Σε μια χυδαία απαξίωση της αγωνίας και των αγώνων των εργαζομένων στα ερευνητικά κέντρα προχώρησε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, για να πλήξει όσους αντιδρούν - και δεν είναι μόνο οι άμεσα θιγόμενοι - στην απόφαση της κυβέρνησης να συρρικνώσει τον ερευνητικό τομέα και να μειώσει το κόστος του πριν τον παραδώσει στο μεγάλο κεφάλαιο, άμεσα ή έμμεσα.

«Θεωρώ αναμενόμενες τις αντιδράσεις αυτές - είπε ο υπουργός - πολύ περισσότερο επειδή ορισμένοι που είναι σήμερα διευθυντές θα σταματήσουν, λόγω της αναδιάταξης, να είναι αύριο. Και ξέρετε ότι στην Ελλάδα θιγόμαστε πολύ όταν αγγίζουν το δοβλέτι μας». Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει στις αποφάσεις της και ισχυρίστηκε ξανά ότι προηγήθηκε διάλογος, επικαλούμενος μέχρι και την κοινή λογική για τις συγχωνεύσεις ερευνητικών κέντρων με παρόμοια αντικείμενα έρευνας, σε μια άκρως επιφανειακή προσέγγιση της υφιστάμενης κατάστασης.

Η κοινή λογική αντικρούει βεβαίως τον ισχυρισμό ότι γινόταν διάλογος πάνω από δύο χρόνια, όταν κανείς δε συμφωνεί με τις αποφάσεις, πέραν της πλειοψηφίας των διευθυντών των Ερευνητικών Κέντρων, τους οποίους επικαλείται το υπουργείο, αποδίδοντας ταυτόχρονα ιδιοτέλεια προφανώς σε όσους διαφωνούν! Παράλληλα, αγνοεί με ευκολία η κυβέρνηση τις ενστάσεις για το κόστος της αναδιάταξης, την έλλειψη υπολογισμού της εξοικονόμησης πόρων, τις ελλιπείς υποδομές που καλούνται να φιλοξενήσουν τα νέα σχήματα, αλλά πάνω απ' όλα την ουσία της πολιτικής που θέλει «όμηρο» των επιχειρηματικών σχεδίων κάθε ερευνητικό σχέδιο που θα μπει μπροστά από εδώ και μπρος.