Το πρόγραμμα της Σουηδικής Προεδρίας, που ανέλαβε καθήκοντα την 1η Ιούλη έως και τις 31 Δεκέμβρη 2009, και παρουσιάστηκε χθες στην Αθήνα από τον Σουηδό πρέσβη, όπως αναμενόταν, δίνει συνέχεια στη στρατηγική του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, τη Συνθήκη της Λισαβόνας, που διαλύει εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και μετακυλίει το κόστος της καπιταλιστικής κρίσης στα λαϊκά στρώματα με ενίσχυση της καταστολής και των μηχανισμών της.

Το σουηδικό πρόγραμμα αναφέρει ότι το επόμενο διάστημα αναμένεται κύμα απολύσεων, το οποίο και θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με μέτρα για «ενίσχυση της απασχολησιμότητας», όπως αυτή μεταφράζεται για τα συμφέροντα της μεγαλύτερης κερδοφορίας του κεφαλαίου και των αγορών. Φροντίζει ακόμα να σημειώσει ότι βρισκόμαστε στα μέσα μίας από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις, από το 1930, που σύντομα θα εξελιχθεί σε «εργασιακή κρίση». Αυτό μεταφράζεται σε ενίσχυση των επιχειρήσεων, προκειμένου να είναι σε θέση να προσφέρουν «ευκαιρίες εργασίας», ενώ σημειώνεται η ανάγκη για «αποτελεσματικές αγορές εργασίας, σε συνδυασμό με μοντέρνα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης», που θα ολοκληρώσουν το σχέδιο επιβολής του εργασιακού Μεσαίωνα, διαλύοντας εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Στα σχέδια της Σουηδίας είναι και ο στόχος για «αποτελεσματικές χρηματοπιστωτικές αγορές και καλύτερη εποπτεία και νομοθεσία», ώστε να διευθετούνται καλύτερα τα συμφέροντα των διαφόρων ιμπεριαλιστικών κρατών.

Στο ζήτημα της μετανάστευσης σημειώνει ότι «η ΕΕ χρειάζεται την εργασιακή μετανάστευση», ζητώντας, όμως, να ενισχυθεί «η σύνδεση μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης», ενώ ζητά ένα «κοινό σύστημα ασύλου με νομική διασφάλιση και διαφάνεια», που θα επιτρέπει εξέταση των αιτημάτων, αποδοχή και ...«επαναπροώθηση». Προβλέπεται, δε, «περαιτέρω ανάπτυξη της διασυνοριακής συνεργασίας, ώστε να εγκριθεί ένα νέο στρατηγικό πρόγραμμα εργασίας για όλη την περιοχή που καλύπτει η πολιτική για τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, το οποίο θα επικεντρώνει στους τομείς της αστυνομίας, των συνόρων και των τελωνείων, σε νομικά ζητήματα και ζητήματα ασύλου, στη μετανάστευση και στις πολιτικές σχετικά με τις βίζες για την περίοδο 2010-2014». Στόχος του Προγράμματος της Στοκχόλμης είναι «μια πιο ασφαλής και ανοιχτή Ευρώπη, όπου θα διασφαλίζονται τα ατομικά δικαιώματα».

Δηλαδή, συνέχιση της πολιτικής καταστρατήγησης δικαιωμάτων και ελευθεριών στο όνομα της πάταξης του «εγκλήματος» με «διασυνοριακή συνεργασία των αρχών, μεταξύ των κρατών - μελών, αλλά και με τρίτες χώρες».

Παράλληλα, η Σουηδική Προεδρία σκοπεύει και στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της ΕΕ και στον υπόλοιπο κόσμο, μεθοδεύοντας την ενίσχυση του ρόλου της. Αυτό εκφράζεται με δυναμικότερη διεκδίκηση των συμφερόντων της ΕΕ στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, με ταυτόχρονη ενίσχυση του ρόλου της στη Μέση Ανατολή, παρέμβαση για τη ΛΔ Κορέας, αλλά και την προετοιμασία για παρέμβαση στην Αφρική, στη Βραζιλία, στη Ρωσία, στην Κίνα, στην Ινδία και την Ουκρανία.

Στο ζήτημα της διεύρυνσης, η Σουηδία κρίνει ότι οι διαπραγματεύσεις με την Κροατία μπορούν να φτάσουν στο τελικό στάδιο το φθινόπωρο, ενώ στόχος είναι και η πρόοδος της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας, αλλά και των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων.

Σημαντική θέση στη λίστα της προεδρίας έχουν και οι προβλέψεις για τις λεγόμενες «κλιματικές αλλαγές», δηλαδή την αξιοποίηση της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας» προς όφελος του κεφαλαίου. Αναφορά γίνεται και στη Βαλτική με στόχο την πίεση προς τη Ρωσία.