Με 20.000 κενά σε εκπαιδευτικούς και με σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές ξεκίνησε η φετινή σχολική χρονιά για την πλειοψηφία των μαθητών της χώρας - πέραν των 88.000 περίπου της Θεσσαλίας, όπου τα σχολεία δεν έχουν ακόμα ανοίξει... Φέτος, στην πρώτη φάση προσλήψεων αναπληρωτών τοποθετήθηκαν 28.353 εκπαιδευτικοί, τη στιγμή που τα καταγεγραμμένα κενά με βάση τα στοιχεία των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης είναι πάνω από 47.000. Μάλιστα, οι προσλήψεις είναι 3.500 λιγότερες σε σχέση με τις αντίστοιχες περσινές, ενώ οι μόνιμοι διορισμοί του καλοκαιριού καλύπτουν οριακά τις συνταξιοδοτήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Α' Αθήνας, τη μεγαλύτερη Διεύθυνση ΠΕ της χώρας, από τα 2.225 κενά που υπήρχαν στα τέλη Αυγούστου καλύφθηκαν μόλις 1.292, δηλαδή το 58%.

Δραματική είναι η εικόνα στην παράλληλη στήριξη, καθώς στην ίδια Διεύθυνση, για τα 1.300 παιδιά που έχουν διάγνωση, έγιναν μόλις 534 προσλήψεις! Δηλαδή ένας εκπαιδευτικός θα αναλαμβάνει τρία και τέσσερα παιδιά, ενάντια σε κάθε επιστημονική και παιδαγωγική πρόβλεψη. Και βέβαια, μιλάμε για τα κενά που υπάρχουν στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, δηλαδή αυτό που κοινώς λέμε «δεν έχουμε δάσκαλο» για να λειτουργήσουν ολόκληρα τμήματα, για να ξεκινήσει το ολοήμερο, για να μην κάνουν τετράωρα και πεντάωρα σε Γυμνάσια και Λύκεια. Πρόκειται για κραυγαλέα απαξίωση των μορφωτικών δικαιωμάτων, που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, με κάθε κυβέρνηση, την ώρα που χιλιάδες εκπαιδευτικοί ζουν με την αγωνία αν και πού θα τοποθετηθούν. Οι προσλήψεις όμως γίνονται με το σταγονόμετρο των «αντοχών» του προϋπολογισμού, που ως γνωστόν διαθέτει περίσσευμα για τις ανάγκες των ομίλων, όχι όμως για αυτές των μαθητών, των γονιών, των εκπαιδευτικών.

Πλήθος καταγγελιών υπάρχουν και για τα σοβαρά προβλήματα στην υλικοτεχνική υποδομή από συλλόγους και ενώσεις γονέων. Εργα που είναι απαραίτητα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων δεν έγιναν μέσα στο καλοκαίρι ή έγιναν μόνο ορισμένα μερεμέτια. Σε άλλες περιπτώσεις, έγιναν μεν, δεν ολοκληρώθηκαν δε, με αποτέλεσμα εκπαιδευτικοί και μαθητές να κινδυνεύουν να κάνουν μάθημα σε ...εργοτάξια. Και μιλάμε βέβαια για σχολεία χτισμένα πριν από 40 και 50 χρόνια, όπως είναι τα μισά από αυτά που λειτουργούν στην Αθήνα, με αντικειμενικά αυξημένες ανάγκες ελέγχου και συντήρησης. Πόσο μάλλον που εδώ και δεκαετίες δεν έχει γίνει ολοκληρωμένος αντισεισμικός έλεγχος, ούτε επικαιροποιημένα έργα αντισεισμικής θωράκισης.

Είναι λοιπόν δίκαιη η αγανάκτηση γονιών, εκπαιδευτικών, μαθητών, που για άλλη μια χρονιά τα σχολεία ανοίγουν με ελλείψεις και προβλήματα. Κι ο ένοχος δεν είναι άλλος από την πολιτική που μετράει τα πάντα με βάση το κέρδος των λίγων, σε βάρος των αναγκών της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Αυτήν την πολιτική υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ κ.ά., αλλά και οι δημοτικές αρχές, οι υποψήφιοί τους στις δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές. Απέναντι σε όλους αυτούς και στη βάρβαρη πολιτική τους, απέναντι στο σχολείο της υποχρηματοδότησης, της κατηγοριοποίησης και της υποβάθμισης, το ΚΚΕ προτάσσει τον αγώνα για να περπατήσουμε τον δρόμο του σύγχρονου σχολείου για όλους τους μαθητές. Για να δυναμώσει ο αγώνας μέσα και έξω από τα σχολεία, η μαχητική διεκδίκηση για κάθε πτυχή της ζωής μας και των παιδιών.