Μία ακόμα σαφής προειδοποίηση για τους σοβαρούς κινδύνους που απειλούν την ανθρώπινη ζωή, αυτήν τη φορά στη θάλασσα και πιο συγκεκριμένα στην ακτοπλοΐα, ήταν το περιστατικό του περασμένου Σαββάτου, όταν έμπλεξαν οι άγκυρες τριών πλοίων στο λιμάνι της Ραφήνας. Εκατοντάδες επιβάτες μαρτύρησαν για ώρες στο δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Αττικής, με ευθύνη κράτους και επιχειρηματικών ομίλων, καθώς μετά την «επακούμβηση» («ομαλή σύγκρουση») ξεροστάλιαζαν για ώρες, με πάνω από 700 στο ένα καράβι να παραμένουν έως και 18 ώρες χωρίς ενημέρωση, μέχρι τα συνεργεία να κόψουν τις άγκυρες. Ούτε λόγος βέβαια για ασφαλή απεγκλωβισμό! Και δεν είναι μόνο αυτό... Μέσα σε λίγες μόνο μέρες, ένα πλοίο έχασε την άγκυρά του εν πλω, ένα άλλο παρουσίασε μηχανική βλάβη στη γραμμή Πειραιάς - Κρήτη και ένα τρίτο, με 719 επιβάτες, ξεκίνησε από Μύκονο αλλά εμφάνισε βλάβη μεσοπέλαγα και λίγη ώρα αργότερα επέστρεψε στο λιμάνι. Οι πολλές «συμπτώσεις», λοιπόν, παύουν να είναι συμπτώσεις και προειδοποιούν για σοβαρό ατύχημα στη θάλασσα, με τα υπερήλικα και ασυντήρητα βαπόρια, τις μειωμένες οργανικές συνθέσεις, τα εξαντλημένα πληρώματα από την καλοκαιρινή σεζόν. Πίσω απ' όλα αυτά κρύβεται το κυνήγι του κέρδους, που βάζει στο ζύγι την ασφάλεια και τη ζωή επιβατών και ναυτεργατών. Τα καμπανάκια χτυπάνε σαν τρελά, οι ναυτεργάτες και τα σωματεία τους προειδοποιούν, αλλά τα «συμβάντα» διαδέχονται το ένα το άλλο. Γιατί το «πάμε κι όπου βγει» του κράτους είναι το καύσιμο για την κερδοφορία των εφοπλιστών.