζ και παρεμβάσεις προειδοποιούν ότι το εθνικό δίκτυο δομών για την έμφυλη βία - συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες, Γραμμή SOS 15900 - δεν έχει εξασφαλισμένη πολυετή και σταθερή χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενες των δομών και οι ωφελούμενες γυναίκες να ζουν σε καθεστώς αβεβαιότητας.

Οταν η ίδια η ραχοκοκαλιά της προστασίας από τη βία είναι επισφαλής, τι αξία έχει να διοργανώνουν οι δήμοι "ημέρες ευαισθητοποίησης" και σεμινάρια;

Η ισότητα δεν είναι event management. Απαιτεί γενναία κρατική χρηματοδότηση, μόνιμο προσωπικό και δομές που δεν κλείνουν "όταν τελειώσει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα"».

Η βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι το ΚΚΕ με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις έχει καταγγείλει τη μετάθεση της συζήτησης από την ουσία στις εντυπώσεις. «Στη συζήτηση νομοσχεδίων για την "ουσιαστική ισότητα", οι βουλευτές του τονίσαμε ότι οι κυβερνητικές ρυθμίσεις λειτουργούν ως "τυπικό δείγμα πολιτικής τακτικής", εργαλεία εικόνας και πλαστών διλημμάτων, αντί για στήριξη των γυναικών στον χώρο δουλειάς, στο σπίτι, στη γειτονιά. Η κριτική αυτή έχει συνέχεια: Η ισότητα δεν "επιτελείται" με επικοινωνιακά τερτίπια αλλά με σύγκρουση με τις σχέσεις εκμετάλλευσης, που γεννούν την ανισότητα».

Τα παραπάνω φαίνονται καθαρά στο ζήτημα της βίας κατά των γυναικών, ανέδειξε η Σ. Διγενή, υπογραμμίζοντας ότι «παρά τις καμπάνιες, η καθημερινότητα σε εργασιακούς χώρους, η ανασφάλιστη εργασία στη μαύρη αγορά, τα ωράρια - λάστιχο, η ανυπαρξία δημόσιων δομών φροντίδας των παιδιών, των ΑμεΑ, των ηλικιωμένων, συντηρεί το υπόστρωμα της βίας και της εξάρτησης.

Επιβεβαιώνεται ότι αν δεν αντιμετωπιστεί η γενεσιουργός αιτία, η εκμετάλλευση, η βία θα μεταλλάσσεται και θα επανέρχεται, όσο κι αν πολλαπλασιάζονται οι "δράσεις ευαισθητοποίησης".

Δεν είναι σχήμα λόγου: Είναι πολιτική διάγνωση, που βρίσκει τραγική επιβεβαίωση κάθε φορά που μια γυναίκα μένει χωρίς δίχτυ προστασίας, το οποίο εξαρτάται από τα ΕΣΠΑ με ημερομηνία λήξης».

Σχολιάζοντας μάλιστα τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας, τόνισε ότι «προσφέρει νούμερα που αν διαβαστούν προσεκτικά, υποσκάπτουν τον πανηγυρισμό. Ναι, υπάρχουν επιτροπές και υπεύθυνοι ισότητας. Πόσες διοικήσεις δήμων και Περιφερειών διασφάλισαν σταθερή χρηματοδότηση για συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες, αντί για "γέφυρες" από πρόγραμμα σε πρόγραμμα;

Στις ίδιες εκθέσεις, τα ερωτηματολόγια καταγράφουν ότι η ύπαρξη μονάδων ισότητας - όταν υπάρχει - δεν συνεπάγεται ούτε καθολική πρόσβαση, ούτε ισχυρές αρμοδιότητες».

«Η ισότητα δεν επιβάλλεται με ευχές αλλά με κρατική χρηματοδότηση, μόνιμες προσλήψεις σε Υγεία - Πρόνοια, κοινωνικές υπηρεσίες δήμων, παιδικούς σταθμούς κ.ά.», ανέφερε η βουλευτής του ΚΚΕ, αναδεικνύοντας ότι την ίδια στιγμή η κυβέρνηση διώκει τους δημάρχους του ΚΚΕ, όπως τον δήμαρχο της Καισαριανής, που υπερασπίζονται το δικαίωμα των εργαζομένων των δήμων στη μόνιμη και σταθερή εργασία, πηγαίνοντας κόντρα στο απαράδεκτο νομοθετικό πλαίσιο που κανονικοποιεί την εργασιακή ανασφάλεια.

Και ξεκαθάρισε ότι «χρειάζεται να ειπωθεί καθαρά αυτό που συστηματικά αποφεύγεται: Χωρίς ρήξη με την πολιτική που εμπορευματοποιεί την Πρόνοια και μετατρέπει τα δικαιώματα σε "έργα προς ένταξη", η ισότητα θα παραμένει "μπρα ντε φερ" ανάμεσα σε ανακοινώσεις, εκθέσεις και δελτία Τύπου».

Γι' αυτό και ανέδειξε ότι οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ είναι αυτές που φέρνουν στο επίκεντρο την ουσία: «Η γυναικεία ανισοτιμία δεν είναι "παρεξήγηση" που λύνεται με καμπάνιες, αλλά κοινωνική σχέση που απαιτεί σύγκρουση με την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, τον εργασιακό Μεσαίωνα, την έλλειψη δημόσιων δομών φροντίδας. Αυτό δεν χωράει εύκολα σε τεχνικά παραδοτέα. Ισότητα με "κουτάκια" δεν γίνεται. Γίνεται με σύγκρουση με ό,τι την υπονομεύει».