«Ενίσχυση» ακούνε και ενίσχυση δεν βλέπουν οι εργαζόμενοι στις δημόσιες δομές Υγείας. Εχουν μάλιστα κουραστεί να μετράνε τις ...«προσλήψεις» που ανακοινώνει η κυβέρνηση χωρίς όμως να αλλάζει τίποτα στην πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Ψάχνοντας λοιπόν στο παιχνίδι του «χαμένου νεοπροσλαμβανόμενου», οι υγειονομικοί πέφτουν πάνω σε χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει γίνει σαΐνι στις αλχημείες για να εμφανίζει προσλήψεις, αλλά να κρατάει το «budget» στην Υγεία μέσα στα όρια των «αντοχών της οικονομίας». Στη μία περίπτωση, σε νοσοκομείο της επαρχίας, πριν από έναν μήνα προσλήφθηκε ένας μόνιμος ειδικός παθολόγος, ώστε να γίνουν σύνολο τέσσερις και να «βγαίνουν» οι εφημερίες. Ο συγκεκριμένος γιατρός, όμως, μαζί με έναν χειρουργό, δεν υπηρετούν πια στο νοσοκομείο, γιατί προσλήφθηκαν με τη νέα τροπολογία Κικίλια για 300 μόνιμους γιατρούς που θα στελεχώσουν ΜΕΘ. Εννοείται βέβαια ότι κανείς από τους δύο δεν αντικαταστάθηκε, ενώ η «εσωτερική» τους μετακίνηση όχι μόνο δεν ενίσχυσε το δημόσιο σύστημα Υγείας, αλλά αποδυνάμωσε τη φροντίδα για άλλους ασθενείς, προκειμένου να στελεχωθεί μια ΜΕΘ για Covid, αφού το σύστημα είναι πλέον της «μίας νόσου». Σε ένα άλλο παράδειγμα, γιατροί του ΕΟΔΥ που υπηρετούσαν στα ιατρεία των δομών προσφύγων «εξαφανίστηκαν» στην πλειονότητά τους την ίδια περίοδο, χωρίς βέβαια να αντικατασταθούν, λόγω πρόσληψης σε άλλες δομές Υγείας, με τους έκτακτους διαγωνισμούς λόγω πανδημίας. Στα παραπάνω προστίθεται το προσωπικό που συνταξιοδοτείται και δεν ανανεώνεται, οι συμβάσεις που λήγουν και δεν αντικαθίστανται κ.λπ. Με άλλα λόγια, ανακύκλωση του προσωπικού και «μπαλώματα» είναι η πραγματικότητα πίσω από τις κυβερνητικές φανφάρες για «θωράκιση» του συστήματος Υγείας.