Eurokinissi

«Σήμερα βρισκόμαστε σε έναν δρόμο δημοσιονομικής υπευθυνότητας από τον οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε», τόνισε, σε κάθε περίπτωση βάζοντας πρόταγμα να μη διαταραχθεί «η δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας». Πρόσθεσε ότι με την πολιτική του ανοίγει «ένα τελείως νέο παράθυρο για επενδυτές, οι οποίοι δεν ακουμπούσαν την Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, ακριβώς επειδή δεν είχε επενδυτική βαθμίδα», τάζοντας ότι η ΝΔ «θα τη φέρει πριν το τέλος του 2023», καθώς «αυτό το οποίο περιμένουν οι επενδυτικοί οίκοι είναι να δουν ότι θα υπάρχει μια σταθερή μεταρρυθμιστική κυβέρνηση, που θα συνεχίσει αυτήν την πολιτική την επόμενη τετραετία».

Απέναντι στο κύμα ακρίβειας που μαστίζει τα λαϊκά νοικοκυριά συνέχισε τα γνωστά ψέματα, όπως ότι είναι «εισαγόμενη» και «αποτέλεσμα του πολέμου και της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, της έκρηξης των τιμών στην Ενέργεια, την οποία είδαμε τους τελευταίους 18 μήνες», αποσιωπώντας ότι ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, μέσα από στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου όπως η πολυδιαφημισμένη «απελευθέρωση», η «πράσινη μετάβαση» κ.λπ.

Αράδιασε επίσης μια σειρά φρούδες ελπίδες όπως ότι «ο πληθωρισμός φαίνεται να αποκλιμακώνεται» ή ότι στα τρόφιμα «θα αρχίσει να υπάρχει αποκλιμάκωση των τιμών τους επόμενους μήνες». Αφησε να εννοηθεί ότι θα συνεχιστούν μέτρα - ψίχουλα, όπως τα market pass και τα «καλάθια του νοικοκυριού», ενώ αναφέρθηκε γενικά κι αόριστα σε «αύξηση μισθών», χωρίς να προσδιορίσει ούτε το ύψος ούτε τον χρόνο που θα συμβεί, και ενώ το ράλι της ακρίβειας συνεχίζεται.

Στο ενδιάμεσο, ξόρκισε κάθε ενδεχόμενο μείωσης στους έμμεσους φόρους, καθώς όπως είπε «δεν μπορεί να γίνει εις βάρος της δημοσιονομικής σταθερότητας», γιατί «μείωση ΦΠΑ σημαίνει λιγότερα δημοσιονομικά έσοδα». Στη λογική δε του «Ζήσε Μάη μου», είπε ότι «στο δεύτερο μισό της τετραετίας μας και εφόσον μπορέσουμε να κρατάμε τη χώρα σε μία σταθερή πορεία παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων, βεβαίως και θέλω να αρχίσω να εξετάζω τη συνολική αποκλιμάκωση του ΦΠΑ (...) αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει εις βάρος της δημοσιονομικής σταθερότητας», στον βωμό της οποίας, μέσα και από την υλοποίηση των εκατοντάδων αντιλαϊκών προαπαιτούμενων του Ταμείου Ανάκαμψης, βαθαίνει η εισοδηματική και φορολογική αφαίμαξη του λαού.

Σε σχέση, τέλος, με τα μετεκλογικά σενάρια, εμφανίστηκε αρνητικός σε συνεργασία «με το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη», λέγοντας ότι «έχει αλλάξει αρκετά την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, την έχει φέρει πολύ πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ», εξ ου και δεν θεωρεί «τον κ. Ανδρουλάκη δύναμη προοδευτικού εκσυγχρονισμού». Αλλωστε, στην πρεμούρα να τρέξει καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, είπε ότι σε μια τέτοια κυβέρνηση «θα πατούσαμε συνέχεια το φρένο, σε μια εποχή που χρειάζεται η χώρα να πατήσει γκάζι και να προχωρήσει πολύ γρήγορα σε μία βαθιά, τολμηρή εκσυγχρονιστική ατζέντα». Ισχυρίστηκε ακόμα ότι υπάρχει «μία διαχωριστική γραμμή μεταξύ της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και μεταξύ πολλών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ», οι οποίοι «δεν έχουν κακή άποψη για το έργο το οποίο έγινε αυτά τα τέσσερα χρόνια».

Σημειωτέον, σε αυτό το πλαίσιο, χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Α. Σκέρτσος απηύθυνε ανοιχτά προσκλητήριο «στους πολίτες που μπορεί να αισθάνονται κοντά στο ΠΑΣΟΚ, αλλά ενδιαφέρονται ταυτόχρονα για μια Ελλάδα ισχυρή, με δυναμική οικονομία, ασφάλεια στα σύνορα και πολιτική σταθερότητα», καθώς υπάρχει «ένας κόσμος που πιστεύει, που υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ, που θέλει να δει ευρύτερες συναινέσεις. Εμείς απευθυνόμαστε σε αυτόν τον κόσμο», τόνισε.

Προηγουμένως ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε κλείσει το μάτι και σε ενδιαφερόμενους να αναλάβουν πόστα στην αστική διαχείριση υπό τον ίδιο, λέγοντας ότι «μια ισχυρή κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να συμπεριλάβει στελέχη τα οποία προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους», αρκεί «να ενώνονται σε αυτό το αίτημα του υπεύθυνου πατριωτισμού και του δημιουργικού εκσυγχρονισμού», απέναντι στις «εστίες του αναχρονισμού», με «τολμηρές μεταρρυθμίσεις» και όχι «απλές κινήσεις διαδικαστικού χαρακτήρα».

Τέλος, σε ερώτηση για την υπόθεση των υποκλοπών, ο πρωθυπουργός πέταξε ξανά την μπάλα στην εξέδρα, λέγοντας ότι «αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη για τις υποκλοπές και την αντικειμενική ευθύνη», βασικά ο γενικός γραμματέας του Μαξίμου ο οποίος παραιτήθηκε, όπως και ο τέως επικεφαλής της ΕΥΠ. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι «η Δικαιοσύνη είναι η μόνη αρμόδια να κρίνει αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες». Αποσιώπησε δε πλήρως όλο το επικίνδυνο πλέγμα από ευρωπαϊκές Οδηγίες, νόμους και διακρατικές συμφωνίες που έχουν αναγάγει σε κανόνα την παρακολούθηση και το φακέλωμα των πάντων, τη συστηματική και γενικευμένη παραβίαση της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων του λαού.