Τις «σκαλωσιές» που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την υποστήλωση της ιμπεριαλιστικής ένωσης της ΕΕ παρουσίασε στη σύναξη με τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες ο πρωθυπουργός, εμφανίζοντάς τις μάλιστα και ως τους «προγραμματικούς άξονες για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο», για τη συγκρότηση των «προοδευτικών» μετώπων. Και μόνο οι άξονες αυτοί είναι αποκαλυπτικοί για το πόσο αποκρουστικό είναι το ίδιο το «οικοδόμημα» που σηκώνουν και πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για το λαό.

Για παράδειγμα, η «κατοχύρωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Πυλώνα ως μηχανισμού εγγύησης εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων», την οποία ο πρωθυπουργός παρουσίασε ως υποτιθέμενη «διαχωριστική γραμμή» με τις δυνάμεις της «λιτότητας» και την οποία προωθεί η ίδια η ΕΕ, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από τον «κοινωνικό» φερετζέ της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης που σηματοδοτούν τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα», το Σύμφωνο Σταθερότητας και τα υπόλοιπα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ. Και παράλληλα λειτουργεί και ως μοχλός ώστε να προωθηθούν παραπέρα μια σειρά από αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» προς όφελος του κεφαλαίου, όπως π.χ. η «ενεργός γήρανση», με μερική σύνταξη - μερική εργασία για ψίχουλα, ο καθορισμός του κατώτερου μισθού από το κράτος και όχι από ΣΣΕ, όπως ακριβώς έκανε η κυβέρνηση ενεργοποιώντας τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση κ.ο.κ. Αλλά και τα όσα παρουσίασε ο πρωθυπουργός περί «διεύρυνσης της δημοκρατίας και της λογοδοσίας» τάχα της ιμπεριαλιστικής ένωσης, μέσω «δεσμευτικών μηχανισμών κοινωνικής συμμετοχής», δεν είναι τίποτα άλλο από τις γνωστές «φούσκες» της ΕΕ που προσπαθούν να κρύψουν το αντιδραστικό της περιεχόμενο.