Την παραπομπή της Ελλάδας στο Δικαστήριο της ΕΕ ανακοίνωσε τις προηγούμενες μέρες η Κομισιόν, με το αιτιολογικό ότι δεν διασφάλισε την ορθή εφαρμογή της κοινοτικής Οδηγίας σχετικά με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και δεν κατέθεσε σχετικό σχέδιο. Σημειωτέον πως τα σχέδια αυτά αφορούν κατεξοχήν τις θαλάσσιες μπίζνες, με τον γγ Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών να λέει σε πρόσφατο συνέδριο πως «η Ελλάδα μπορεί να γίνει μεγάλη εξαγωγική δύναμη πράσινης Ενέργειας στην Ευρώπη και όχι μόνο, αν αξιοποιήσει το ισχυρό αιολικό δυναμικό του Αιγαίου», προαναγγέλλοντας νομοθετικές και άλλες αλλαγές, ώστε με ορίζοντα το 2030 να μπουν σε λειτουργία «1.000 πυλώνες των 15 μεγαβάτ - που σημαίνει και 500-1.000 πλατφόρμες. Τεράστια ευκαιρία για τον κατασκευαστικό και ναυπηγικό κλάδο», όπως έλεγε. Την ίδια ώρα, το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας αντιδρούσε στην έγκριση από την κυβέρνηση της Κύπρου του δικού της Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδίου, λέγοντας πως «η Τουρκία έχει καταθέσει τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας της στη Μεσόγειο στα Ηνωμένα Εθνη ήδη από το 2004 και πιο πρόσφατα το 2020». Προσθέτει στη διαμαρτυρία ότι «η Τουρκία έχει νόμιμα δικαιώματα και δικαιοδοσία στις θαλάσσιες περιοχές δυτικά της Νήσου Κύπρου και οι Τουρκοκύπριοι έχουν νόμιμα δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές γύρω από τη Νήσο». Με δυο λόγια, άλλη μια χαρακτηριστική «τόμπολα» για το πώς οι μπίζνες του κεφαλαίου και η λεγόμενη «θετική ατζέντα» στα Ελληνοτουρκικά «κουμπώνουν» με τις επώδυνες διευθετήσεις και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης που έχουν δρομολογηθεί υπό ευρωατλαντική εποπτεία.