Διαρκής και εξελισσόμενη, σε αντιδραστική κατεύθυνση, είναι τα τελευταία χρόνια η εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας. Οσο προχωράει η εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας, όσο απεμπολείται από το κράτος η ευθύνη παροχής υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας, τόσο περισσότεροι Δήμοι εμπλέκονται, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, ώστε να ενισχύεται ο ιδιωτικός τομέας. Αλλωστε, τις κατευθύνσεις της ΕΕ προωθούν, όπως καταλήχθηκαν και στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής. Η Αυτοδιοίκηση γίνεται μοχλός για το προχώρημα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας, παρέχοντας αποσπασματικές και υποτυπώδεις υπηρεσίες στις διαρκώς αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες, στους ευαίσθητους αυτούς τομείς.

Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται η απόφαση που πάρθηκε προχτές κατά πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας για τη δημιουργία «Οργανισμού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης». Ο Οργανισμός που θα έχει τη μορφή «δημοτικής κοινωφελούς επιχείρησης» αναλαμβάνει δράση σε μια σειρά από υπηρεσίες Υγείας κάθε είδους, όπως «πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, δημόσιας υγείας, καταπολέμησης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, παροχής ολοκληρωμένων πρωτοβάθμιων, προληπτικών, διαγνωστικών, θεραπευτικών και αποκαταστασιακών υπηρεσιών». Για επιχείρηση αποφάσισε, δηλαδή για εμπορευματοποίηση, για αγορά. Με αυτήν την απόφαση ο Δήμος της Αθήνας αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο, ώστε να σταματήσει να αποτελεί ευθύνη του κράτους η παροχή και χρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας. Δίνει ώθηση στην ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον τομέα Υγείας - Πρόνοιας, στην παραπέρα μετακύλιση του κόστους για την Υγεία στα λαϊκά στρώματα. Διευκολύνει ταυτόχρονα και προωθεί το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς με την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού, τη μερική απασχόληση, τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

Την ενίσχυση και θεσμικά του ρόλου της ΤΑ ως μοχλού για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης της Υγείας, επιδιώκει και το Διαδημοτικό Δίκτυο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ΟΤΑ. Σε συνέδριό του τον περασμένο Απρίλη με το χαρακτηριστικό τίτλο «Η πρόληψη για την υγεία, αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», οι εκπρόσωποι του Δικτύου ζήτησαν την ανάληψη και θεσμικά της ευθύνης της παροχής υπηρεσιών πρόληψης από την ΤΑ, στοχεύοντας σε κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό, ευρωπαϊκά προγράμματα και χορηγίες, σ' ένα κράμα πρόληψης που θα περιλαμβάνει το κράτος, την ΤΑ και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Τους σχεδιασμούς επικρότησε ο αρμόδιος υπουργός Υγείας Δ. Αβραμόπουλος, ως πολιτική του υπουργείου.

Για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι τα υποκατάστατα υπηρεσιών Υγείας, μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως μεσολαβητή για τους ιδιώτες του χώρου, όχι μόνο δεν ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες, αλλά και ενισχύουν την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Η μέχρι σήμερα εμπειρία απ' τη λειτουργία τέτοιων υπηρεσιών μέσω των δήμων δείχνει ότι δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από μια ιδιωτική επιχείρηση. Οι παροχές μειώνονται ή υποβαθμίζονται, χρησιμοποιείται φτηνό εργατικό δυναμικό (εθελοντές, STAGE, μερική απασχόληση κ.λπ.), σε πολλές περιπτώσεις αυξάνονται οι πληρωμές είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω της δημοτικής φορολογίας.