Την ανάγκη να γίνει η νομοθεσία της ΕΕ πιο «φιλική» στην υποδοχή εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού που μεταναστεύει από άλλες χώρες αναδεικνύουν διάφορα επιστημονικά και οικονομικά ινστιτούτα, περιγράφοντας τους κινδύνους από την έλλειψη τέτοιων εργαζομένων στην ευρωπαϊκή αγορά, εξαιτίας της υπογεννητικότητας, που εξελίσσεται σε πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Η Γερμανία, για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι στο άμεσο μέλλον θα χρειάζεται πάνω από 1,5 εκατ. ξένους εργάτες κάθε χρόνο, κυρίως εξειδικευμένο προσωπικό, ενώ αντίστροφα πάνω από 400.000 εργαζόμενοι εγκαταλείπουν ετησίως τη χώρα. Βέβαια, οι «συστάσεις» αυτές καθόλου αντιφατικές δεν είναι με το προωθούμενο νέο «Σύμφωνο Μετανάστευσης» της ΕΕ, που ορθώνει κι άλλα τείχη σε πρόσφυγες και μετανάστες, περιορίζει κι άλλο τις δυνατότητες παροχής ασύλου και κοστολογεί «με το κεφάλι» ακόμα και την άρνηση ενός κράτους - μέλους να συμμετέχει στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων και μεταναστών από τις χώρες εισόδου. Αντίθετα, τέτοιες απόψεις και προτάσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η ΕΕ ανοιγοκλείνει τη στρόφιγγα του Μεταναστευτικού με κριτήριο τις ανάγκες των μονοπωλίων σε εργατικό δυναμικό, ειδικευμένο και ανειδίκευτο, ενώ για όσους «περισσεύουν» υπάρχουν μόνο αποτροπές, καταστολή και απελάσεις. Αυτήν την απάνθρωπη πολιτική υλοποιούν και στη χώρα μας όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, με τραγικά αποτελέσματα, όπως ο χαμός εκατοντάδων ξεριζωμένων, πριν από μερικές βδομάδες στην Πύλο.