Από μαζική εξόρμηση σε εργοστάσιο στα Οινόφυτα

Τα Εργατικά Κέντρα Εύβοιας, Λαμίας, Θήβας, Λιβαδειάς και Φωκίδας, κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία με πολύμορφες πρωτοβουλίες μεταφέρουν πλατιά στους χώρους δουλειάς το κάλεσμα του απεργιακού ξεσηκωμού. Η πλούσια δράση τους ξεδιπλώνεται στους χώρους δουλειάς, με Γενικές Συνελεύσεις και συνεδριάσεις σωματείων, περιοδείες και εξορμήσεις, συζητήσεις με τους εργαζόμενους, συσκέψεις, αλλά και δυναμικές πρωτοβουλίες, όπως η μαζική εξόρμηση στα εργοστάσια της ΒΙΠΕ Οινοφύτων - Σχηματαρίου, όπου με ντουντούκες σήκωσαν στο πόδι την περιοχή.

Την ίδια στιγμή οι μαχητικές κινητοποιήσεις των προηγούμενων ημερών στις οποίες κάλεσαν τα Εργατικά Κέντρα Χαλκίδας και Λαμίας αποτέλεσαν μια πρώτη αγωνιστική απάντηση.

Μπροστά στην απεργία της ερχόμενης Τετάρτης ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τους προέδρους των Εργατικών Κέντρων της Στερεάς και της Εύβοιας για τη μέχρι τώρα δράση που έχουν αναπτύξει και το κλίμα που συναντούν στους εργαζόμενους.

«Στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας ξεκινήσαμε μέσα στο καλοκαίρι να προετοιμάζουμε την αντίσταση των εργαζομένων και των συνδικάτων τους απέναντι στο νέο νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Πήραμε την πρωτοβουλία να καλέσουμε κοινή συνεδρίαση των ΔΣ των Εργατικών Κέντρων της Στερεάς για τον συντονισμό της δράσης μας, δώσαμε μια πρώτη αγωνιστική απάντηση με δυναμική κινητοποίηση στη Χαλκίδα. Μια δραστηριότητα που συνεχίστηκε και εντείνεται μπροστά στην απεργία», αναφέρει ο Αντώνης Κούκουρας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, και συμπληρώνει:

«Πραγματοποιήσαμε ανοιχτή συνεδρίαση του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου με την παρουσία εκπροσώπων ΔΣ Σωματείων και εργαζομένων, διοργανώσαμε συσκέψεις σε Αλιβέρι και Ιστιαία, βρεθήκαμε και μιλήσαμε με εργαζόμενους σε δεκάδες εργοστάσια, εργοτάξια, ξενοδοχεία και χώρους δουλειάς, στολίσαμε με γιγαντοπανό το κτίριο του Εργατικού Κέντρου στη Χαλκίδα. Παράλληλα επιδιώξαμε να συμβάλουμε στις συλλογικές διαδικασίες των πρωτοβάθμιων σωματείων. Συμμετείχαμε σε ζωντανές και μαχητικές Γενικές Συνελεύσεις και συνεδριάσεις ΔΣ Σωματείων, όπως στο πτηνοσφαγείο της HQF ("Μιμίκος"), στην "Αιγίς", στο "Club Med", στην "Αγροζωή" και αλλού, καθώς επίσης στη συνάντηση του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Εύβοιας στο υπουργείο Περιβάλλοντος, με σκοπό τη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Το κλίμα που εισπράττουμε, ιδιαίτερα στους χώρους όπου υπάρχει σωματείο και έχουν αναπτυχθεί αγωνιστικές διεκδικήσεις το προηγούμενο διάστημα, είναι ότι οι εργαζόμενοι έχουν στείλει από τώρα στα σκουπίδια το νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης και δηλώνουν τη διάθεσή τους για μεγάλη συμμετοχή στην απεργία, αλλά και για να συνεχίσουν ακόμα πιο μαχητικά τον αγώνα στους χώρους δουλειάς. Τη διάθεση άλλωστε των εργαζομένων να παλέψουν για αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερες συνθήκες δουλειάς δείχνουν και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος σε μια σειρά χώρους δουλειάς της περιοχής, όπως στην "Avramar", στο "Club Med", στον "Μιμίκο", στην "ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι", στην ΕΒΙΟΠ - TEMPO και αλλού».

Στο προχθεσινό εργοδοτικό έγκλημα στο εργοστάσιο της «Tsakiris Chips» του ομίλου 3Ε, στην Αταλάντη, αναφέρεται ο Γιώργος Οικονόμου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαμίας: «Ο θάνατος του Αργύρη, 53χρονου συναδέλφου μας που πάλευε για δυο - τρία μεροκάματα τη βδομάδα μέσα από το σύγχρονο δουλεμπόριο των εργολάβων, αλλά και τα καθημερινά εργατικά δυστυχήματα και οι νεκροί συνάδελφοί μας σε ολόκληρη τη χώρα, αποτελούν αιτία ξεσηκωμού για τους εργαζόμενους. Μέσα από τη μαζική τους συμμετοχή στην απεργία ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα, να βροντοφωνάξουν: Φτάνει πια, δεν θα επιτρέψουμε να γίνει κανονικότητα το να μην επιστρέφουμε στο σπίτι από το μεροκάματο. Αν σήμερα βιώνουμε αυτήν την κατάσταση, τι θα γίνει αν εφαρμοστεί το 13ωρο;».

Για τη δράση του Εργατικού Κέντρου, μας λέει: «Μετά το νέο εργοδοτικό έγκλημα βρεθήκαμε άμεσα στον χώρο, απαιτήσαμε να διερευνηθούν τα αίτια, κηρύξαμε απεργία, κάναμε παρέμβαση στην εργοδοσία και πραγματοποιήσαμε συνάντηση, βάζοντας μπροστά τη διεκδίκηση μιας σειράς αιτημάτων. Μια παρέμβαση που εντάξαμε στη δράση μας για την οργάνωση της απεργίας την 1η Οκτώβρη, που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετές μέρες, με συσκέψεις και περιοδείες σε χώρους δουλειάς, με συνεδριάσεις ΔΣ Σωματείων, με ζωντανή συζήτηση με τους εργαζόμενους, όπως στην περιοδεία που πραγματοποιήσαμε μαζί με κλιμάκιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Τροφίμων - Ποτών. Η δράση αυτή του Εργατικού Κέντρου Λαμίας και των σωματείων της δύναμής του θα συνεχιστεί μέχρι την τελευταία στιγμή, όπως με τη Γενική Συνέλευση του Σωματείου στη "Mondelez", με περιοδείες και άλλες δράσεις.

Η μάχη για την επιτυχία της απεργίας, για την άνοδο της συλλογικής οργάνωσης των εργαζομένων στη Φθιώτιδα, δεν γίνεται στο κενό. Πατάει στα σημαντικά βήματα που έγιναν το προηγούμενο διάστημα με ίδρυση νέων σωματείων, όπως στη "Mondelez" ("Τσιπίτα"), στη "Ζυθοποιία Αταλάντης", στις ιχθυοκαλλιέργειες της "Philosofish", με αγώνες που αναπτύχθηκαν σε αυτούς τους χώρους για υπογραφή ΣΣΕ, αλλά και στην παρακαταθήκη που έχει αφήσει στην περιοχή ο μεγάλος αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Πατάει επίσης στο μέτωπο με τη σαπίλα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που στην περιοχή εκφράζεται με το Εργατικό Κέντρο Φθιώτιδας. Μάλιστα η ομάδα που διοικεί το συγκεκριμένο Εργατικό Κέντρο, χωρίς ντροπή, μετά το νέο εργοδοτικό έγκλημα στο εργοστάσιο της "Τσακίρης" έβγαλε ανακοίνωση που έλεγε ότι "κυβέρνηση, εργοδοσία και εργαζόμενοι έχουν χρέος για ουσιαστική συνεργασία ώστε να μπει ένα τέλος στα εργατικά ατυχήματα". Ουσιαστικά και μέσω της "ατομικής ευθύνης" καλούν τους εργαζόμενους, αντί να εντείνουν την πάλη τους απέναντι στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση, αντί να διεκδικούν μέτρα προστασίας, να γίνουν "συνυπεύθυνοι" και μέσα από την ταξική συνεργασία να υποταχθούν στο τσάκισμά τους».

«Με ακόμα πιο μαχητικό πνεύμα συνεχίζουμε τη δράση για την επιτυχία της απεργίας της Τετάρτης και των απεργιακών συγκεντρώσεων στη Λαμία, αλλά και στην Αταλάντη, μαζί με τους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ, τους εργαζόμενους και τα σωματεία της Λοκρίδας», καταλήγει ο συνδικαλιστής.

«Αυτό που πλέον γίνεται ξεκάθαρο για τον καθέναν είναι ότι από τη μία οι βιομηχανίες και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι εκμεταλλεύονται προς όφελός τους τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, εκσυγχρονίζουν τον εξοπλισμό τους, αυξάνουν τα κέρδη τους. Από την άλλη οι εργαζόμενοι επιστρέφουν στην εποχή της δουλειάς ήλιο με ήλιο, χωρίς δικαιώματα, χωρίς γιατρούς, χωρίς δασκάλους για τα παιδιά τους, με ένα ξεροκόμματο για να ζήσουν τις οικογένειές τους», υπογραμμίζει ο Κώστας Καπούλας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θήβας, και προσθέτει:

«Την κατάσταση αυτή τη βιώνουν όλο και πιο έντονα οι εργαζόμενοι στις βιομηχανίες των Οινοφύτων, του Σχηματαρίου, της Θήβας. Τα 12ωρα, οι εργασιακές σχέσεις - "λάστιχο", οι εργολαβίες, η εντατικοποίηση, τα εργατικά "ατυχήματα", κυριαρχούν. Την κατάσταση αυτή, που διαμορφώθηκε με τους αντεργατικούς νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, έρχεται να θωρακίσει η κυβέρνηση της ΝΔ με τον νέο νόμο για το 13ωρο, βάζοντας ταφόπλακα σε όποια δικαιώματα έχουν απομείνει για τους εργαζόμενους.

Το άθλιο επιχείρημα της κυβέρνησης για τη δήθεν κατοχύρωση της 11ωρης ανάπαυσης είναι κοροϊδία. Χιλιάδες εργαζόμενοι στα εργοστάσια της περιοχής χρειάζονται δύο και τρεις ώρες για να πάνε στη δουλειά και να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Πρόσθεσε σε αυτό τα 30 λεπτά "προετοιμασίας" πριν και μετά τη βάρδια, το διάλειμμα που σε χώρους δουλειάς χωρίς οργάνωση δεν μετράει στον εργάσιμο χρόνο. Πρόκειται για σύγχρονη σκλαβιά.

Και η κυβέρνηση έχει το θράσος να λέει ότι όλα αυτά τα ζητούν δήθεν οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι όμως και τα συνδικάτα τους ζητούν αυξήσεις, δικαιώματα, μέτρα υγείας και ασφάλειας για να μη σακατεύονται στους χώρους δουλειάς. Ζητούν προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών στο Νοσοκομείο της Θήβας, που υπολειτουργεί, ζητούν στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών του ΣΕΠΕ, ζητούν δασκάλους για τα παιδιά τους.

Το Εργατικό Κέντρο Θήβας και τα πρωτοβάθμια σωματεία της περιοχής δίνουμε τη μάχη για να φτάσει το απεργιακό κάλεσμα σε κάθε χώρο δουλειάς. Ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν σωματεία, όπου η εργοδοσία κρατάει κλειστές τις πύλες των εργοστασίων στα συνδικάτα. Διοργανώσαμε περιοδείες, συσκέψεις, εξορμήσεις, δυναμική παρέμβαση στο κέντρο της Θήβας, και συνεχίζουμε».

«Το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να αποσυρθεί. Δεν το δέχεται και δεν έχει τη συναίνεση κανενός εργαζόμενου. Αυτό είναι το μήνυμα που εισπράττουμε μέσα από τη δράση που έχουμε αναπτύξει μπροστά στην απεργία στους χώρους δουλειάς, από τις συσκέψεις και τις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων. Ταυτόχρονα εισπράττουμε και τη διάθεση να δοθεί δυναμική απεργιακή απάντηση στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία», αναφέρει από την πλευρά του ο Κώστας Κολιούσης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς, και συνεχίζει:

«Επιδιώξαμε να αντικρούσουμε την προπαγάνδα της κυβέρνησης, να σπάσουμε λογικές εφησυχασμού, ότι "εμένα δεν με αφορά". Το νέο νομοσχέδιο - τερατούργημα που φέρνει η κυβέρνηση αφορά όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τις σημερινές συνθήκες και τον χώρο δουλειάς τους, αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη και τον λαό. Και η επιτυχία της απεργίας θα πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων».

«Το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τη 13ωρη εργασία έχει προκαλέσει οργή και αγανάκτηση στους εργαζόμενους και στη Φωκίδα. Αυτό το κλίμα συναντάμε στις συσκέψεις, π.χ. με τα σωματεία εργαζομένων στα μεταλλεία βωξίτη, τις περιοδείες σε χώρους δουλειάς, όπως το εργοτάξιο για την κατασκευή του δρόμου Μπράλου - Αμφισσας», αναφέρει η Ειρήνη Καραχάλιου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας. Και προσθέτει:

«Πως είναι δυνατόν να συναινέσουν σε αυτό το νομοσχέδιο οι μεταλλωρύχοι και οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία βωξίτη; Να δουλεύουν 13 ώρες μέσα στις στοές και σε αυτό να προστίθεται ο χρόνος μετακίνησης από εκεί που χτυπάνε κάρτα μέχρι τα σημεία στο βουνό όπου γίνεται η εξόρυξη; Σε τέτοιες εργασιακές συνθήκες γεννιούνται οι αιτίες για εργοδοτικά εγκλήματα με νεκρούς εργάτες, όπως πολλές φορές έχει βιώσει η Φωκίδα. Είναι ξεκάθαρο ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να "τεντώσει" τον εργάσιμο χρόνο των μεταλλωρύχων και να τον προσαρμόσει στα σχέδια του ομίλου Μυτιληναίου, που κάτω από την απλόχερη χρηματοδότηση της ΕΕ προωθεί τον διαχωρισμό των σπάνιων ορυκτών, όπως γάλλιο, σκάνδιο και γερμάνιο, που περιέχονται στα μεταλλεύματα βωξίτη στα μεταλλεία της Φωκίδας.

Οπως βέβαια δεν συναινούν οι εργαζόμενοι στις ιχθυοκαλλιέργειες, στα ξενοδοχεία, στα μεγάλα οδικά έργα που εκτελούνται στην περιοχή, όπου ήδη κυριαρχούν η εντατικοποίηση και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Και την καταδίκη αυτή του νομοσχεδίου οι εργαζόμενοι θα πρέπει να την εκφράσουν μαζικά και στην απεργία της Τετάρτης».