Πολλοί φίλοι και συναγωνιστές με ρωτούν γιατί ΤΟΤΕ (Γενάρης του '15) βρέθηκα στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα με το ΚΚΕ.

Τους απαντώ λοιπόν.

Ο δρόμος της συμμετοχής μου στη Ριζοσπαστική Αριστερά, της υποστήριξης των οραμάτων και των πολιτικών της, αποτελούσε και αποτελεί προσωπική επιλογή από τα παιδικά μου χρόνια.

Οχι από αγάπη στις θεωρίες (καλό είναι να ερμηνεύουμε τον κόσμο, το ζητούμενο είναι να τον αλλάξουμε) ή από εμμονή να ταυτιστώ με την ιδιότητα του ριζοσπάστη ή του κομμουνιστή, αλλά επειδή αναγνωρίζω τη ζωτική σημασία των αποτελεσμάτων επιμέρους κρίσιμων κοινωνικών και πολιτικών αγώνων για τα συμφέροντα της πλειονότητας της κοινωνίας, των εργαζομένων, των νέων, των ανέργων.

Επέλεξα σε αυτές τις εκλογές να στηρίξω το ΚΚΕ, διότι:

Είναι το κόμμα στον χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που με την εκπροσώπηση μέσα στη Βουλή μπορεί να εκφράσει πιστά και σταθερά τα συμφέροντα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και της νεολαίας, ενάντια στις πολιτικές των υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, που στην ουσία τους ταυτίζονται.

Είναι το μόνο κόμμα στη Βουλή που καταψήφισε ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, που ΔΕΝ διαπραγματεύτηκε και δεν συμπορεύτηκε με τη λογική του μικρότερου κακού.

Γιατί δεν ξεχνώ ότι ο αντισυστημικός Γ. Βαρουφάκης και στελέχη του ΜέΡΑ25 και της ΛΑΕ έφεραν τους «θεσμούς», έστρωσαν το χαλί στο τρίτο μνημόνιο, στο όνομα της έντιμης διαπραγμάτευσης.

Γιατί όλοι δεν είναι ίδιοι, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν.

Γιατί ο δρόμος της ζωής με αξιοπρέπεια δεν είναι στρωμένος με τριαντάφυλλα.

Γιατί η ζωή η ίδια είναι που μας ξεπερνά σε φαντασία και αρκεί μια ματιά στην καθημερινότητά μας για να αποφασίσουμε ότι αυτό που βιώνουμε είναι πίσω από τις ανάγκες μας, και αυτό δεν αξίζει ούτε σε μας ούτε στα παιδιά μας, όσο φυσικά κι αν προσπαθούν να μας πείσουν και να μας εκβιάσουν με ψευτοδιλήμματα όλοι αυτοί που διαχρονικά ορίζουν τη ζωή μας.

Γιατί το οφείλω στους γονείς μου και στην τάξη τους.

Γιατί το οφείλω στα παιδιά μου και στους αγώνες τους, για ένα καλύτερο αύριο.

Αντικειμενικά, από τον χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μόνο το ΚΚΕ έχει σήμερα την απαιτούμενη απήχηση και δυνατότητα να πετύχει μια «εκλογική νίκη» για να εκφράσει τα λαϊκά συμφέροντα και να βρεθεί προ των ευθυνών του για τη συγκρότηση ενός μαζικού ενωτικού λαϊκού μετώπου χωρίς φόβους και αναστολές, χωρίς αποκλεισμούς και εγωισμούς.

Συνεχίζω να είμαι αθεράπευτα ρομαντικός και μη «ρεαλιστής».

Συνένοχος στον φόνο δεν θα γίνω!