Νέα αντικομμουνιστική επίθεση επιχειρεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτή τη φορά μέσα από το «πρώτο θέμα» της ηλεκτρονικής σελίδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που τιτλοφορείται: «Πριν 20 χρόνια τα πρώτα ρήγματα στο σιδηρούν παραπέτασμα» και αναφέρεται στις 27 Ιούνη 1989, οπότε και «ο Gyula Horn, ο Ούγγρος πρωθυπουργός εκείνης της περιόδου και ο Αυστριακός ομόλογός του, Alois Mock, αποφάσισαν να κόψουν το συρματόπλεγμα που έθετε τα σύνορα των δύο χωρών».

Ενα δημοσίευμα - προάγγελος των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου, που εντάσσεται φυσικά στην αντικομμουνιστική εκστρατεία που ξεκίνησε στους κόλπους της ΕΕ, με το αντικομμουνιστικό μνημόνιο του 2006 και συνεχίστηκε με διάφορες μορφές, για να κορυφωθεί, στις 2 Απρίλη 2009, με την έγκριση από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του ψηφίσματος που θεσμοθέτησε την εξίσωση κομμουνισμού - φασισμού και τον αντικομμουνισμό, κείμενο που εγκρίθηκε και από την εαρινή Σύνοδο Κορυφής, της ΕΕ.

Το νέο κατάπτυστο κείμενο, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Ευρωκοινοβουλίου και παραπέμπει στα παραπάνω, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αν οι εικόνες ενός πλήθους που αναρριχάται στο Τείχος του Βερολίνου το Νοέμβριο του 1989 έχουν πλέον μείνει στη μνήμη μας, μερικές φορές ξεχνάμε ότι οι πρώτες ρωγμές στο "σιδηρούν παραπέτασμα" σημειώθηκαν στην πόλη Σόπρον της Ουγγαρίας, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1989. Τα αυστρο-ουγγρικά σύνορα άνοιξαν πλέον και χιλιάδες Ανατολικογερμανοί μπόρεσαν να εγκαταλείψουν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας. Είκοσι χρόνια μετά, οι ευρωβουλευτές μας διηγούνται τη δική τους ιστορία». Συνεχίζει δε, αναφέροντας ότι «είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς σήμερα ότι πριν από δύο δεκαετίες, ήταν αδύνατο να μετακινηθεί κανείς από τη μια πλευρά στην άλλη ή να επικοινωνήσει με τον απέναντι κόσμο (ακόμη και εντός του σοβιετικού μπλοκ). Εκατοντάδες Ευρωπαίοι έχασαν μάλιστα τη ζωή τους, προσπαθώντας να ξεφύγουν από το σοβιετικό καθεστώς».

Παρατίθενται «μαρτυρίες», όπως αυτή του Ούγγρου ευρωβουλευτή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Τζόζεφ Σζάχερ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «αυτοί που διέσχισαν τα σύνορα της Σόπρον πριν από 20 χρόνια, πραγματοποίησαν ένα από τα πιο σημαντικά κατορθώματα του εικοστού αιώνα», προσθέτοντας ότι «πριν από λίγο καιρό, πρόσφερα στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Χανς Γκερτ Πέτερινγκ και στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο από ένα κομμάτι από το σιδηρούν παραπέτασμα. Το έδωσα σε πολιτικούς, των οποίων οι χώρες έζησαν ελεύθερες περισσότερο καιρό από τη δική μας, ώστε να τους θυμίσω ότι ακόμη και τα χειρότερα καθεστώτα μπορούν να ανατραπούν».

Στον «αντικομμουνιστικό» χορό, με «μαρτυρίες» παίρνει μέρος και η Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου με την τοποθέτηση της Αυστριακής ευρωβουλευτή, Christa Prets. Σημειώνει: «Ηταν καταπληκτικό. Σαν το 1956, όταν οι Ούγγροι έφευγαν από τη χώρα τους για να είναι ελεύθεροι. Ηταν μια ιστορική στιγμή για όλη την περιοχή».

Το αντικομμμουνιστικό παραλήρημα συνεχίζεται με τις δηλώσεις της Γκιζέλα Κάλενπμαχ, μέλος της Ομάδας των Πρασίνων/ Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, που, όπως ισχυρίστηκε, «το τέλος του σιδηρού παραπετάσματος σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προς μια Γερμανία ελεύθερη, δημοκρατική και ενωμένη. Πρέπει να ευχαριστήσουμε την κυβέρνηση της Ουγγαρίας για το κουράγιο της».

Είναι προφανές ότι και αυτό το δημοσίευμα όπως και όλα τα προηγούμενα κείμενα, που κατέληξαν και επίσημη θέση της ΕΕ, στοχεύουν στις επόμενες γενιές με την παραχάραξη και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας στα μέτρα των απαιτήσεων του ιμπεριαλισμού, και, δη, σε συνθήκες «καπιταλιστικής κρίσης», οπότε και επιδιώκεται η κατάργηση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, στο πλαίσιο των προσπαθειών αποφασιστικού χτυπήματος στα λαϊκά κινήματα.

Το δημοσίευμα καταδίκασε, με δήλωσή της, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Η δήλωση έχει ως εξής:

«Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταγγέλλει το πρόσφατο αντικομμουνιστικό "ρεπορτάζ", που δημοσιεύεται στην κεντρική ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τίτλο "Πριν από 20 χρόνια τα πρώτα ρήγματα στο σιδηρούν παραπέτασμα".

Με αυτό, για μιαν ακόμη φορά, διαστρεβλώνονται προκλητικά ή αποσιωπώνται ιστορικά γεγονότα, αποκρύπτονται οι συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες και αντιθέσεις που τα γέννησαν, με στόχο να δυσφημιστούν τα προοδευτικά σοσιαλιστικά καθεστώτα της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και να δικαιωθεί η αντιδραστική καπιταλιστική παλινόρθωση.

Είναι φανερό ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει τεθεί για τα καλά πλέον στην υπηρεσία της γενικότερης αντικομμουνιστικής εκστρατείας της ΕΕ. Το δηλητήριο του αντικομμουνισμού διαποτίζει όλο και περισσότερο τη δραστηριότητά του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το απαράδεκτο ψήφισμα που υιοθέτησε τον περασμένο Απρίλη, με το οποίο εξισώνεται ανιστόρητα ο ναζισμός με το σοσιαλισμό και ζητείται η καθιέρωση κοινής ημέρας γιορτασμού των θυμάτων των "ολοκληρωτικών" καθεστώτων.

Η συνέχιση και κλιμάκωση της πολύμορφης αντικομμουνιστικής εκστρατείας προμηνύει νέες πιο σκληρές επιθέσεις στα εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων των χωρών της ΕΕ. Γι' αυτό πρέπει να συναντήσει την καθολική καταδίκη όχι μόνο των κομμουνιστών, αλλά του συνόλου των εργαζομένων, της μαχόμενης νεολαίας, της προοδευτικής διανόησης».