Το μοντέλο του καλοζωισμένου «Ζορό» που αφήνει τη χλιδή του αρχοντικού του για να πάρει εκδίκηση για τους δούλους που... διατηρεί στις φυτείες του, είναι μια εξευγενισμένη μυθιστορηματική και κινηματογραφική φιγούρα. Πλην, όμως, σε συνθήκες πραγματικής ζωής αποτελεί ένα βαθύτατα αντιδραστικό κατασκεύασμα.

Η πραγματική ζωή δεν κινείται με βάση τους κανόνες της εικονικής πραγματικότητας. «Ζορό» στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν. Κι όσοι τους υποδύονται υπάρχουν μόνο ως τάγματα εφόδου αλητών του υποκόσμου ή προβοκατόρων με κουμπούρια.

*

Η δράση τους - κι αυτό δεν είναι «σενάριο» - στοχεύει σε πολλά επίπεδα:

Λειτουργούν ως προβοκατόρικη καρικατούρα της οργανωμένης πάλης με σκοπό την υπονόμευση του λαϊκού κινήματος.

Υπηρετούν την επιλογή του συστήματος να συκοφαντηθεί κάθε εστία πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης και κοινωνικής αφύπνισης μέσα από τον ορυμαγδό της τρομο-υστερίας.

Εξυπηρετούν, είτε ως κατευθυνόμενα αθύρματα «κέντρων» και «παράκεντρων», είτε ως εξ αντικειμένου αξιοποιήσιμα θρασίμια, τη στρατηγική του βασικού κατασταλτικού κέντρου, του αστικού κράτους, για ένταση και «δικαιολόγηση» μέτρων «νόμου και τάξης».

Ρίχνουν λίπασμα στον παραληρηματικό λόγο που με «λαγό» την κάθε λογής ακροδεξιά υστερία αποθεώνει την αυθαιρεσία, τη στρατοκρατική λογική, την αστυνομοκρατία.

Καλλιεργούν το έδαφος για ακόμα πιο απροσχημάτιστες επεμβάσεις εξωτερικής και εσωτερικής έμπνευσης.

«Νομιμοποιούν» το πλαστό δίλημμα «ελευθερίες ή ασφάλεια», με θύμα τις προσωπικές και κοινωνικές ελευθερίες, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και με μια «ασφάλεια» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των «προστατών» που ως άλλοι «λύκοι» θα κληθούν να φυλάξουν τα πρόβατα...

*

Εν κατακλείδι, η χρονική στιγμή και η ρευστότητα της περιόδου κατά την οποία επανεμφανίστηκαν οι εγκληματίες χτες στο κέντρο της Αθήνας, είναι μια ακόμα πιστοποίηση των ήδη γνωστών:

Εχουμε να κάνουμε με δολοφόνους, με κατασκευασμένους και εντεταλμένους εγκληματίες, με ενεργούμενα που η λεγόμενη «επιχειρησιακή τους ετοιμότητα» και η «άνεση των κινήσεών τους» ξεφωνίζουν για το ρόλο που τους έχει ανατεθεί εκ των «υπηρεσιών».