Συνεχίζονται οι περιοδείες που πραγματοποιούν αυτές τις μέρες κλιμάκια του ΚΚΕ στα πλημμυρόπληκτα χωριά της Καρδίτσας. Μέλη και στελέχη του Κόμματος βρίσκονται από την πρώτη στιγμή δίπλα στους πληγέντες και συνέχισαν και χτες.

Χτες το πρωί, αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Βασίλη Μητράκο, Γραμματέα της ΚΟΒ Παλαμά, βρέθηκε στον Βλοχό του δήμου Παλαμά, ένα από τα περισσότερο χτυπημένα χωριά της περιοχής, όπου διαπίστωσε την τραγική κατάσταση που επικρατεί εκεί, σχεδόν μια βδομάδα μετά την κακοκαιρία καθώς υπάρχουν ακόμα σπίτια στα οποία η στάθμη του νερού ξεπερνά το 1 μέτρο.

Οι κάτοικοι, συζητώντας με την αντιπροσωπεία του Κόμματος, μετέφεραν την τεράστια οργή τους προς την περιφερειακή αρχή και την παντελή απουσία κρατικών μηχανισμών, καταγγέλλοντας πως δεν έχουν οποιαδήποτε βοήθεια από την πολιτεία, ούτε καν τα στοιχειώδη.

Παράλληλα, κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιάννη Τσιούτρα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βρέθηκε στο Νέο Ικόνιο και το Γραμματικό του δήμου Σοφάδων.

Στα χωριά αυτά, καθώς τα νερά έχουν υποχωρήσει, οι κάτοικοι έχουν αρχίσει να επιστρέφουν στα σπίτια τους προκειμένου να μεταφέρουν τα υπάρχοντά τους για να στεγνώσουν, ενώ ορισμένοι χρησιμοποιούν ράντζα στα σπίτια τους.

Με καθαριστικά που μαζεύονται από την αλληλεγγύη του κόσμου καθαρίζουν τα σπίτια τους, με φαγητό που μαγειρεύουν ή εξασφαλίζουν εθελοντές επιβιώνουν ιδίως οι ηλικιωμένοι.

Τεράστιο παραμένει το πρόβλημα με τα νεκρά ζώα, για τα οποία ακόμα η πολιτεία δεν έχει εξασφαλίσει την απομάκρυνση και υγειονομική ταφή και έτσι ελλοχεύουν κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Γιώργος, κάτοικος του Ν. Ικονίου, κατήγγειλε ότι δεν δόθηκε ποτέ εντολή εκκένωσης του χωριού. «Καταφέραμε και σώσαμε τα παππούδια του χωριού με τα τρακτέρ. Και από τότε, τίποτα. Δεν έχει έρθει τίποτα. Φέρνουμε φαγητό από εθελοντές που βοηθάνε για τους ηλικιωμένους, αλλά δεν είναι συστηματικό. Μερικοί τρώνε μια φορά τη μέρα». Δίπλα του, ένας ηλικιωμένος κάτοικος κάθεται πάνω στη στοίβα με τα σκουπίδια που κάποτε ήταν τα έπιπλα του σπιτιού του που βρίσκεται στην άκρη του χωριού. Οταν αυτός ξεκινά να μας μιλά η σύζυγός του, μέσα από την αυλή, ξεσπά με λυγμούς. «Αν μας είχανε ενημερώσει εγκαίρως, ίσως να προλάβαινα να σώσω το τρακτέρ, το αμάξι, το μηχανάκι. Τώρα όλα πάνε, χάθηκαν».

Εξω από το χωριό βρισκόταν μια κτηνοτροφική μονάδα. Ο ιδιοκτήτης, ο Κώστας, έχασε πάνω από 1.500 πρόβατα, τα οποία εκείνη την ώρα με δικά του μηχανήματα έβγαζε από τις λάσπες και τις κοπριές, σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα.

«Το νερό ξεπέρασε το 1,50 μέτρο», ανέφερε. «Αν πας εκεί, είναι γεμάτο πρόβατα. Στο χωράφι του Τόλη, 2 χιλιόμετρα από εδώ, βρίσκονται και εκεί ζώα. Και αυτά που τα μαζεύουμε, μη νομίζεις πως ήρθε κανένας να βοηθήσει, καμιά υπηρεσία. Αν δεν είχαμε τα μηχανήματα, ακόμα μέσα θα ήταν. Αλαλούμ υπηρεσίες! Προχτές ήρθαν φορτηγά (για να φορτώσουν τα νεκρά ζώα), ούτε συνεννόηση ούτε τίποτα. Δεν ήξεραν πού θα ξεφορτώσουν, πού θα τα πάνε! Οταν ο οδηγός άκουσε από την Κτηνιατρική Υπηρεσία να τα πάει Θεσσαλονίκη, πάγωσε. Πώς θα τα πήγαινε; Θα τον βάζανε φυλακή αν έβγαινε έτσι με ένα φορτηγό γεμάτο νεκρά ζώα. Και δεν φτάνει ο πόνος μας, να τα βλέπουμε έτσι τα ζώα, 20 χρόνων δουλειά, έχουμε και τον δήμαρχο να δηλώνει στα κανάλια πως με τη συνδρομή της ΕΜΑΚ και της Πυροσβεστικής κατάφεραν να μην υπάρχει απώλεια ανθρώπινης ζωής και απώλειες ζώων! Ψέματα, κανένας δεν ήρθε! Μόνοι μας με τα τρακτέρ σώσαμε τους εαυτούς μας και τους συγχωριανούς μας»...

Στο Γραμματικό, οι κάτοικοι ήταν μαζεμένοι στο καφενείο του χωριού όταν έφτασε το κλιμάκιο του ΚΚΕ. «Να τελειώσει επιτέλους αυτή η διαδικασία για να αρχίσουμε να φτιάξουμε τα σπίτια μας», είναι από τα πρώτα που μεταφέρουν, καθώς οι διαδικασίες εκτίμησης των ζημιών δεν έχουν ολοκληρωθεί.

«Δεν θέλουν να μας προστατέψουν! Με δικό μας κόστος απομακρύνουμε τα ζώα. Τι να κάνουμε; Να τα αφήσουμε έτσι;», ανέφερε ένας 80χρονος κάτοικος του χωριού. «Το 1954 με τον σεισμό, μας έφεραν σκηνές να κοιμηθούμε. Τώρα τίποτα! Φαντάσου! Εμειναν τα σπίτια χωρίς τίποτα να κοιμόμαστε μέσα, που είναι και επικίνδυνα». «Τα διεκδικούμε από παλιά, έργα αντιπλημμυρικά, αποστραγγιστικά, τα οποία δεν έγιναν ποτέ! Και έτσι, τον χειμώνα πλημμυρίζουμε και το καλοκαίρι διψάει ο κάμπος», ανέφερε ακόμα ένας. Ο Γιάννης μάς έκανε νόημα να πάμε στο τραπέζι του: «Δεν χρειαζόμαστε άλλα ημίμετρα, άλλα μπαλώματα. Βλέπουμε πού φτάσαμε. Το μόνο έργο που έγινε εδώ ήταν το 1963 με τον αναδασμό και το αποστραγγιστικό. Χρειάζεται πλέον μια συνολική μελέτη, ένα έργο για όλο τον κάμπο».

Προς το τέλος της συζήτησης, σηκώθηκε ο Ντίνος. «Δεν φτάνει ο καθένας να λέει τη στεναχώρια του, το τι έπαθε. Ετσι μόνο δεν γίνεται. Είμαστε εδώ 15 - 20 άτομα, ο καθένας με το τρακτέρ του. Να τα πάρουμε από εδώ, να τα πάρουν και στα άλλα τα χωριά, και να κατέβουμε όλοι στην Καρδίτσα, να κάνουμε ένα συλλαλητήριο». «Ο Ντίνος έχει δίκιο», ακούγεται στο δίπλα τραπέζι. Και ο Ντίνος συνεχίζει: «Με τους Συλλόγους μας, να κατέβουμε όλοι να τα διεκδικήσουμε. Τις αποζημιώσεις, που μας χρωστάνε ακόμα από τον "Ιανό", και για τότε και για τώρα. Τα αντιπλημμυρικά, που τα ζητάμε τόσα χρόνια. Μόνο έτσι γίνεται».