Την επικίνδυνη πρακτική που εγκαινιάζουν η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ, να δίνεται η άδεια για διώξεις βουλευτών για την πολιτική τους δράση, ακόμη και για γνώμες που διατύπωσαν μέσα στη Βουλή, έδειξε χτες καθαρά η απόφαση που έλαβε η πλειοψηφία της Ολομέλειας της Βουλής να άρει την ασυλία βουλευτών, με πλέον χαρακτηριστική περίπτωση την υπόθεση της βουλευτή του ΜέΡΑ25 Αγγελικής Αδαμοπούλου, η οποία κατηγορείται, κατόπιν μήνυσης που της ασκήθηκε από ένα πρωτοβάθμιο σωματείο αστυνομικών, για πολιτικό σχόλιο που έκανε σε ομιλία της στη Βουλή. Αλλά και της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Πούλου για τη συμμετοχή της σε εκδήλωση αθλητικού σωματείου το καλοκαίρι που αρχικά είχε την άδεια του ΕΟΔΥ, ενώ οι παραβάσεις που εντοπίστηκαν αργότερα δεν συνδέονται με την παρουσία της βουλευτή.

Το πολιτικό αυτό ζήτημα που δημιουργείται ανέδειξε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας με την παρέμβασή του κατά τη χτεσινή συζήτηση στην Ολομέλεια. Οπως τόνισε, τόσο με την υπόθεση της Α. Αδαμοπούλου όσο και συνολικά τη συσσώρευση τέτοιων υποθέσεων που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα «προκύπτει η προσπάθεια που γίνεται από την κυβερνητική πλειοψηφία της ΝΔ, με τη συνδρομή κι άλλων κομμάτων, να επιτρέψει διώξεις και να νομιμοποιήσει μια πρακτική συστηματικής άρσης της βουλευτικής ασυλίας για πράξεις ή για γνώμες βουλευτών που σχετίζονται κατεξοχήν με την κοινοβουλευτική και πολιτική τους δραστηριότητα», πρακτική που έρχεται να συμπληρώσει τη συνολικότερη όξυνση του αυταρχισμού και της καταστολής.

Τόνισε ότι η κυβέρνηση ανοίγει πολύ επικίνδυνα μονοπάτια, ακολουθώντας μια πρακτική η οποία έχει «ουρές» και προεκτάσεις, που οδηγούν στη λογοκρισία και την παρεμπόδιση της πολιτικής δραστηριότητας του βουλευτή, που για το ΚΚΕ «σημαίνει ο βουλευτής να στηρίζει τους εργατικούς, τους λαϊκούς αγώνες, να δείχνει την αλληλεγγύη του ακόμα και σε μια απεργία που θα κηρύξετε παράνομη αύριο, να συμμετέχει σε μία κινητοποίηση σαν κι αυτές που σωρηδόν τις απαγορεύετε, με πρόσχημα την πανδημία». Η περίπτωση της κας Αδαμοπούλου είναι η πιο κραυγαλέα όπου στοχοποιείται η ίδια η έκφραση γνώμης κι ανοίγει ο δρόμος για «βιομηχανία» μηνύσεων και διώξεων, αν θεωρήσει κάποιος ότι θίγεται από αυτήν.

Κατήγγειλε ότι «η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να επιβάλει αυτήν την πρακτική, συντονίζεται με διάφορα κέντρα, που έχουν εξαπολύσει μηνύσεις σε βάρος βουλευτών».

Ενώ ανέδειξε τις ευθύνες που έχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, που τώρα διαμαρτύρονται, όμως «από κοινού με τη ΝΔ ψήφισαν την αναθεώρηση προς το χειρότερο του άρθρου 62 του Συντάγματος για τη βουλευτική ασυλία», ανοίγοντας τέτοια επικίνδυνα μονοπάτια, ακόμα και για την υπέρβασή του. «Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που δεν έθεσε θέμα αναθεώρησης του άρθρου 62, γιατί γνωρίζαμε πολύ καλά πού θα οδηγηθούμε», σημείωσε. Ενώ άλλα κόμματα, όπως το ΜέΡΑ25, πρότειναν ακόμη και την πλήρη κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας.

Εκανε καθαρό ότι «εμείς δεν φοβόμαστε γιατί ο λαός ξέρει πώς δρουν οι βουλευτές, τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ» και «δεν νομιμοποιούμε τέτοιες πρακτικές». Τόνισε πως «η πρακτική αυτή που εγκαινίασε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία συνιστά τον απόλυτο πολιτικό εκφυλισμό».