Η Αύρα Κουτήρη, συνταξιούχος, γεννημένη στις 16-3-1955, από τα νεανικά της χρόνια συμμετέχει στους λαϊκούς και νεολαιίστικους αγώνες μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ και αργότερα οργανώνεται στο ΚΚΕ. Αταλάντευτη, ανυποχώρητη και μαχητική, ιδιαίτερα δραστήρια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με μεγάλη συμβολή στη δράση και την παρέμβαση του Κόμματος στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ στην περιοχή της Κυψέλης και του Μενιδίου. Ηταν πάντα στην πρώτη γραμμή της πάλης, χωρίς να λυπάται χρόνο και κόπο. Πάντα χαμογελαστή, δοτική και με ιδιαίτερη μέριμνα για τους συντρόφους της και τη νεολαία. Σε κάθε δύσκολη στιγμή, με τα λόγια μεγάλων καλλιτεχνών στο στόμα, ήταν για όλους μας φάρος αισιοδοξίας, παράδειγμα συντροφικότητας.

Σε αποχαιρετάμε, αγαπημένη μας συντρόφισσα, που μέχρι την τελευταία στιγμή δεν λύγισες, δεν το έβαλες κάτω, με τα δικά σου λόγια: «Το ατσάλι δένεται στη μεγάλη φωτιά και στο δυνατό ψύχος. Τότε γίνεται δυνατό και τίποτα δεν φοβάται, γράφει ο Νικολάι Οστρόφσκι στο "Πώς δενότανε τ' ατσάλι". Οπως δεν φοβάμαι τον κορονοϊό, γιατί σας νιώθω πλάι μου, συντρόφια μου αγαπημένα! Σας ευχαριστώ!», αναφέρουν οι Κομματικές Οργανώσεις Κυψέλης της ΤΕ Α΄ Αθήνας - Γαλατσίου, και εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στον σύζυγό της Γιώργο, στην κόρη της Ιωάννα, στους λοιπούς συγγενείς και οικείους της.

• Θα θυμόμαστε την συντρόφισσα Αύρα στην πρωτοπόρα δράση της για τη διακίνηση της εφημερίδας μας του «Ριζοσπάστη», στα εμπορομάγαζα του Μενιδίου στις γειτονιές της Κυψέλης. Ακούραστη, δεν έλειψε από κανένα Σαββατιάτικο ή Κυριακάτικο ραντεβού. Επίμονη συνομιλήτρια με επαναστατικό ενθουσιασμό και πίστη στην υπόθεσή μας. Σύντροφοί της στον «Ριζοσπάστη».